سایر زبان ها

شهروند خبرنگار

صفحه نخست

سرویس خانواده شیعه

سرویس شیعه شناسی

سرویس عکس

سرویس فیلم

صوت

سردبیر

صفحات داخلی

آثار دنیوی دعا چیست؟

یکی از عباداتی که در قرآن و روایات مورد تأکید زیادی قرار گرفته، دعا است. اهمیت دعا آن‌قدر زیاد است که خدای متعال در کتاب آسمانی خود خطاب به پیامبر( صلی الله علیه و آله و سلم ) می‌فرماید که به مردم بگوید: «اگر دعاى شما نباشد، پروردگارم هیچ اعتنایى به شما نمی‌کند».
کد خبر: ۲۲۱۲۴۸
۱۱:۰۵ - ۰۹ فروردين ۱۳۹۹

شیعه نیوز:
پرسش
در کلام ائمه معصومین( علیه السلام ) برای دعا چه آثار دنیوی بیان شده است؟
پاسخ اجمالی
یکی از عباداتی که در قرآن و روایات مورد تأکید زیادی قرار گرفته، دعا است. اهمیت دعا آن‌قدر زیاد است که خدای متعال در کتاب آسمانی خود خطاب به پیامبر( صلی الله علیه و آله و سلم ) می‌فرماید که به مردم بگوید: «اگر دعاى شما نباشد، پروردگارم هیچ اعتنایى به شما نمی‌کند».[1] این عبادت با داشتن این مقدار اهمیت، طبیعتاً آثار معنوی و دنیوی زیادی دارد. برخی از آثار دنیوی آن به شرح زیر است:
1. دفع بلاها: یکی از خصوصیات عالم دنیا، وجود بلاها و مصیبت‌های متعدد و مختلفی است که گریبان‌گیر موجودات آن می‌شود. یکی از راه‌های دفع این بلاها، دعا کردن است. لذا امام صادق( علیه السلام ) می‌فرماید: «هر کس که از بلایی ترسید، و سپس دعا کرد، خدا آن بلا را از او دور می‌کند».[2]
2. زیاد شدن روزی: یکی دیگر از آثار دعا، زیاد شدن روزی است. پیامبر اکرم( صلی الله علیه و آله و سلم ) در این‌باره می‌فرماید: «دعا، روزی را فراوان می‌کند».[3]
3. نجات از دشمن: در روایات مختلف آمده است؛ دعا مانند سلاحی بُرّنده و شمشیری کُشنده، انسان را از شرّ دشمن نگه داشته و او را از آسیب او نجات می‌دهد؛ مانند این‌که امام جعفر صادق( علیه السلام ) به نقل از پدر بزرگوارش نقل می‌کند، رسول خدا فرمودند: «آیا شما را راهنمایى ننمایم به جنگ افزارى که شما را از دشمنانتان نجات داده و روزی‌هایتان را افزون گرداند؟» گفتند: بله. فرمود: «شب و روز پروردگارتان را بخوانید؛ زیرا به‌راستى که دعا، سلاح مؤمنان است».[4]
4. شفای دردها و بیماری‌ها: علاء بن کامل گوید: حضرت صادق( علیه السلام ) به من فرمود: «بر تو باد به دعا؛ زیرا آن درمان هر دردى است».[5]

[1]. فرقان، 77.
[2]. سید ابن طاوس، علی بن موسی، فلاح السائل و نجاح المسائل، ص 29، بوستان کتاب، قم، چاپ اول، 1406ق.
[3]. همان، ص 28.
[4]. ر.ک: همان.
[5]. کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، محقق و مصحح: غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، ج ‏2، ص 470، دار الکتب الإسلامیة، تهران، چاپ چهارم، 1407ق.

آیات مرتبط

سوره الفرقان (77) : قُلْ مَا يَعْبَأُ بِكُمْ رَبِّي لَوْلَا دُعَاؤُكُمْ ۖ فَقَدْ كَذَّبْتُمْ فَسَوْفَ يَكُونُ لِزَامًا

 

 

 

 

 

 

 

 

 

T

ارسال نظرات
نظرات حاوی عبارات توهین آمیز منتشر نخواهد شد
نام:
ایمیل:
* نظر: