به گزارش «شیعه نیوز»، یکی از معروف ترین و کهن ترین مکان های زیارتی در قزوین، بقعه متبرکه امامزاده حسین (ع) معروف به شاهزاده حسین (ع) است که امامزاده مدفون در آن فرزند 2 ساله شاه خراسان به نام حسین بن علی بن موسی الرضا (ع) است که در سفر امام رضا (ع) به قزوین دار فانی را وداع گفت و در شهر قزوین به خاک سپرده شد.
در کتب مختلف آمده است امام رضا (ع) در سفر به خراسان در سال 201 هجری قمری هنگام عبور از شهر قزوین، در منزل یکی از یاران خود به نام «داوود بن سليمان غازي» اقامت می کند و در این سفر فرزند ایشان به نام حسین که کودکی خردسال بوده، سخت بیمار شده و از دنیا می رود که بعد از این اتفاق، این یادگار امام هشتم شیعیان در قزوین به خاک سپرده می شود.
امامزاده حسین (ع) قزوین که یکی از مشهورترین امامزاده های ایران است، دارای بنای تاریخی زیبایی است که قدمت بنای آن به دوره صفویه بازمی گردد؛ مزار امامزاده حسین (ع) قزوین در اواخر قرن چهارم و اوایل قرن پنجم شناخته و معروف شد و از قرن ششم، زیارتگاه عمومی مردم بود که در آن دوران، بنایی شکوهمند داشت که این بنا در زمان حمله مغول و جنگ های بعد آن و همچنین درگیری هایی که در ابتدای دوران صفوی در ایران وجود داشت، به شدت آسیب دید به طوری که تنها از آن ضریح چوبی نفیسی باقی ماند.
بعد از اینکه شاه طهماسب قزوین را به عنوان پایتخت صفویه معرفی کرد، توجه ویژه ای به این امامزاده نشان داده شد به طوری که گفته می شود «زینت بیگم» دختر شاه طهماسب، علاقه بسیاری به امامزاده حسین (ع) داشته که به دستور وی، کتیبه ای از جنس کاشی معرق ساخته و در صندوق چوبی نفیس و زیبایی بر مزار ایشان نصب می شود.
البته در زمان قاجار هم تغییراتی در سازه این زیارتگاه صورت می گیرد به طوری که گنبد این امامزاده به دستور فتحعلی شاه تعمیر و تزیین شد و زمانی که ناصرالدین شاه هم در سفری از قزوین عبور می کرده فرمان ساماندهی محوطه امامزاده را صادر می کند که حاکم وقت، صحن قبلی را تخریب و صحن جدیدی می سازد و ایوانی با تزیینات کاشی کاری بسیار زیبا، دیواره صحن، تزیینات کاشی کاری گنبد و آيينه کارى فضاهاى داخلى را به مجموعه سازه های این زیارتگاه اضافه می کند.
بقعه متبرکه امامزاده حسین (ع) در جنوب شهر قزوین واقع شده است و با 2 درب ورودی در شمال و جنوب در میان صحن بزرگی قرار دارد که در قسمت درب ورودی امامزاده از سمت شمال، سردری بلند به همراه هشت مناره کوتاه و بلند با کاشی کاری منحصر به فرد دیده می شود.
فضای داخل بقعه شاهزاده حسین، با کاشی خشتی هفت رنگ، بدنه آن با آیینه کاری و زیر گنبد با کتیبه هایی به خط ثلث در زمینهٔ لاجوردی تزیین شده است.
گرداگرد محوطه امامزاده دارای 54 طاق نما است که هر طاق نما تزئینات کاشی مخصوص به خود را دارد، در پشت 10 طاق نمای شمالی، 10 باب حجره قرار دارد و در جنوب غربی این مکان، حیاط، آشپزخانه حضرتی و در جنوب شرقی هم حسینیه امامزاده قرار دارد همچنین 2 حیاط کوچک تر در طرف شرق آن واقع شده است.
بنای امامزاده حسین (ع) از جمله زیباترین نمونه های معماری صفوی قزوین بود که به شماره 239 در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است و وجود مقدس امامزاده حسین(ع) در شهر قزوین موجب شده تا قزوین به عنوان چهارمین حرم اهل بیت (ع) معرفی شود.