به گزارش «شیعه نیوز»،کودکان در برابر اضطراب واکنش‌های متفاوتی مانند: وابستگی بیش از پیش، دلواپسی، گوشه گیری، عصبانیت یا آشفتگی و خیس کردن جای خواب را نشان می‌دهند. باید در برابر واکنش‌های کودکان خود رفتاری حمایت گرایانه داشته باشید، به نگرانی هایشان گوش بسپارید و به آن‌ها توجه و محبت بیشتری کنید. کودکان در زمان‌های سخت نیاز به توجه و محبت بزرگسالان دارند، باید زمان و توجه بیشتری را صرف آن‌ها کنید.
تلاش کنید کودکانتان را همواره در کنار خود و خانواده نگه دارید و تا جای ممکن عزیزانشان را در کنار آن‌ها نگه دارید. اگر به اجبار فاصله ایی ایجاد شد (مانند بستری شدن) به برقراری ارتباط منظم (مانند تماس تلفنی) پایبند باشید.
درباره این که چه اتفاقی افتاده است با کودکان صحبت کنید و بسته به سن کودک با کلماتی که برای او قابل فهم باشد درباره راه‌های پیشگیری از این بیماری توضیح دهید. همچنین برای اطمینان با او درباره این که چه اتفاقی ممکن است بیفتد هم صحبت کنید و او را با گفتاری نرم و با آرامش از احتمال ابتلای خودش یا عزیزانش به بیماری مطلع کنید.
برای کاهش استرس خود نیز باید تا جای ممکن به روال عادی زندگی و برنامه‌های روزمره بپردازید یا برنامه ریزی تازه ای برای این دوره ایجاد کنید. این که احساس ناراحتی، اضطراب، سردرگمی، ترس یا عصبانیت کنید در هنگام بحران عادی است. برنامه ای داشته باشید که در صورت نیاز به کمک در زمینه سلامت روان و سلامت جسم باید به کجا رفته و چه کنید.
صحبت کردن با آدم‌هایی که به آن‌ها اعتماد دارید می‌تواند به شما کمک کند. با دوستان و خانواده خود در ارتباط باشید. اگر قرار است در خانه بمانید، به سبک زندگی سالم شامل رژیم غذایی، خواب، ورزش پرداخته و با عزیزانتان در خانه و یا از طریق ایمیل و تلفن با دیگر اعضای خانواده و دوستان خود ارتباط برقرار کنید.
برای کنار آمدن با احساسات خود از مصرف سیگار و دیگر مواد مخدر خودداری کنید و اگر احساس سردرگمی می‌کنید با یک مشاور صحبت کنید.
منبع معتبری مانند وب سایت سازمان جهانی بهداشت یا خبرگزاری محلی پیدا کنید که بتوانید به آن‌ها اعتماد کنید. نگرانی خود را کاهش داده و زمان کمتری را برای رسانه‌هایی که باعث نگرانی شما می‌شوند صرف کنید.
مهارت‌هایی که در زمان مشکلات پیشین زندگی به شما کمک کرده اند را دریابید و از آن‌ها برای کنترل احساسات خود در این دوره بحرانی شیوع بیماری استفاده کنید.