به گزارش «شیعه نیوز»، بسیاری از ما به دلایلی مانند استرس، انواع بیماریها، شرایط محیطی و یا کمخونی دچار ریزش مو میشویم. در این میان هر یک از اطرافیان، شیوه متفاوتی برای درمان ریزش مو به ما پیشنهاد میدهند. یکی از شیوههایی که جهت تقویت و درمان ریزش موی سر از سوی گروههای مختلف توصیه شده است، روغن زدن به موهاست. چرب کردن مو به عنوان شیوهای سنتی در میان بسیاری از فرهنگها برای نرمتر و درخشانتر شدن مو انجام میشود. اما روغن گیاه کندش در میان دیگر روغنها از جمله روغن زیتون و نارگیل، به دلیل تأثیر چشمگیری که در رشد و تغذیه موها دارد، از جایگاه ویژهای برخوردار است.
گیاه کندش چیست؟
کندش گیاهی پایا با ساقهای کوتاه و ریشهای قوی است که در انتهای شاخهها خوشهای از گلهای زرد متمایل به سبز میروید. این گیاه در کشور هندوستان رشد میکند و از ریشه آن به شکل پودر یا برای روغنگیری استفاده میکنند. ریشه گیاه شامل آلکالوئیدهای سمی است که سبب انبساط عروق و کاهش فشار خون میشود. از این گیاه در ترکیبات پمادهایی استفاده میشود که برای ماساژ آرامکننده دردهای عصبی و ضد روماتیسم تهیه میشوند. جالب آنکه اثرات دارویی این گیاه میتواند تا ۲۰ سال خواص خود را حفظ کند. پودر این گیاه به چشم آسیب میرساند و باعث عطسه شدید میشود. پوست را به طور موضعی بیحس میکند و خوردن یک تا دو گرم آن مرگآور است.
تأثیر کندش در رویش مو
افراد زیادی که دچار ریزش مو هستند به دنبال روشی برای درمان بیماری خود میگردند. بعضی به سمت مواد شیمیایی میروند و برخی پی داروهای گیاهی؛ یا به عنوان دارویی مستقل و یا به عنوان مکمل روشهای شیمیایی. روغن کندش (کندس،ریشه کارزان، کندشه،رقیقه) با نام علمی Gypsophila struthium یکی از راههای سنتی درمان ریش مو است. گیاه کندش که برخی آن را به دلیل تأثیر فوقالعاده داروییاش گیاه معجزهگر نامیدهاند، دارای خواص بسیاری است؛ اما مهمترین خاصیت و ویژگی آن رویش مجدد مو است.
این گیاه با خونرسانی مجدد به ریشه مو میتواند آن را تحریک کند تا موهای جدیدی بر پوست برویند و با تقویت ریشه مو، در پرپشت شدن موی سر و ابرو بسیار مؤثر است. این گیاه از دیرباز در میان اطبای ایرانی شناخته شده است، بهطوری که «حکیم محمد مؤمن حسینی» از اطبا دوره شاه طهماسب صفوی در کتاب تحفه حکیم مؤمن ادعا کرده که حتی باعث رویش مو از کف دست میشود.
دیگر خواص گیاه کندش
در طب سنتی از این گیاه علاوه بر رویش مجدد مو، استفادههای فراوانی میشود که از جمله این فواید میتوان به این موارد اشاره کرد:
بازکننده گرفتگیهای بینی؛
حلکننده باد بینی و اخلاط غلیظ و خارجکننده آنها به صورت عطسه؛
رفع بیحسی در اعضا؛
بر طرف کردن بیهوشیهای ناشی از صرع.
منبع : مجله باسلام