SHIA-NEWS شيعه نيوز:
به گزارش «شيعه نيوز» نخستین دستورى که پیغمبر اسلام دریافت کرد ، نمازبود . بدین ترتیب که
در همان روزهاى نخست بعثت، روزى رسول خدا(صلي الله عليه و آله) در بالاى شهر مکه بود که
جبرئیل نازل و با پاى خود به کنار کوه زد و چشمه آبى ظاهر شد، پس جبرئیل
براى تعلیم آن حضرت با آن آب وضو گرفت و رسول خدا(صلي الله عليه و آله)نیز از او پیروى کرد،
آن گاه جبرئیل نماز را به آن حضرت تعلیم داد و نماز خواند.
پیغمبر بزرگوار پس از این جریان به خانه آمد و آنچه را یاد گرفته بود به
خدیجه و على(عليه السلام) یاد داد و آن دو نیز نماز خواندند. از آن پس گاهى رسول
خدا(صلي الله عليه و آله) براى خواندن نماز به درههاى مکه مىرفت و على(عليه السلام) نیز به دنبال او
بود و با او نماز مىگزارد و گاهى هم مطابق نقل برخى مورخین به مسجد
الحرام یا منى مىآمد و با همان دو نفرى که به او ایمان آورده بودند [یعنى
على (عليه السلام) و خدیجه(سلام الله عليها)] نماز مىخواند.
بعثت پیامبر اکرم (صلي الله عليه و آله) و ظهور ایشان از سرزمین حجاز، از رویدادهایى بوده که
پیش از رخداد آن توسط پیامبران الهى، کتاب هاى آسمانى و گاه عالمان و
دانایان راز بشارت داده شده بود.
قرآن کریم در آیه 6 سوره صف، از زبان حضرت عیسى مى فرماید: « به فرستاده اى که پس از من مى آید و نام او «احمد» است، بشارت می‌دهم.»
حضرت خدیجه همسر گرامى رسول خدا (صلي الله عليه و آله) سال ها پیش از بعثت پیامبر (صلي الله عليه و آله) از
وقوع چنین رخدادى اطمینان داشت. در روزگار جوانى پیامبر (صلي الله عليه و آله) هنگامى که
ایشان عهده دار کاروان تجارتى خدیجه (سلام الله عليها) در سفر به شام بود، غلام حضرت
خدیجه در گزارش خود به آن حضرت چنین گفت: در بصرى، محمد امین به منظور
استراحت، زیر سایه درختى نشست.
در چنین هنگام، راهبى که در آن صومعه بود از من نام او را پرسید، سپس چنین
گفت: « این مرد که در زیر سایه این درخت نشسته است، همان پیامبرى است که
در تورات و انجیل درباره او بشارت هاى فراوان خوانده ام.»
فلسفه بعثت پیامبر خاتم (صلي الله عليه و آله)
امیرمومنان (عليه السلام) درباره فلسفه بعثت پیامبر خاتم (صلي الله عليه و آله) چنین مى فرمایند:«
خداى سبحان، براى وفاى به وعده خود و کامل گرداندن دوران نبوت، حضرت محمد
را مبعوث کرد، پیامبرى که از همه پیامبران، پیمان پذیرش نبوت او را گرفته
بود، نشانه هاى او شهرت داشت و تولدش بر همه مبارک بود.
در روزگارى که مردم روى زمین داراى مذهب پراکنده، خواسته هاى مختلف و روش
هاى متفاوت بودند، عده اى خدا را به پدیده ها تشبیه کرده و گروهى نام هاى
ارزشمند خدا را انکار و به بت ها نسبت مى دادند و برخى به غیر خدا اشاره
مى کردند.
پس خداى سبحان، مردم را به وسیله محمد (صلي الله عليه و آله) از گمراهى نجات داد و هدایت کرد و از جهالت رهایى بخشید.»
وحدت مسلمانان دستاوردی برای بعثت
براى اینکه انسجامى اساسى و ماندگار در ملتى شکل گیرد و همدلى ها پایدار
بماند، نیاز به مبنایى معقول و محکم دارد و پیامبر (صلي الله عليه و آله)پس از بعثت منادى
وحدتى بود که نافى اختلاف طبقاتى و امتیازات نژادى، قومى، جنسى، صنفى و...
بود، زیرا پیامبر افراد جامعه را به دندانه هاى شانه در برابرى تشبیه و
محور وحدت در جامعه اسلامى را نیز بر حول ریسمان الهى مى دانست (حبل الله،
که از آن تفسیر به کتاب و سنت شده است.
منبع : الف