به گزارش «شیعه نیوز»، پیش از این تحقیقات شهودی و آزمایشات پیش بالینی روی مدل‌های حیوانی نشان داده بود که روزه گرفتن یا استفاده از یک رژیم غذایی بسیار کم‌کالری می‌تواند در برابر داروهای شیمی‌درمانی از سلول‌های سالم محافظت کرده و سلول‌های سرطانی را آسیب پذیرتر کند. اما اکنون این فرضیه در یک آزمایش بالینی تصادفی روی انسان مورد ارزیابی قرار گرفته و صحت آن تایید شده است.
در این آزمایشات که از سال ۲۰۱۴ میلادی آغاز شدند، ۱۳۱ بیمار که به دلیل سرطان سینه غیرمتاستازیک در حال شیمی‌درمانی بودند، مشارکت داشتند.
نیمی از این داوطلبان به صورت تصادفی تحت یک رژیم غذایی گیاهی و بسیار کم کالری قرار گرفتند که شبیه به روزه گرفتن بود. این بیماران در طول سه روز قبل و یک روز بعد از هر چرخه شیمی‌درمانی از این رژیم غذایی استفاده کرده و روزانه حداکثر ۲۰۰ کالری دریافت کردند. بیماران گروه کنترل، رژیم غذایی عادی خود را ادامه دادند.
در نتیجه این آزمایش مشخص شد نتیجه شیمی‌درمانی بیمارانی که تحت رژیم غذایی قرار گرفتند، در مقایسه با گروه کنترل، بسیار بهتر بوده و به طور کلی اندازه تومور سرطانی در بدن آن‌ها کاهش بیشتری داشته است.
واکنش بدن نسبت به سموم داروهای شیمی درمانی در هر دو گروه یکسان بود، اما آزمایشات پاتولوژی نشان داد آسیب‌های وارد شده به دی ان ای سلول‌های سفید خود در بیماران گروه مورد آزمایش بسیار کمتر از گروه کنترل بوده است.
محققان به این نتیجه رسیدند که استفاده از رژیم غذایی بسیار کم‌کالری یا روزه گرفتن، از سلول‌ها در برابر آسیب‌های ناشی از داروهای شیمی‌درمانی محافظت می‌کند.
به اعتقاد محققان، با وجود این که نتایج این تحقیقات نقطه آغازینی برای مدیریت رژیم غذایی بیماران در حال شیمی‌درمانی محسوب می‌شود و کارآیی بالقوه‌ای در مقابله با آسیب‌های وارده به سلول‌های سالم دارد، انجام تحقیقات و مطالعات بیشتر برای اطلاع از کلیه آثار به‌کارگیری این شیوه بر نتایج درمان سرطان، امری ضروری است.
نتایج این تحقیقات گام مهمی در راستای به‌کارگیری رژیم‌های غذایی مشابه روزه به عنوان یک عامل بهبود دهنده روش‌های شیمی‌درمانی به عنوان یک جایگزین موثر برای رژیم‌های غذایی مبتنی بر قندهای بهبودهای یافته و غنی از پروتئین فعلی محسوب می‌شود.
در حال حاضر محققان دانشگاه کالیفرنیای جنوبی نیز در حال انجام تحقیقات مشابهی هستند که انتظار می رود نتایج آن تا سال آینده منتشر شود.
گزارش کامل این تحقیقات در نشریه Nature Communications منتشر شده است.