به گزارش «شیعه نیوز»، کره ماه همواره در حال حرکت است. قمر سیاره زمین هر ساله به میزان تخمینی ۱/۵ اینچ (۳/۸ سانتیمتر) بیشتر از زمین دور می‌شود. این فرآیند به تدریج باعث کمتر شدن سرعت چرخش کره زمین می‌شود. اما اگر یک شب کره ماه ناپدید شود چه؟ دلمان برایش تنگ خواهد شد؟
ماه کامل به طور متوسط ۱۴ هزار بار روشن‌تر از ونوس است که بعد از ماه رتبه‌ی دوم را از نظر میزان درخشندگی در میان اجرام آسمان شب دارد. پس اگر کره ماه نباشد شب‌های زمین بسیار تاریک خواهد بود، اما ستاره‌ها را بهتر خواهیم دید.
اما تا صبح روز بعد متوجه خواهید شد که وجود ماه تا چه حد برای زندگی روی زمین اهمیت دارد. برای شروع باید این نکته را بدانید که میان، خورشید، گردش زمین و ماه، ماه بزرگ‌ترین تأثیر را بر روی جزر و مد آب‌های کره زمین دارد.
بدون وجود ماه، میزان جزر و مد آب‌ها به میزان تخمینی ۷۵ درصد کاهش خواهد یافت. این مسأله زندگی بسیاری از انواع خرچنگ، صدف ماسل و حلزون دریایی را که در پهنه‌های جزر و مدی زندگی می‌کنند به خطر خواهد انداخت و رژیم غذایی حیوانات بزرگ تری که از آن‌ها تغذیه می‌کنند را برهم خواهد زد، امری که باعث به خطر افتادن کل اکوسیستم‌های ساحلی می‌شود. ظرف چند دهه ما شاهد کاهش عظیم جمعیت موجودات زنده در آب‌ها و خشکی‌ها خواهیم بود.
یکی از گسترده‌ترین تخم ریزی‌های دنیا در محل سد مرجانی استرالیا، واقع در اقیانوس آرام رخ می‌دهد. نوامبر هر ساله در روز‌هایی که ماه کامل به زمین می‌تابد، کلونی‌های مرجانی سرتاسر این آبسنگ‌ها – که مساحتی بیشتر از ایالت نیومکزیکوی آمریکا دارد – میلیون‌ها تخمک و اسپرم ظرف چند دقیقه همزمان در آب رها می‌شوند. دانشمندان یقین دارند ماه کامل در زمانبندی این اتفاق نقش دارد، اما اینکه دقیقاً چگونه معمایی است که هنوز موفق به حل آن نشده اند.
قمر سیاره زمین در خشکی هم بر کار تولید مثل حیواناتی همچون خرچنگ‌های قرمز تأثیر می‌گذارد. میلیون‌ها خرچنگ بالغ بعد از آنکه بیشتر عمر خود را در کوه‌ها سپری کردند، به سواحل کوچ می‌کنند. بعد از آن، تنها در مدت آخرین تربیع ماه، خرچنگ‌های ماده تخم‌های خود را در دریا می‌ریزند.
تا اینجا شاید ماه تأثیری در تولید مثل انسان‌ها نداشته باشد. اما بدون آن چیز دیگری همانقدر مهم دستخوش تغییر می‌شود، که آن وضعیت آب و هوا است. جز و مد و پهنه‌های جزر و مدی، به آمیخته شدن آب‌های سرد شمالی با آب‌های گرم مناطق استوایی کمک می‌کنند. این مسأله باعث متعادل شدن دمای هوا می‌شود و به آب و هوای سرتاسر دنیا ثبات می‌بخشد. بدون کره ماه، پیش بینی آب و هوا عملاً غیر ممکن خواهد شد. در این شرایط، متوسط اختلاف دما میان گرم‌ترین و سردترین نقاط زمین به حدی زیاد خواهد شد که حیات به خطر خواهد افتاد.
اما هیچ کدام این‌ها با بزرگ‌ترین تغییری که اهالی زمین در نبود ماه ظرف هزار سال بعدی شاهدش خواهند بود قابل مقایسه نیست. سیاره زمین در حال حاضر با انحرافی ۲۳/۵ درجه‌ای روی محور خود در چرخش است که عمده‌ی دلیل آن نیروی جاذبه‌ی کره ماه است. اگر ماه ناپدید شود، میزان انحراف محور زمین چیزی بین ۱۰ تا ۴۵ درجه در نوسان خواهد بود.
به گمان برخی کارشناسان در نبود کره ماه، وجود سیاره مشتری کمک می‌کند میزان انحراف کره زمین به حد غیر قابل کنترلی نرسد. اما حتی ۱۰ درجه انحراف بیشتر می‌تواند اثر مخربی بر وضعیت آب و هوا و فصول سیاره‌ی ما بگذارد.
در گذشته میزان انحراف کره زمین تا حدود ۱ تا ۲ درجه تغییر کرده، امری که محققان آن را عامل عصر یخبندان گذشته‌های دور زمین می‌دانند. سخت می‌شود فهمید یک انحراف ۱۰ یا ۴۵ درجه‌ای چه بر سر اهالی زمین خواهد آورد، اما احتمالاً برای عمده‌ی حیات روی کره زمین اتفاق خوبی نخواهد بود.
کره ماه، اما فقط حالا برای حیات روی کره زمین ضروری نیست. کارشناسان بر این باورند که ممکن است ماه در ایجاد حیات در بیش از ۳/۵ میلیارد سال قبل هم نقشی کلیدی داشته است. ما حالا می‌دانیم که کره ماه فقط آسمان شب‌های زمین را روشن نمی‌کند. وجود آن برای تعادل حساس و آسیب پذیری که زندگی روی سیاره‌ی ما را ممکن می‌کند حیاتی است.