به گزارش «شیعه نیوز»، دکتر ایرج حریرچی در نخستین سمپوزیوم مطالعات میان‌رشته‌ای که هم‌اکنون در کتابخانه ملی در حال برگزاری است، گفت: هم در جهان و هم در ایران پیشرفت‌های بسیار بزرگی در حوزه سلامت داشته‌ایم. طی ۵۰ سال اخیر امید به زندگی ۲۵ سال افزایش یافته است. علاوه بر آن کیفیت زندگی هم افزایش یافته و بسیاری از بیماری‌های عفونی و تغذیه‌ای کنترل شده است.
وی افزود: زمانی افراد بالای ۶۰، ۷۰ سال کمیاب بودند، اما الان این افراد در جامعه حضور دارند و مشغول کار و فعالیت هستند. برخلاف تصور، نیاز جوامع به خدمات بهداشتی افزایش پیدا کرده است و دلیل آن هم روشن است؛ افزایش امید به زندگی منجر به افزایش افراد کهنسال می‌شود. برخورد ما با انسان مثل برخورد با ماشین آلات نیست و تا آخرین لحظه باید سعی کنیم سلامت انسان را حفظ کنیم.
وی با بیان این که ۶۰ درصد افرادی که بستری می‌شوند، به پنج الی ۱۰ درصد جامعه که افراد بالای ۶۰ سال هستند تعلق دارند، گفت: این میزان در جوامع مختلف متفاوت است. برخی بیماری‌ها همچون سرطان یا آلزایمر ممکن است در دوران کهنسالی بیشتر رخ دهد در نتیجه انتظار مردم هم در حوزه سلامت بالا می‌رود.
حریرچی در ادامه با بیان این که دوره‌ای در ایران سوءتغذیه وجود داشت، افزود: در حال حاضر می‌بینیم ۶۰ درصد مردم چاق هستند یا اضافه وزن دارند و بیش از ۸۰ درصد مردم تحرک بدنی مناسبی ندارند که این موضوع می‌تواند نسل فعلی را مستعد بیماری کند.
معاون کل وزارت بهداشت، افزود: حداکثر ۲۰ درصد مشکلات مربوط به سلامت در حوزه بهداشت و درمان و در ذیل نظر وزارت بهداشت تعریف شده است؛ مثلا حدود ۳۰ درصد به عوامل اجتماعی و اقتصادی موثر بر سلامت بستگی دارد. وزارت بهداشتی‌ها اگر بخواهند همه مسائل را با دانش خودشان حل کنند قطعا ناتوان می‌مانند؛ حتما باید از متخصصان سایر رشته‌ها در حوزه آموزش و پژوهش استفاده کنند.
وی با بیان این که ۸.۵ درصد تولید ناخالص ملی به بهداشت و درمان اختصاص دارد، گفت: از هر ۱۲ هزار تومان حدود یکهزار تومان در حوزه سلامت صرف می‌شود. این میزان در دنیا حدود ۱۰درصد است.
حریرچی در خاتمه افزود: ما برای این که سلامت بیشتری با پول موجود به دست آوریم نیاز به همکاری‌های بین رشته‌ای داریم. البته یکی از خطراتی که وجود دارد حرکت در جهت عکس این است؛ یعنی مسائل مختلف شخصی و اجتماعی را مدیکالیزه کنیم؛ مثلا الان حوزه زیبایی را مدیکالیزه کرده‌ایم. در حال حاضر دیگر بینی سالم پیدا نمی‌کنیم تا به دانشجویان‌مان نشان دهیم و بگوییم این بینی ایرانی است. در برخی از مناطق شهر پیرزنی پیدا نمی‌کنیم که پوست چین و چروک دار داشته باشد.