سایر زبان ها

شهروند خبرنگار

صفحه نخست

سرویس خانواده شیعه

سرویس شیعه شناسی

سرویس عکس

سرویس فیلم

صوت

سردبیر

صفحات داخلی

پیامبر اسلام( صلی الله علیه و آله و سلم ) فرمود؛ هر کس دارای چهار پسر باشد و یکی را به نام من نام‌گذاری نکند به من جفا کرده است. استفاده‌ی پیامبر از لفظ «جفا» در این‌جا چه مفهومی دارد؟

واژه «جفا» در لغت به معنای دور کردن و کنار نهادن چیزی است. اما نسبت به انسان و موجودات دیگر که حقی از او گرفته و از حق خود دور شود، جفا می‌گویند که در حقیقت که مستلزم ظلم و ستم است. گفتنی است؛ ستم همیشه به معنای ظلم و ستمی نیست که حرام باشد؛ چراکه ظلم و ستم نیز مانند بسیاری از چیزهای دیگر، دارای مراتب و درجات بوده که پایین‌ترین مراتب آن، ناسپاسی و قدر ناشناسی است.
کد خبر: ۲۲۰۷۵۷
۰۸:۱۹ - ۰۶ فروردين ۱۳۹۹

شیعه نیوز:
پرسش
در حدیثی از پیامبر اسلام( صلی الله علیه و آله و سلم ) آمده است: هر کس دارای چهار پسر باشد و یکی را هم نام من نام‌گذاری نکند در حقیقت به من جفا کرده است (بحارالانوار، ج101، ص 131). استفاده‌ی پیامبر از لفظ «جفا» چه مفهومی دارد؟ و این اهمیت بسیار از چه رو است که در قالب کلمه‌ی «جفا» مفهوم خود را می‌رساند؟
پاسخ اجمالی

واژه «جفا» در لغت به معنای دور کردن و کنار نهادن چیزی است.[1] اما نسبت به انسان و موجودات دیگر که حقی از او گرفته و از حق خود دور شود، جفا می‌گویند که در حقیقت که مستلزم ظلم و ستم است.[2] گفتنی است؛ ستم همیشه به معنای ظلم و ستمی نیست که حرام باشد؛ چراکه ظلم و ستم نیز مانند بسیاری از چیزهای دیگر، دارای مراتب و درجات بوده که پایین‌ترین مراتب آن، ناسپاسی و قدر ناشناسی است. این‌که پیامبر اسلام( صلی الله علیه و آله و سلم ) می‌فرماید کسی که چند فرزند پسر در منزل دارد، اگر یکی را به نام من نگذارد بر من ستم نموده است؛ این می‌تواند از آن رو باشد که پیامبر اسلام( صلی الله علیه و آله و سلم ) به جهت حقوقی که بر گردن امت خویش دارد، نام‌گذاری فرزندی از میان فرزندان پسر به نام حضرتش می‌تواند به جهاتی باشد.

اولاً: این کار در حقیقت قدردانی از آن همه زحماتی است که پیامبر برای هدایت و نجات امت خویش، از جهل و شرک متحمل شده است. پیامبری که با بعثتش، رحمت، سربلندی و آزادگی برای مردم به ارمغان آورد و آنها را از جهالت به سمت کمال و سعادت رهنمون شد. به عبارت دیگر، نهادن نام پیامبر بر روی فرزندان در حقیقت، تقدیر و تشکر از زحمات و تلاش‌های پیامبر اکرم( صلی الله علیه و آله و سلم ) و اهل بیت او است که سال‌ها با راستی و درستی در بین جامعه زیسته و همه سختی‌ها و ناملایمات را در راه هدایت بشر تحمل کرده‌اند. براین اساس، آنان قطعاً مستحق تقدیر و تشکر می‌باشند که کمترین درجه این سپاس و قدر شناسی، نام‌گذاری فرزندی از میان فرزندان پسر به نام آن حضرت می‌باشد. اگرچه ایشان به این قبیل چیزها نیازی ندارند اما، ما به عنوان کسی که از زحمات آنان بهره‌مند هستیم وظیفه داریم که قدر شناس باشیم.

ثانیاً: به جهت آثار و برکاتی است که نام پیامبر( صلی الله علیه و آله و سلم ) و اهل بیت( علیه السلام ) در زندگی مسلمانان دارد. راوی می‌گوید از امام رضا( علیه السلام ) شنیدم که می‌فرمود: فقر داخل خانه‌ای که در آن نام محمد، احمد، علی، حسن، حسین، جعفر، طالب، عبدالله و یا فاطمه باشد نمی‌شود.[3] ،[4]

از امام باقر( علیه السلام ) نقل شده است: «شیطان وقتی صدای کسی را که به اسم محمد و یا علی صدا می‌زند بشنود مانند سرب ذوب می‌شود»[5].

ثالثاً: وجود یک فرزند با نام محمد( صلی الله علیه و آله و سلم ) و اهل بیت در هر خانواده، در حقیقت تبلوری از حضور آن بزرگوران و تعالیم و آموزه‌های‌شان در زندگی انسان مسلمان است.

گفتنی است؛ نظیر چنین روایتی در باره وضو نیز وجود دارد. رسول اکرم( صلی الله علیه و آله و سلم ) از خدای متعال نقل می‌کند: «کسى که وضویش باطل شود و وضو نگیرد به من ستم کرده است، و هر کس وضو بگیرد و با آن وضو دو رکعت نماز نخواند، به من ستم نموده، و کسی که دو رکعت نماز بخواند، و مرا نخواند به من ستم کرده، و هر کس وضو گرفت و نماز خواند و مرا یاد کرد و من جواب او را ندادم، به او ستم کردم، در حالی‌که من پروردگار ستمگر نیستم»‏.[6]

در این‌جا نیز همان معنای که در بالا گفته شد مراد باشد؛ به این تعبیر که اگر کسی وضویش باطل شد حقش این است که برای طهارت روح وضو بگیرد، و اگر کسی وضو گرفت حق وضو آن است که با آن دو رکعت نماز بخواند و ... اما اگر کسی چنین کاری را انجام نداد، ظلمی را که مستحق عذاب الهی باشد مرتکب نشده، درعین حال حق وضو را به نحو تمام و کمال ادا نکرده است.

[1]. ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج ۱۴، ص ۱۴۷- ۱۴۸، دار صادر، بیروت، چاپ سوم، 1414ق؛ فیومی، احمد بن محمد، المصباح المنیر، ج ۲، ص ۴، منشورات دار الرضی، قم، چاپ اول، بی تا.

[2]. مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج ۲، ص ۹۲، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، تهران، 1360ش.

[3]. کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، محقق و مصحح، غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، ج 6، ص 19، دار الکتب الإسلامیة، تهران، چاپ چهارم، 1407ق. «عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ بَکْرِ بْنِ صَالِحٍ عَنْ سُلَیْمَانَ الْجَعْفَرِیِّ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا الْحَسَنِ ع یَقُولُ‏ لَا یَدْخُلُ‏ الْفَقْرُ بَیْتاً فِیهِ‏ اسْمُ‏ مُحَمَّدٍ أَوْ أَحْمَدَ أَوْ عَلِیٍّ أَوِ الْحَسَنِ أَوِ الْحُسَیْنِ أَوْ جَعْفَرٍ أَوْ طَالِبٍ أَوْ عَبْدِ اللَّهِ أَوْ فَاطِمَةَ مِنَ النِّسَاءِ؛

[4]. البته لازم به یادآوری است که نام پیامبر و اهل بیت به تنهایی علت تامه برای خیر و برکت نیستند، بلکه این اسامی در کنار شرایط دیگر می‌توانند آن اثر مخصوص را داشته باشند. به بیان دیگر، اگر کسی بگوید؛ ما این اسامی را در خانواده داریم، اما در عین حال در فقر به سر می‌بریم. در جواب می‌گوییم؛ اگر خانواده مسلمان متعبد و متدین به احکام و دستورات اسلامی باشند، وجود این نام‌های مبارک می‌تواند کمکی در پیدایش برکت و غنا باشد.‌

[5]. همان، ص 20، «ان الشیطان اذا سمع منادیا ینادی یا محمد یا علی ذاب کما یذوب الرصاص».

[6]. دیلمی، حسن بن محمد، ارشاد القلوب إلی الصواب، ج 1، ص 60، الشریف الرضی، قم، چاپ اول، 1412ق، «وَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ( صلی الله علیه و آله و سلم ) قَالَ تَعَالَى مَنْ أَحْدَثَ وَ لَمْ یَتَوَضَّأْ فَقَدْ جَفَانِی وَ مَنْ تَوَضَّأَ وَ لَمْ یُصَلِّ رَکْعَتَیْنِ فَقَدْ جَفَانِی وَ مَنْ صَلَّى رَکْعَتَیْنِ وَ لَمْ یَدْعُنِی فَقَدْ جَفَانِی وَ مَنْ أَحْدَثَ وَ تَوَضَّأَ وَ صَلَّى وَ دَعَا وَ لَمْ أُجِبْهُ فَقَدْ جَفَوْتُهُ وَ لَسْتُ بِرَبٍّ جَاف‏».

T

ارسال نظرات
نظرات حاوی عبارات توهین آمیز منتشر نخواهد شد
نام:
ایمیل:
* نظر: