به گزارش «شیعه نیوز»، از دیدگاه طب سنتی گردو در درجه دوم گرمی و در درجه اول خشکی قرار دارد، هرچه خشک شود، حرارت آن زیاد شده و از رطوبت آن کاسته می‌شود.
مروری بر خواص گردو (جوز)
گردوی در روغن پخته بسیار قابض است و برگ و پوست گردو هر دو بازداروغن گردورنده نزیفند، سوخته پوست گردو خشکاننده است و گزش ندارد. تأثیر روغن گردوی کهنه چون تأثیر روغن زیتون کهنه است. زدایندگی کهنه‌ی آن قوی است.
گردو را به نام غذای مغز نیز می‌شناسند و این فقط به خاطر شباهت آن به مغز نیست، بلکه به خاطر وجود امگا ۳ فراوان آن است. برای درست عمل کردن مغز، به امگا ۳ نیاز داریم. مصرف ۴ عدد مغز گردو در روز موجب افزایش اسید چرب ضروری امگا ۳ می‌شود.
پانزده درصد از چربی‌های گردو از نوع چربی‌های غیراشباع و مفید برای سلامت قلب می‌باشد. این نوع چربی، پایین آورنده کلسترول بد (LDL) و افزایش دهنده کلسترول خوب (HDL) است. یک چهارم فنجان مغز گردو، در حدود ۸/۹۰ درصد نیاز روزانه بدن به این چربی ضروری را تأمین می‌کند.
گردو برای تنگی نفس مفید است.
به جلوگیری از ورم مفاصل کمک می‌کند.
گردو تقویت کننده مغز، قلب و کبد است.
نرم‌کننده شکم و تقویت کننده نیروی جنسی است.
مغز گردو بسیار لطیف بوده و به هضم غذا کمک می‌کند و داروی مقوی معده به شمار می‌رود.
خوردن گردو با انجیر کوبیده در رفع یبوست افراد بسیار مؤثر است و در رفع فراموشی کمک‌کننده است. این ترکیب ضدسم و آنتی‌اکسیدان است
گردو با انجیر و مویز در افراد با سن بالا توصیه می‌شود و برای تقویت بارداری نیز مفید است.
گردو بسیار مغذی و سرشار از املاح معدنی بوده و برای افراد دیابتی نیز توصیه می‌شود.
گردو حاوی مقادیر قابل توجهی پیش ساز سروتونین است، همان هورمونی که حال شما را خوب می‌کند.
درمانگران طب سنتی و دیگر شیوه‌های طبیعی درمان بر این باورند که مصرف روزانه ۲ عدد گردو می‌تواند تأثیر زیادی در تسکین و درمان رفلاکس معده داشته باشد.
مفید در بیماری‌های پوست نظیر اگزما و پسوریازیس (به وجود آمدن لکه‌های قرمز رنگ در پوست).
گردو دارای خواص ضد سرطانی است.
مربای گردو بهترین داروی گرده‌ی سرد است. خاکستر پوستش را شربت کنند و تناول نمایند، بازدارنده‌ی حیض است. گردو را با آبکامه بخورند اسهال آورد. و اگر زیاد بخورند کرم‌ها را بیرون براند. و ضد کرم کدو است و در روده کور نافع است.
دیگر خواص
محافظت از سیستم ایمنی، جلوگیری از لخته شدن خون، تنظیم سوخت و ساز در بدن، تنظیم فشار خون، تنظیم قند خون، جلوگیری از پارکینسون و آلزایمر، جلوگیری از سنگ کیسه صفرا و حفاظت از استخوان از دیگر خواص گردو است.
مصرف موضعی
آرایش: ضماد گردوی تر را بر جای ضربه می‌گذارند مفید است.
دمل و جوش: مغز گردو را بخایند و بر دمل سودایی چرکین گذارند داروی خوبی است.
زخم و قرحه: صمغ آن را بکوبند و بر قرحه گرم پاشند یا داخل مرهم کنند سودمند است.
چشم: روغن گردو داروی خوره و سرخی و ناسورهای گوشه چشم است.
اندام‌های تنفسی: افشره و رب گردو به‌ویژه گردوی ملوکی بزرگ را بر پستان آماسیده گذارند آماس را فرونشاند.
زهر: گردو که با انجیر و فیجن باشد پادزهر هر نوع سمی است. گردو با پیاز و نمک اگر بر گزیده‌ی سگ هار و غیره ضماد شود سودمند آید.
مفاصل: روغن گردو برای بیماری‌های سردرد، فلج و درد مفاصل ناشی از سردی توصیه می‌شود.
ملاحظات
مغز گردو به سبب لطافت و داشتن چربی، زود فاسد می‌شود که در این صورت به علت سمّیت آن نباید مصرف شود.
مصرف زیاد گردو موجب جوش صورت و بیماری‌های ناحیه دهان (ورم لوزه‌ها و بثورات دهانی) می‌شود و مصلح گردو آب انار و رب انار است.
خوابیدن زیر درخت گردو با توجه به پخش کردن برخی ترکیبات فرار توسط درخت، توصیه نمی‌شود.
برای مصرف چند روزتان گردو را از پوست خود خارج کنید، پوست گردو محافظ طبیعی خواص آن است. در واقع با نگهداری گردو در پوست چوبی‌اش، همیشه از گردویی سالم استفاده می‌کنید.
همان طور که گفته شد به گفته درمانگران مصرف پیش از اندازه گردو عوارض جانبی زیادی به همراه دارد که از میان آن‌ها می‌توان به ترک لب و زخم شدن دهان و خارش و قرمزی پوست اشاره کرد. بنابراین درمانگران به مردم توصیه می‌کنند به خوردن حداکثر ۲ عدد گردو در طول روز اکتفا کنند و به این ترتیب از خواص درمانی آن برای درمان سنگ کلیه، درمان بیماری‌های ریوی و تنفسی و پیشگیری از ابتلا به سنگ کیسه صفرا بهره ببرند.
گردو گرم است و گرمی شکن آن برای گرمی داران سکنجبین است و برای آن‌ها که معده‌ی ضعیف دارند باید گردو را در سرکه پرورش دهند.
گردو دیرهضم است و برای معده خوب نیست. گردوی پرورش یافته (مربا) و گردوی تر برای معده‌ی سرد بد نیست و کمتر از گردوی خشک زیان دارد؛ به شرطی که هر دو پوسته‌ی آن را بکنند. گردویی که در عسل پرورش دهند برای معده‌ی سرد مفید است. و من می‌گویم گردو تنها برای معده‌ی گرم خوب نیست.
منبع : آبناک