به گزارش «شیعه نیوز»، شلیل میوه بومی آسیا است. اعتقاد بر این است که یکی از قدیمی‌ترین میوه‌ها بوده و ظاهراً ۲۰۰۰ سال قبل در چین رشد می‌نمود و از طریق جاده ابریشم به ایران، یونان و رم باستان راه پیدا کرد و بهترین نوع آن در ایران کشت می‌شود.
این میوه از قرن شانزدهم و هفدهم به انگلستان رفت و توسط اسپانیایی‌ها به آمریکا برده شده و اکنون به مقدار زیاد در کالیفرنیا کشت می‌شود. بیش از ۱۰۰ گونه از این میوه در جهان وجود دارد.
پرورش شليل
شليل را مي توانيد در باغچه هاي خانه هاي تان نيز بکاريد اما آن چه بايد بدانيد اين است که شليل در اقليم و شرايط آب و هوايي که بهارش دچار يخ بندان و سرمازدگي مي شود و زمستانش هم دماي خيلي پايين دارد به خوبي پرورش نمي يابد.
طبع شلیل
شلیل دارای طبع سرد و تر بوده و توصیه می شود که پس از خوردن آن، خرما یا گردو که دارای طبع گرم هستند مصرف شود.
ارزش غذایی
ترکیبات تغذیه‌ای موجود در یک واحد از میوه شلیل (۱۴۰ گرم):
انرژی: ۷۰ کالری مواد غذایی
کربوهیدرات: ۱۶ گرم
قند: ۱۴ گرم
فیبر: ۲ گرم
چربی: ۳۰۰ میلی‌گرم
پروتئین: ۱ گرم
– شلیل ۴٪ از ویتامین A و ۱۵٪ ویتامین C و ۲٪ آهن نیاز روزانه را تأمین می‌کند و فاقد کلسترول و سدیم می‌باشد.
خواص میوه شلیل
شلیل سرشار از ویتامین‌های A, C می‌باشد و بهترین میوه برای افراد دچار گرمازدگی است.
شلیل میوه‌ای بسیار ترد با هسته‌ای کم عمر محسوب می‌شود و مثل تمام میوه‌ها خواص ادرارآور و ملین دارد. گوشت شلیل دارای سلولوزهای نرم است و کاملاً هضم می‌شود. شلیل میوه‌ای نسبتاً کم ترشی است. مواد قندی و نشاسته‌ای آن به آسانی هضم می‌شود و معده به راحتی هضم آن را تحمل می‌کند.
ویتامین C موجود در شلیل اثرات مفید در سلامت پوست، دندان و استخوان دارد. این میوه منبع بسیار غنی بتاکاروتن است. بتاکاروتن با خاصیت آنتی اکسیدان بسیار نیرومندی که دارد با ارتقای سطح ایمنی بدن از بروز بسیاری از بیماری‌ها جلوگیری می‌کند.
فیبر دیگر ترکیب قابل توجه در این میوه است که سبب کاهش سرعت جذب برخی مواد مغذی بویژه قندها می‌شود و در عین حال میزان حساسیت به انسولین را نیز افزایش می‌دهد. مصرف شلیل می‌تواند در کنترل قندخون موٌثر باشد.
خوردن شلیل می‌تواند خطر ابتلا به بیماری‌های حاد مانند بیماری‌های قلبی و عروقی، بیماری‌های چشمی مانند دژنراسیون ماکولا و حتی سرطان را به طور چشمگیری کاهش دهد. این میوه دارای ترکیبات فیتوکمیکال مانند لیکوپن و لوتئین بوده و رنگ زرد و قرمز شلیل‌ها ناشی از وجود لوتئین در آن‌ها است.
هر دانه شلیل متوسط تقریباً ۵۰ کالری انرژی دارد و چون فیبر بالا داشته و چربی ندارد میوه بسیار خوبی برای کاهش وزن و رژیم های لاغری است. البته کسانی که می‌خواهند وزن اضافه کنند بهتر است کمتر شلیل بخورند و میوه‌های پرکالری تر را میل کنند.
خواص برگ شلیل
برگ‌های شلیل قابض و تسکین دهنده هستند.
در کاهش تب تاثیر به سزایی دارند.
مصرف برگ شلیل به افرادی که مبتلا به التهاب معده، سیاه سرفه و برونشیت هستند توصیه می‌شود.
تهوع صبحگاهی را در خانم‌های باردار کاهش داده و درمان می‌کند. باید مراقب باشید از برگ شلیل به مقدار لازم مصرف کنید چرا که مصرف بیش از اندازه آن به خاطر ایجاد ادرار زیاد می‌تواند موجب خشکی و کم آبی بدن شود.
پودر برگ‌های خشک شده شلیل مرهم مناسبی برای زخم‌ها خواهد بود.
خواص ساقه شلیل
از ساقه درخت این میوه می‌توان صمغی قوی تهیه کرد که دارای چسبندگی بسیار است.
مضرات
هسته ي شليل را نبايد بخوريد؛ زيرا داراي ماده اي به نام آميگدالين است که در بدن تبديل به سيايند مي شود. سيايند يک سم قوي است که هنگامي که خورده مي شود يا وارد بدن مي شود مي تواند موجب بيماري هاي شديد و خطرناکي و يا حتي مرگ شود. پس هسته ي شليل را نخوريد!
منبع : دانش چی