به گزارش «شیعه نیوز»، «پیج هینرز» از دانشگاه ایالتی آیووا با استفاده از یک الگوریتم کامپیوتری مشغول تجزیه و تحلیل عینی تخریب و از هم پاشیدگی اثر انگشت در طول زمان بود تا بتواند قدمت آن را تعیین کند که متوجه نکته دیگری در داده‌هایش شد، روغن‌های چرب اشباع نشده در اثر انگشت از نتیجه سنجش‌های وی غائب بودند.
محققان پس از بررسی‌های متعدد سرانجام به جواب رسیدند: با ناپدید شدن چربی‌های اشباع نشده یا تری اسیل گلیسرول‌ها از داده ها، ترکیبات دیگر ناشی از واکنش با اُزن (اُزنکافت) به جای آنها ظاهر می‌شدند.
کشف این موضوع به انجام مطالعات و آزمایشات متعددی در تایید این موضوع منجر شد که اُزن باعث تجزیه و از هم پاشیدگی چربی‌های اشباع نشده در اثر انگشت می‌شود؛ این یافته اساس ابداع یک ابزار کارآمد برای تعیین قدمت اثرانگشت‌ها شد.
محققان در ادامه از دستگاهی به نام «طیف سنجی جرمی واجذبی/یونشی لیزری به کمک ماتریس» یا (matrix-assisted laser desorption / ionization mass spectroscopy) استفاده کردند. این فناوری از یک لیزر برای آنالیز ترکیبات باقی مانده بر روی یک سطح استفاده کرده و سپس میزان جرم و بار الکتریکی هر جزء از یک نمونه چون روغن های مختلف موجود در یک اثر انگشت را ثبت می‌کند. این ابزار تصویربرداری به شیمیدان‌ها اجازه داد تا تجزیه روغن‌های اشباع نشده موجود در اثرانگشت را در اثر واکنش با اُزن هوا ردیابی کرده و قدمت اثر انگشت را تعیین کنند.
با این وجود داده‌های این مطالعه نشان داد که میزان چربی‌های اشباع نشده در اثر انگشت افراد، میزان واکنش این چربی‌ها با اُزن و تجزیه ناشی از آن در افراد مختلف متفاوت است. بنابراین هنوز به انجام تحقیقات بیشتر در این باره و همچنین در مورد عوامل زیست محیطی چون رطوبت که بر میزان واکنش چربی‌های اشباع نشده مذکور با ازن تاثیر می‌گذارند، نیاز است.
گزارش این پژوهش در مجله Analytical Chemistry منتشر شده است.