احکام شرعی اجحاف در معامله

1. اجحاف فی نفسه مفهومی ناشایست و معادل ظلم است؛ پس به هیچ بهانه توجیه‌پذیر نیست؛ لذا برای گول زدن خود سعی میکند آنرا انکار کند
2. استناد به عرف -آنهم در دنیای وارونۀ آخر الزمانی که منکَر، معروف شده- لغزشی بسیار خطرناک است زیرا اگر مبنای احکام عرف باشد، دیگر قانون الاهی نمی‌شود؛ قانون عرفی = قانون لائیک است
3. پیمبر اسلام (ص) هدف از بعثتش را تمامیت بخشیدن به پسندیده‌های اخلاق معرفی نموده و اوصیای ایشان (ع) نیز اخذ سود از برادر مؤمن را ناپسند (مکروه) دانستند!
آن کجا و این قانون جنگل نانوشته‌ای که عرف بازار شده کجا؟ قضیه مثل خورشید نیمروز آشکار است و نیاز به استفتاء نیست! نه تنها خود گرگ بازاری که یکشبه قیمتش را دوبله، سوبله کرده، میداند که دارد خبیث‌تر از داعش کارد بر گلوی مستضعفین میکشد، گربۀ دکانش هم به پلیدی این مرض همه‌گیری که باصطلاح عرف بازار شده، کاملاً واقف است
4. گذشته از جنبه‌های والای ارزشی، از لحاظ عقل سلیم و علم اقتصاد نیز، این اپیدمی -احتکار برای تورّم و تقّلا برای یافتن راهی برای گرانترفروشی- تُف سربالاست! چون یک چیز بفروشی، صد چیز میخری! و چه منگول آنکه از یک سود خوشحال شود ولی از صد زیان ناراحت نشود!
5. تکلیف ذاتی حکومت ایجاب میکند: فورًا و با قوّۀ قاهرۀ این اپیدمی درمان شود حتّا اگر کار به داغ نهادن بینجامد! زیرا کم از کرونا نیست. چرا و تا کی باید این کورس بی‌سرانجام قیمتها ادامه یابد؟! بارها شاهدیم بی‌هیچ نوسان جهانی فقط محض خنده و کاملًا الکی قیمتها روزانه / هفتگی بالا و بالاتر بُرده می‌شوند.
یکی بود یکی نبود، زیر گنبد کبود، یک رئیس جمهوری بود که وقتی دید پیاز را گران شده: فورًا کشتی پیاز وارد و با کامیونهای ارتش سر هر چهارراه تخلیه کرد! و آنگاه گرگ بازاری که -برای گاز محکمتری بر گلوی مستضعفین- دندان تیز کرده بود، دندانش شکست!