مراسم اختتاميه بيست و سومين جشنواره بين‌المللي موسيقي فجر شب گذشته 8 دي‌ماه با حضور مسئولان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي و هنرمندان موسيقي کشور در تالار وحدت برگزار شد.
به گزارش شيعه نيوز به نقل از انتخاب، «حسين صفارهرندي» وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي در اين مراسم پس از اظهار رضايت از پايان يافتن اين جشنواره در شب عيد غدير، گفت: من اهل موسيقي نيستنم اما اهالي موسيقي را دوست دارم و بر اساس آنچه از زبان آن‌ها شنيده‌ام، مي‌دانم که نبايد نوازنده يا خواننده در صحنه ناکوک بزند يا ناکوک بخواند. در اين زمان آهنگ عمومي ملت و کشور ما براي نشستن بر قله‌هاي سروري، آهنگي يگانه است. آهنگي هماهنگ و به‌هم پيوسته که هيچ گوشه آن نبايد خارج و ناکوک باشد.
وي ادامه داد: اقتصاد ما بدون فرهنگ، سياست ما بدون هنر و همه آن‌ها بدون بخش ديگري که لازمه توسعه متوازن و هماهنگ است، بي‌ثمر خواهدبود. از اين‌رو توجهي که مدتي است نسبت به بخش مظلوم فرهنگ از جانب بزرگان کشور بيش از گذشته عنايت مي‌شود، موجب سپاس ما از خدمات ايشان است که در جبين اين تصميمات، آينده خوبي را پيش‌بيني مي‌کنم.
اين مقام مسئول در ادامه تصريح کرد: برگزاري جشنواره بيست و سوم موسيقي فجر با شکل متفاوت، محصول برداشت خردمندانه از واقعيات موجود و انتخاب حقيقتي بود که به دست فرزندان هنرمند، رقم زده‌شد. ما اطمينان داشتيم که اين تغيير و نوآوري به حتم نتيجه خوبي به بار خواهد آورد که امروز، ديدن رضايت عمومي مردم در کنار کشف استعدادها، ثمره اين اعتماد و اطمينان است.
صفارهرندي در بخش ديگري از سخنانش اظهار داشت: از ابتداي مسئوليتم در اين مقام بارها گفته‌ام که ما نسبت به موسيقي سنتي غيرت و هميت خاصي داريم اما اين احساس درباره بخش‌هاي ديگر موسيقي به ويژه پاپ با اکراه همراه است در صورتي که چنين بخشي مي‌تواند متضمن زيبايي‌هايي بر وفق شرايط عمومي باشد.
وي در ادامه افزود: ما نسبت به موسيقي سنتي غيرت و هميت خاصي داريم اما اين احساس درباره بخش‌هاي ديگر موسيقي به ويژه پاپ با اکراه همراه است در صورتي که چنين بخشي مي‌تواند متضمن زيبايي‌هايي بر وفق شرايط عمومي باشد.
وزير ارشاد ادامه داد: به اين ترتيب شاهد بوديم که امسال گروه‌هاي پاپ به کاروان جشنواره موسيقي که متشکل از موسيقي سنتي، کلاسيک، مقامي و محلي و ... بود، پيوست و خودنمايي داشت.
وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي تأکيد کرد: در اين ميان ما موسيقي ناروا هم داريم که در آيين ما جايگاهي ندارد. اين موسيقي مجبور است خود را به پستوي زيرزمين‌ها ببرد زيرا شيطان‌پرستي را رواج مي‌دهد و روح و جان جوانان را از بين مي‌برد که هيچ وقت توسط ما تقويت نخواهد شد. از اين موسيقي بايد پرهيز کرد و به نوعي از موسيقي پرداخت که توسط جوانان و در محضر اساتيد گسترش مي‌يابد.