اشعار محرم حسینی:
ریزد از چشمم ستاره، در جگر دارم شراره
می چکد خون شهیدان از هلال خون دوباره
شد محرم ماه ماتم
واحسینا، واحسینا
خون هفتاد و دو عاشق، می دمد از دشت و صحرا
می شود یک روزه پرپر، لاله های باغ زهرا
از دم تیر زیر شمشیر
واحسینا، واحسینا
ماه قتل سیدالناس، ماه اکبر، ماه عباس
دست سقا افتد از تن، برزمین چون شاخه ی یاس
چهره گلگون دیده پر خون
واحسینا، واحسینا
ماه سربازیّ اصغر، ماه لبخند شهادت
بر فراز دست بابا می کند اصغر عبادت
می خورد شیر از دم تیر
واحسینا، واحسینا
ماه قتلِ ماه لیلا، ماه جان بازی اکبر
با تن پاشیده از هم می شود در خون شناور
اِرباً اِربا مثل بابا
واحسینا، واحسینا
ماه جنگ حق و باطل، ماه سرهای بریده
می شود از دیده جاری اشک زهرای شهیده
ماه انصار ماه ایثار
واحسینا، واحسینا
ماه عاشورا رسیده، خون بود جاری زدیده
زینب مظلومه گیرد بوسه از حلق بریده
سینه سوزان دیده گریان
واحسینا، واحسینا
استاد غلامرضا سازگار
چشمان زمین دوباره تر خواهد شد
ماه از سر شب بدون سر خواهد شد
تاریخ دوباره به خودش می لرزد
شق القمری بزرگتر خواهد شد
خورشید نشسته بر درت ای کوفه
غافل شدی از دور و برت ای کوفه
امروز فرات را به رویش بستی
ای خاک دو عالم به سرت ای کوفه
این نیزه مرا به عشقتان میدوزد
در عمق وجود شعله می افروزد
امسال اگرچه در زمستانم باز
از بردن اسم تو لبم می سوزد
جواد منفرد
گشته دارُ العزا،همه ی عالمین
کربلایی شده،کاروان حسین
یا حسین یا حسین...
با دلی غمزده،بهر این کاروان
قل هوالله و هَم،فَدخُلوها بخوان
یا حسین یا حسین...
زینب اینجا شود،مضطر و نیمه جان
آه از مَقتل و،چَشم نا مَحرمان
یا حسین یا حسین..
روزی اینجا شود،شور محشر به پا
سر قرآن رود،به روی نیزه ها
یا حسین یا حسین..
بین گودال خون،با غمی بی کران
میشود مادری،زین عزا نوحه خوان
یا حسین یا حسین...
امیر عباسی
همیشه به یاد ِ/تو آقا میخونم/هوامون و داری/اینو خوب میدونم
با مهرت گره خورده ولای سینه زنهای تو
محزون غم عشقه دلای سینه زنهای تو
به شب دل تجلیّ مهتاب/قرار قلب خسته ی بی تاب
ماهارو جون ِ مادرت دریاب/ای ارباب
حسین وای وای وا وای...
شمیم وجودت/مثه عطر یاسه/نمودی به عالَم/تو خلق حماسه
فرشته عزای تو به آسمون گرفته آقا
اسلام از قیام تو دوباره جون گرفته آقا
تویی روح خروش و بیداری/تو به مسکین ِ بی نوا یاری
تو همه هستی ِ علمداری/سالاری
حسین وای وای وا وای...
برا حفظ اسلام/تو دادی سرت رو/علی اکبرت رو/علی اصغرت رو
جون دادی یبن زهرا غرق خون و به کام عطشان
در بین قتلگاهت مادرت ناله زد حسین جان
امون از اشک سرخ یک مادر/اَمون از حال و روز یک خواهر
اَمون از داغ سیلی و معجر/ای بی سر
حسین وای وای وا وای...
من اگر چه گنهکارم/محبّ شاه بی کفن هستم
سربلندیم ازینه که/به لطف زهرا سینه زن هستم
میون ِ روضه ها/همیشه بی تابم
سیاهی لشگر ِ/عزای اربابم
ای عزیز زهرا/ای امام ِ دلها/یا ابا عبدالله/آه
یا ابا عبدالله...
حال و رزو حسینی ها/همیشه گرم عشق دلداره
اختیار دلاشون هم/به دستان لطف علمداره
ایشالا که همه/از اهل تقوی شیم
با یاری ِ اسلام/ابالفضلی باشیم
آه به حقب سقّا/کن دعا ای آقا/که بیایم کربلا/آه
یا ابا عبدالله...
کربلا قبله ی دلهاس/دلامون تا اونجا میزنه پر
معتکف میشه با گریه/فقط به عشق حضرت دلبر
حمایت از ولی/کلام عاشوراس
حسین بن علی/امام عاشوراس
ای امام ِ بی سر/ای سر ِ بی پیکر/ای غریب مادر/آه
یا ابا عبدالله...
نپرس از حال زارم، یه عالم گریه دارم
کجای این بیابون، پس از تو سر بذارم
ببین حالم خرابه، نگاهم خیس آبه
زیر چشمام کبود و ، جلو چشمام سرابه
چرا هی، رولبهات داری نجوا
چرا پس، عصا می کوبی اینجا
بگو که ،چرا داری می خونی
اعوذ، بک من کرب و بلا
واویلتا، نگو اینجا مقصد ماست
واویلتا، نگو اینجا کرب وبلاست
(واویلتا از کربلا)
به جز اشک تو چشام نیست، چرا اوضاع به کام نیست
بگو ماه محرم، مگه ماه حرام نیست
نگاه کن شیرخواره ت، چه بی تاب و توونه
نگاه به اکبرت کن، هنوز خیلی جوونه
نگاه کن، چش پر ابر من رو
جدایی، میگیره صبر من رو
بگو اون، که کرده قصد جونت
کنارت، بسازه قبر من رو
واویلتا ببین که قلبم حزینه
واویلتا غمتو زینب نبینه
(واویلتا از کربلا)
همینجا وعده گاهه، غم و غصه تو راهه
وداع آخر ما، میون قتلگاهه
لب آب فراتیم،نگو تشنه میمیری
نگو اینجا برادر، زیر دشنه میمیری
تو هم که، مثه من مبتلایی
میارن، سر ما هر بلایی
شنیدم ، سرت رو مثل یحیی
میذارن، توی تشت طلایی
واویلتا، نبینم حنجرت پاره ست
واویلتا، که زینب بی تو بیچاره ست
(واویلتا از کربلا)
مظاهر کثیری نژاد