* «رجب» ماه شستوشوي گناهان است
آيتالله قرهي ادامه داد: خدا باز هم براي برگشتن، بهانه قرار مي‌دهد. شب جمعه يك شب بود امّا بعد ايامي را قرار مي‌دهد، شب و روز ماه رجب المرجّب، ماهي كه اگر انسان يك عمر گناه كرده باشد با گفتن «اَستَغفِرُاللّه رَبّي وَ اَتوبُ اِلَيه» ذوالجلال والاكرام مي‌فرمايد: به عزّت و جلالم گناهانش را مي‌آمرزم. ماهي كه پروردگار عالم به عنوان أصب؛ يعني ريختن رحمت ذوالجلال والاكرام بر بندگانش قرار داد. ذوالجلال والاكرام بندگانش را دوست دارد و به آنها عشق مي‌ورزد. لذا ماه رجب ماه خدا ميشود، كه هر كسي در اين ماه رجب المرجّب بيشتر از همه ايام استغفار كند، ذوالجلال والاكرام به او علاقه دارد. استغفار يعني برگشت به سوي خدا، آشتي‌كنان بين انسان و خدا.
لذا ماه رجب، ماه شستوشوي گناهان است و ماه شعبان، ماه پوشيدن لباس تقواست، براي اينكه ميخواهيم در ماه مبارك رمضان، به ضيافت الله، به مهماني خدا برويم. اگر شما را در مهماني خصوصي و مهم دعوت كردند، رسمش اين است انسان بهترين لباسش را بر تن ميكند، طبيعي است قبلش آن لباس‌هاي كثيف را ميكَنَد و استحمام ميكند، لباس نو ميپوشد، بهترين لباس‌هايش را در بهترين مجالس ميپوشد و وارد آن مجلس ميشود.
ماه ضيافت الله در پيش است، ماه مهماني خدا. ماهي كه يك عدّه از اولياء مثل مقدّس اردبيلي (اعلي اللّه مقامه الشّريف) كه بالحقّ مقدّس بود، دعوتنامه كتبي را به دست مي‌گرفت. «كُتِبَ عَلَييكُمُ اليصّيام كَما كُتِبَ عَلَي الَذينَ مِني قَبيلِكُم» [1]منتها قبلش در ماه رجب بايد شستشو كنيم. ماه رجب بايد روحمان را پاك كنيم. چرك‌هاي روح و اين گناهان را با استغفار، روزه و مراقبه بشوييم.
* در ماه رجب گناه را دو برابر حساب مي‌كنند
وي اضافه كرد: ميدانيد در ماه رجب المرجّب كه ماه حرام است گناه را دو برابر حساب مي‌كنند. دليل چيست؟ خدا مي‌گويد: من اين ماه را ماه غفران قرار دادم، آن وقت تو گناه مي‌كني؟ ميدانيد اگر قتلي انجام شود، اگر ضرب و جرحي باشد، ديه‌اش دو برابر است. همين طور رحمت هم دو برابر است. اگر كار ثوابي انجام دهي ذوالجلال و الاكرام لطف ميكند و آن را دو برابر ميكند، گرچه هميشه رحمت ذوالجلال و الاكرام شامل حال بندگان است امّا خدا دوست دارد بندگانش در اين ماه جلو بيايند.
حضرت حق يك شبي مثل شب ليلة الرغائب را قرار داد. چه شبي است كه يك عدّه از اولياء در اين شب به جايي رسيده‌اند، به آرزوهايشان رسيده‌اند. چه شبي است كه خدا همين طور نقل و نبات بر سر بندگانش مي‌ريزد و رحمتش را نازل ميكند، چه شبي است كه انسان از اين همه لطف خدا، خجل ميشود. شب عجيبي است.
ذوالجلال و الاكرام چون ديد خود بندگان نمي‌آيند؛ بهانه درست كرد، ماه رجب را درست كرد و اين ماه را، ماه غفران و ماه بازگشت بندگان به طهارت روح قرار داد. ما بايد به سمت آشتي كردن با خدا بياييم. طوري كه پاك شويم، ماه شعبان لباس تقوا بپوشيم و بعد خدا بگويد: عزيز دلم! بنده‌ام! حالا به مهماني خصوصي بيا. اوّل پاكمان ميكند؛ بعد لباس تقوا به تنمان ميكند، بعد ما را در مهماني خصوصي مي‌برد.
براي همين است دعاي اولياء فقط اين بود: «خدايا! ماه مبارك رمضان را دوباره دريابيم.» طول عمر مي‌خواستند براي درك آن ضيافت الله كه عجب ضيافتي براي اولياء است. عزيزان بوي ماه مبارك رمضان به مشام مي‌رسد. فقط مع الاسف اين بو هنوز به مشام ما گناهكاران نمي‌رسد. خدا اين ماه رجب را قرار داد كه خودمان را پاك كنيم.
* گناه كبيره «تهمت» كمر روح را مي‌شكند
آيتالله روح‌الله قرهي در ادامه صحبت‌هاي خود گفت: امّا فرمودند خدا در اين ماه يك عدّه را اگر توبه حقيقي نكنند پاك نمي‌كند، يكي از آنها كساني هستند كه مبتلاي به تهمتند. اين گناه كبيره كمر را مي‌شكند، ديگر بعيد است روح طيب بتواند برگردد. عرض كرديم كسي كه مصرّ به اين گناه شد از دفعه سوم به بعد بعيد است كه ديگر توفيق به توبه كردن را پيدا كند. مواظب باشيم.
آن مرد عظيم‌الشّأن و الهي، آيتالله مقدّس اردبيلي (اعلي الله مقامه الشّريف)، آن كه به محضر مبارك مولايمان رسيده بود وقتي ماه رجب مي‌شد، به شاگردانش مي‌فرمود: بترسيد، وحشت كنيد از اين كه ماه رجب بگذرد و آمرزش شامل حال شما نشود. مي‌گفتند: آقا جان! آمرزش شامل حال چه كساني نمي‌شود؟ مي‌فرمود: يكي از آنها تهمت زننده است كه بايد برود استغفار كند. استغفارش هم اين است كه برود حلاليت بطلبد.
اگر انسان به كسي تهمت زد و افتراء بست، برود به او بگويد و حلاليت بطلبد. اگر هم احساس ميكند در صورتي كه بگويد مجدّد فتنه‌اي ميشود، درگيري ايجاد ميشود، فقط بگويد: يك مسئله‌اي بوده، من را ببخش، در قبالش هر چه هم بگويد خدمت كند عيبي ندارد. عزيزم! ارزشش را دارد؛ چون فرداي قيامت گير هستيد. نه تنها فرداي قيامت در اين دنيا ماه رجب‌ها مي‌آيد و مي‌رود آن وقت من و تو، لذّت از ماه رجب المرجّب نميبريم. خيلي حرف است.
از آيتالله آميرزا جواد آقاي ملكي تبريزي (اعلي اللّه مقامه الشّريف) سؤال كردند: آقا! چطور ميشود يك عدّه در ماه مبارك رمضان از اين ماه خسته مي‌شوند و منتظرند زود تمام شود، امّا يك عدّه به آن عشق مي‌ورزند؟ آيتالله العظمي مرعشي نجفي (اعلي الله مقامه الشّريف) مي‌فرمودند: براي من يقين و مسجّل شده كه وجود مقدّس زين العابدين (صلوات الله وسلامه عليه) از پنجم به بعد دعاي وداع را مي‌خواند، پنج روز گذشته مي‌ترسيد اين ماه خوبي‌ها و فضائل را از دست بدهد، ماه مبارك رمضان عشق‌شان بود، فرمودند: براي اينكه ماه رجب‌المرجب از گناه پاك نشدند.
ماه رجب ماه شستوشوي گناهان است، از دست ندهيم. واي بر آن كسي كه ماه رجب، گناهش اضافه شود!
* جوان‌ها! خداوند چشم‌انتظار است
وي اظهار داشت: مرحوم آقاي دولابي به نقل از آيتالله انصاري همداني (اعلي الله مقامهما الشّريف) آن عارف بزرگوار، فرمودند: خداي متعال از اوّل ماه رجب چشم انتظار دو گروه است. يكي جوان‌ها. عشق خدا جوان‌هاست. علاقه عجيبي به جوان دارد. براي همين بهشتش را پر از جوان ميكند. حداكثر سن در جنّت‌المأوي 35 است، نه 40 و همه به حالت شباب هستند. خدا اينقدر دوست دارد. چشم‌انتظار است جوان بيايد تا در ماه رجب بگويد «أَسْتَغْفِرُ اللّهَ رَبِّي وَ أَتُوبُ إِلَيْهِ» پروردگار عالم مي‌گويد: جوان من! خوش آمدي.
آيتالله انصاري همداني (اعلي اللّه مقامه الشّريف) فرموده بودند: پروردگار عالم در ماه رجب به جوان‌ها عجيب نگاه ميكند. اگر جواني تا پانزدهم هنوز نيامده، دائم نگاه ميكند، يك شبي او را مجلسي مي‌برد، جايي مي‌كشاند و او را در دام تقوي مي‌اندازد. مي‌گويد: بنده من! تو را برگرداندم، خودت نيامدي، تو را كشاندم. لذا يك گروه كه خدا چشم انتظار آن‌هاست، همين جوان‌ها هستند؛ منتها، تهمت‌زننده را قبول نمي‌كند ولو از اين گروه، إلّا حلاليّت بطلبد. دومين گروه كه ذوالجلال و الاكرام در ماه رجب چشم انتظار آن‌هاست، آن كسي است كه لحظات آخر عمرش رسيده است، چه جوان چه پير. يك طوري در ماه رجب مي‌خواهد او را پاك كند.
خدا به اين دو گروه در ماه رجب عجيب نگاه ميكند. ماهي كه مي‌خواهد گناهان را بسوزاند، ماهي كه مي‌خواهد از همين الآن شيطان را در غل و زنجير كند. ملّا محسن فيض كاشاني(اعلي اللّه مقامه الشّريف) فرموده بودند: در عالم مكاشفه ديدم كه شيطان نه در ماه مبارك رمضان به غل و زنجير است كه از ماه رجب آن بنده‌اي كه توبه ميكند، شيطان براي او در غل و زنجير است. يك هاله‌اي مي‌آيد، اجازه نمي‌دهد شيطان به سمت او بيايد چون بنده در ماه رجب توبه كرده است، در حصن حصين توبه قرار مي‌گيرد و شيطان غل و زنجير ميشود.
شما اگر بدانيد اولياء الهي وقتي ماه رجب مي‌آمد چه حالي داشتند! ديگر شب‌هايشان با شبهاي ديگر فرق مي‌كرد، ديگر لحظاتشان يك لحظات عجيبي بود، مجنون بودند، حال آنها يك حال ديگري بود. اولياء و خصّيصين منقلب بودند. آنها نه از ماه مبارك رمضان بستر را جمع مي‌كردند كه از ماه رجب‌المرجب خود را تارك بستر مي‌كردند.
آيتالله قرهي ادامه داد: امّا تهمت‌زننده درك اين مطلب برايش ميسور نيست. آن‌وقت ماه رجب مي‌گذرد، گناه را نشسته، كدام لباس تقوي را بر تن كند؟! معلوم است ماه شعبان‌المعظم هم مي‌آيد مي‌رود، يك‌دفعه چشم باز ميكند در ماه مبارك رمضان است. براي همين بي‌حوصله ميشود، مي‌گويد: كِي ماه مبارك مي‌گذرد؟ كِي اين ماه تمام ميشود؟ در‌حالي‌كه اولياء لحظه‌شماري مي‌كردند كِي مي‌آيد، حالا كه آمده دائم گريه زاري مي‌كنند، نرو.
جوان‌هاي عزيز! خدا اين ايّام، چشم انتظار شماست. به دوستانتان بگوييد، در كوچه و بازار به جوان‌ها بگوييد، پيام خدا را برسانيد، اين پيام خداست: جوان! برگرد، ماه رجب را براي تو قرار دادم.
پي‌نوشت‌ها: