به گزارش «شیعه نیوز»، مور مور شدن یا سوزن سوزن شدن دست‌ها، پا‌ها یا هر دو یک عارضه کاملاً شایع و آزاردهنده است. این نشانه گاهی خوشخیم و موقت است. به عنوان مثال ممکن است بر اثر وارد آمدن فشار به عصب‌ها بروز کند که معمولاً زمانی رخ می‌دهد که سر خود را برای مدت طولانی روی دست‌تان قرار می‌دهید یا پاهای‌تان را برای مدت زیادی روی هم می‌اندازید.
در هر دو مورد مور مور شدن و سوزن سوزن شدن که معمولا بدون درد است، بروز کرده که با رفع فشار از روی دست و پا برطرف می‌شود.
اما در بسیاری موارد سوزن سوزن شدن دست و پا می‌تواند شدید، به صورت گهگاه یا مزمن باشد. این عارضه ممکن است با علائم دیگری نیز همراه باشد، از جمله درد، خارش، بی‌حسی و ضعف عضلانی. در این موارد سوزن سوزن شدن ممکن است نشانه‌ای از یک آسیب عصبی باشد که در نتیجه آسیب در سوانح، آسیب‌های ناشی از فشار‌های مکرر، عفونت‌های باکتریایی یا ویروسی، قرار گرفتن در معرض سموم و بیماری‌های سیستمیک مانند دیابت بروز می‌کند.
چنین آسیب‌های عصبی نوروپاتی محیطی نیز نامیده می‌شوند، زیرا بر روی عصب‌های دور از مغز و نخاع تاثیر می‌گذارند که اغلب شامل دست‌ها و پاهاست. بیش از ۱۰۰ نوع مختلف از آسیب‌های نوروپاتی محیطی وجود دارد. نوروپاتی محیطی به مرور زمان ممکن است بدتر شود و منجر به اختلال در حرکت و حتی ناتوانی شود.
لازم است در صورت بروز سوزن سوزن شدن‌های مداوم در دست‌ها، پا‌ها یا هر دو بلافاصله به پزشک مراجعه کنید. هر چه سریع‌تر علت این احساس کشف شود، کمتر دچار آسیب‌های طولانی مدت خواهید شد.
خستگی
وقتی وسایل سنگین را بلند می‌کنیم و مچ دست خود را در حالت‌های ناخوشایند قرار می‌دهیم، فشار را روی اعصاب واقع در نزدیکی سطح پوست وارد می‌کنیم. این امر منجر به سوزن سوزن شدن روی سطح انگشتان ما می‌شود.
چه باید کرد: حتماً به اندازه کافی خواب و استراحت کنید. از ماساژ لذت ببرید.
کمبود ویتامین‌ها
کمبود ویتامین‌های خاص مانند ویتامین‌های E، B۱، B۶ و B۱۲ اغلب می‌تواند سبب ایجاد احساس سوزن سوزن شدن در انگشتان دست چپ یا پای چپ شود.
چه باید کرد: برای بازگرداندن تعادل ویتامین‌ها در بدن تلاش کنید. برای تعیین دوز مناسب مورد نیاز به دلیل عوارض جانبی که مصرف بیش از حد آن‌ها می‌تواند داشته باشد، لازم است با یک متخصص مشورت کنید.
آسیب به ستون فقرات
مشکلات مختلفی در ستون فقرات باعث می‌شود که خود را با سوزن سوزن شدن انگشت کوچک دست چپ نشان دهند که نتیجه فشار به عصب‌هاست.
چه کاری انجام دهید: هر چند وقت یکبار پشت خود را بکشید. سعی کنید یوگا، ژیمناستیک یا شنا را انجام دهید. از گذراندن زمان طولانی در حالت نشسته خودداری کنید.
سندرم تونل کارپال یا تایپیست
سندرم تونل کارپال اغلب از طریق سوزن شدن انگشت شست، اشاره و انگشت میانی آشکار می‌شود که اغلب به دلیل شغل یا سبک خاص زندگی فرد است، تاندون‌ها متورم شده و باعث بی‌حسی در دست می‌شود.
چه باید کرد: ژیمناستیک و کشش مفاصل می‌تواند به جلوگیری از بروز سندرم تونل کارپال کمک کند.
مشکلات گردش خون
سوزن سوزن شدن انگشتان دست راست می‌تواند به دلیل فشار بر اعصاب سطح یا ضربه به مفصل دست یا شانه رخ دهد. سوزن سوزن شدن در دست راست همچنین می‌تواند ناشی از برخی بیماری‌های قلبی عروقی باشد، که تأثیر آن بر جریان کلی خون‌رسانی به اندام هاست.
چه باید کرد: با سرعتی متوسط پیاده‌روی کنید، یا ژیمناستیک انجام دهید. مشکلات جدی‌تر در گردش خون نیاز به مداخله متخصصان پزشکی دارد.
بیماری بورگر
این بیماری بیشتر در افراد سیگاری دیده می‌شود. جریان خون با مصرف مداوم نیکوتین مختل می‌شود، که به نوبه خود منجر به کمبود مواد معدنی در بدن می‌شود. این امر باعث می‌شود ابتدا در انگشتان و سپس کل بازو بی‌حسی ایجاد شود.
چه باید کرد: هیچ راهی برای درمان کامل این بیماری وجود ندارد. اما رها کردن سیگار در بهبود آن تأثیر دارد.
دیابت
یکی از اولین علائم دیابت، احساس سوزن سوزن شدن است که از پا‌ها تا قسمت‌هایی از بازو‌ها ادامه می‌یابد. این امر به دلیل کاهش جریان خون به مناطق خاص و به دلیل آسیب رسیدن به انتهای عصب رخ می‌دهد.
چه باید کرد: دیابت نوع یک با کمک تزریق انسولین درمان می‌شود. دیابت نوع ۲ اغلب با رژیم غذایی در ارتباط است، بنابراین قبل از هر چیز باید آزمایش خون و مشاوره با پزشک انجام شود.
درمان سوزن سوزن شدن دست و پا
درمان موفق این عارضه به تشخیص درست و درمان علت بروز عارضه بستگی دارد. تا زمانی که سلول‌های عصبی محیطی کشته نشده‌اند، توانایی بازسازی دارند. گرچه درمانی برای نوع ارثی نوروپاتی محیطی وجود ندارد، اما بسیاری از انواع آن از طریق درمان قابل بهبود خواهند بود. به عنوان مثال کنترل قند خون در فرد مبتلا به دیابت پیشروی نوروپاتی دیابتی را آهسته می‌کند، مکمل‌های ویتامین نیز نوروپاتی محیطی را در افراد مبتلا به کمبود ویتامین بهبود می‌بخشد.
بهبود سبک زندگی نیز به بهبود و کنترل این بیماری کمک می‌کند، از جمله داشتن یک وزن ایده‌آل، اجتناب از قرار گرفتن در معرض سموم، پیگیری برنامه‌های ورزشی تحت نظارت پزشک، انتخاب یک رژیم غذایی متعادل و اجتناب از مصرف الکل. به علاوه توصیه می‌شود سیگار را ترک کنید، زیرا منجر به محدود شدن خون‌رسانی و مواد مغذی به اعصاب محیطی می‌شود.