SHIA-NEWS شيعه نيوز:
کلمه «ارحل» به عنوان شعار مردم معترض و یگانه رهبر مردم انقلابی
جهان اسلام، در تمام صحنه‌ها حضور داشت و به خط مشی و ایدئولوژی مردم
مسلمان به پا خواسته تبدیل شد.
به گزارش «شيعه نيوز» به نقل از فردا ، «احمد علی النمر» در مقاله‌ای
که سایت «راصد» وابسته به مخالفان حکومت عربستان آن را منتشر کرد نوشت:
کلمه «ارحل» پیش از انقلاب‌های موسوم به نهضت بیداری که در بسیاری از
کشورهای اسلامی اتفاق افتادند معنی و مفهوم خاصی نداشت و مانند دیگر کلمات
زبان عربی تنها دارای یک معنی کاربردی بود ولی اکنون به نماد، سمبل و یک
مفهوم وسیعی تبدیل شده و تبیین کننده یک حرکت مردمی منظم علیه استبداد
است.
بسیاری از کار‌شناسان و تحلیل‌گران سیاسی، از اطلاق اصطلاح
انقلاب به نهضت‌های اخیر خودداری کرده به این نکته استدلال می‌کنند که این
حرکت‌ها دارای ویژگی‌های یک انقلاب واقعی نیستند مثلا دارای رهبر نبودند و
همچنین ایدئولوژی انقلابی نیز در آنها وجود نداشت.
نویسنده عربستانی این گونه تحلیل‌گران سیاسی را مورد خطاب قرار
می‌دهد و می‌نویسد: انقلاب‌های اخیر با تمام انقلاب‌های تاریخ متفاوت‌اند
و تفاوت و ارزش آنها در فقدان رهبر و ایدئولوژی نهفته است.
این انقلاب‌ها رهبری کاریزماتیک که همه مردم به دستور او به
خیابان‌ها بیایند نداشتند ولی شعاری واحد و یگانه در مقدمه تضاهرات آنها
وجود داشت که آنها را تا آخرین لحظه رهبری می‌کرد.
وی در ادامه می‌افزاید: در انقلاب‌های اخیر در کشورهای اسلامی
مردم در هیچ مسئله‌ای مشترک نبودند، به جز در یک چیز و آن همان کلمه
ارحل بود. ارحل تنها شعار و خواسته مشترک تمام انقلاب‌ها بود که مردم
تونس، مصر، یمن، بحرین و... آن را بر روی پلاکاردهای خود حمل می‌کردند و
یا بر سینه، پیشانی و کف دست خود می‌نوشتند.
ارحل که فعل امر از مصدر «رفتن» است حاکمان و مستبدان تاریخی
جهان عرب را به کناره‌گیری از جایگاهی که برای سالیان دراز آن را به زور و
مزدوری اشغال کرده‌بودند امر می‌کرد.
به گفته وی مردم انقلابی بر لزوم کناره گیری حاکمان دیکتاتور از
حکومت توافق نظر داشتند و این تنها خواسته مشترک آنها در مصر، تونس،
بحرین، یمن و دیگر کشور‌ها بود. آنها اگر جایگزینی را برای حکومت‌های
فاسد در ذهن نداشتند ولی به خوبی می‌دانستند که کلید آزادی در برکناری
حاکمان مستبد نهفته است.
ارحل، بدون هیچ پسوند و پیشوندی در مرکز تجمع‌های مردمی حاضر بود
و این کلمه کوتاه بالأخره توانست همانند سونامی قدرتمند کاخ‌های شیشه‌ای
استبداد را در هم بشکند و ملل در بند را آزاد سازد.
النمر در مقاله خود تاکید می‌کرد که مردم مسلمان باید به
لغت‌نامه‌های خود رجوع کنند و معنای ارحل را از نو بنویسند. به تظر او این
کلمه تاریخ جهان اسلام و معادلات بین‌المللی را بر هم زد و دنیایی جدید
ساخت؛ لذا کلمه ارحل باید در تمام لغت‌نامه‌ها در کنار این سابقه طلایی و
فرآیند تاریخی خود ثبت شود همانگونه که کلمه «روشنفکر» طی یک فرآیند
تاریخی و در مواجهه با قدرتمندان و سلطه‌گران بوجود آمد.
وی نوشت: اصطلاح روشنفکر برای نخستین بار در جریان محاکمه «آلفرد
دریفوس»، افسر ارتشی مشاهده شد که به جرم خیانت به جزایر شیطان تبعید شده
بود ولی پس از شش سال ثابت شد که او بی‌گناه است، لذا دوباره برای محاکمه
به دادگاه آمد.
در جریان محاکمه مجدد وی، امیل زولا و ۳۰۰ تن از هنرمندان و
نویسندگان آن دوره نامه‌ای با عنوان «من متهم می‌کنم» به رئیس جمهور
نوشتند و آن نامه به نام اعلامیه روشنفکران مشهور شد. این اقدامات منجر به
عقب‌نشینی دادگاه نظامی گردید و این نخستین پیروزی روشنفکری به شمار آمد.
از آن موقع تاکنون مفهوم کلمه روشنفکر با این داستان یکی شده و مفهوم و معنای خود را از آن ماجرا می‌گیرد.