SHIA-NEWS شيعه نيوز:
به گزارش «شيعه نيوز» به نقل از پرس تي وي ، مقامات محلي در ولايت هلمند در جنوب افغانستان مي‌گويند، همه قربانيان اين حمله، اعضاي يک خانواده بودند.
براي بررسي بيشتر اين موضوع، پرس تي‌وي با دکتر سيد علي واصف رئيس جامعه بينالمللي تحقيق و اصلاحات در واشنگتن گفت‌وگو کرده است.
در حالي که اميد به عقبنشيني امريکا از افغانستان کم
مي‌شود، شاهد گسترش شمار حملات نيروهاي ناتو در افغانستان هستيم که در
نتيجه آن شمار زيادي از غيرنظاميان قرباني ميشوند. امريکا در پايان اين
عمليات که به روشني با مخالفت مردم روبروست، چه ميراثي براي افغانستان
برجاي خواهد گذاشت؟
واصف: خب، اگر اين مسأله عمدي باشد و غيرنظاميان به صورت عمدي هدف قرار
گيرند، اين جنايت جنگي است و دولت امريکا و ژنرال‌هاي ارتش که مسئول
عمليات افغانستان هستند، بايد در دادگاه‌هاي بينالمللي بر اساس اصول و
قوانين حقوق بشر محاکمه شوند.
به نظر من سياست ارتش امريکا کشتار غيرنظاميان نيست. آنها تلاش
مي‌کنند تا در حملات خود غيرنظاميان را نکشند اما در برخي مواقع، ناموفق
هستند. مهمترين دليل آن است که آنها به سختي تلاش مي‌کنند تا شبه نظاميان
طالبان را که در مناطق پرجمعيت پناه مي‌گيرند، هدف قرار دهند، اما طالبان
از مردم به عنوان سپر انساني استفاده مي‌کنند و نيروهاي امريکايي در زمان
هدف قرار دادن آنها، شماري از غيرنظاميان را مي‌کشند.
البته اين مسأله برخلاف کنوانسيون ژنو و قوانين جنگ است و اين موضوع
جنايت جنگي محسوب مي‌شود. اما اين مسأله ضعف نيروهاي عملياتي و منابع
اطلاعاتي نيز به شمار مي‌آيد که امريکايي‌ها در افغانستان دارند.
آنها بايد ابتدا هدف را تاييد کنند و سپس به نيروهاي عملياتي اجازه
حمله داده شود. در اين صورت، آنها مي‌توانند از فجايع انساني جلوگيري
کنند.
در اين مورد، آن چه ما شاهد آنيم به نظر کشتار عمدي غيرنظاميان از سوي نيروهاي عملياتي است که اين مسأله در مجموع غيرقابل قبول است.
دکتر واصف شما خاطر نشان کرديد که تلفات غيرنظاميان زماني
روي مي‌دهد که نيروهاي امريکايي تلاش دارند تا شبه نظاميان طالبان را که در
ميان مردم محلي پناه گرفتند، هدف قرار دهند، اما اکنون اين سؤال که بارها و
بارها تکرار شده، مطرح مي‌شود که چگونه شبه نظاميان طالبان يا القاعده از
مردم عادي متمايز ميشوند؟ آيا تنها حمل اسلحه براي امريکايي‌ها کافي خواهد
بود تا غيرنظاميان بي‌گناه را هدف قرار داده و آنها را بکشند؟
واصف: البته که نه. قوانين و مقرراتي در رابطه با چگونگي هدايت جنگ و
مبارزات چريکي وجود دارد و همه اينها در کنوانسيون‌هاي ژنو، لاهه و ديگر
کنوانسيون‌ها آمده است. اينها قوانين بشردوستانه بين المللي هستند.
اما اين مورد در جنگ افغانستان رعايت مي‌شود؟
واصف: خب در اين مورد، من تصور مي‌کنم تقصير نه تنها متوجه ارتش
امريکا، بلکه متوجه طالبان و تروريست‌هاي القاعده نيز هست. منظور من اين
است که طالبان بايد به دنبال پيوستن به جامعه بين المللي باشد و اگر آنها
خود را يک نهاد شبه چريکي قانوني مي‌دانند، بايد هنجارهاي قانوني
بينالمللي را رعايت کنند.
در غير اين صورت آنها به عنوان تروريست صرف عمل مي‌کنند. آنها به
منظور شناخته شدن به عنوان يک نيروي چريکي مهم قانوني، بايد هنجارهاي
قانوني بينالمللي را رعايت کنند که در زمان‌هايي اين کار را نمي‌کنند و در
قتل و بمبگذاري نه تنها عليه ارتش امريکا بلکه عليه غيرنظاميان دست
دارند.
البته زماني که ارتش امريکا مي‌خواهد شبه نظاميان القاعده و طالبان را
از بين ببرد، به فعاليت‌هايي دست مي‌زند که بر اساس قوانين بشردوستانه
بينالمللي ممنوع است.
بنابر اين، اين يک امر دو طرفه است و هر دو مسئول اقدامات قانوني
بينالمللي هستند و اين موارد جنايات جنگي است؛ چه در طرف طالبان و چه در
طرف ارتش امريکا. پس آنها بايد از چنين اعمال بي‌رحمانه‌اي اجتناب کنند.
به نکته جالبي اشاره کرديد. مقامات عالي رتبه امريکايي
اذعان کرده‌اند که نهايتا يک توافق دو طرفه با طالبان بايد منعقد شود. در
حالي که حملات هوايي ناتو ادامه دارد و غيرنظاميان صدمات ناشي از آن را بر
دوش مي‌کشند، چنين مذاکراتي به کجا خواهد انجاميد؟
واصف: ببينيد، اگر شما فکر مي‌کنيد نيروهاي امريکايي حاضر در افغانستان
يا آنهايي که در پايگاه‌هاي پاکستان در نزديکي افغانستان مستقر هستند
کاملا سياست‌هاي دستوري کاخ سفيد را رعايت مي‌کنند، در اشتباه هستيد.
آنها نيز انسان هستند و گاهي اوقات به ميل خود کارها را انجام مي‌دهند.
به نظر مي‌رسد آنها با طالبان تسويه حساب شخصي انجام مي‌دهند. همچنين در
مورد طالبان نيز اين امر صادق است.
همچنين به نظر مي‌رسد آنها بر اساس امور فرقه‌اي و قوميتي نيز وارد عمل ميشوند. طالبان نيز اين گونه است.
اما من فکر مي‌کنم تا زماني که خروج نيروهاي امريکايي مطرح است، آنها
تحت فشار زيادي از جبهه داخلي و اقتصادي وهمچنين جبهه بينالمللي قرار
دارند. آنها اساسا در آستانه سقوط اقتصادي هستند.