سایر زبان ها

شهروند خبرنگار

صفحه نخست

سرویس خانواده شیعه

سرویس شیعه شناسی

سرویس عکس

سرویس فیلم

صوت

سردبیر

صفحات داخلی

آیا حدیثی با مضمون "وقتی یک روز به آخر الزمان باقی مانده باشد دستی در آسمان ظاهر خواهد شد" وجود دارد؟

با توجه به این که روایات اسلامی (اعم از شیعه و سنی) مخلوطی از صحیح و غیر صحیح است و روایات جعلی در آن وارد شده و نیاز به پالایش جدی دارداز این رو تنها با وجود داشتن روایتی در کتب حدیثی نمی شود به آن روایت استناد نمود.
کد خبر: ۲۰۹۱۸۴
۱۱:۱۹ - ۰۲ دی ۱۳۹۸

شیعه نیوز:
پرسش
آیا حدیثی با مضمون "وقتی یک روز به آخر الزمان باقی مانده باشد دستی در آسمان ظاهر خواهد شد" وجود دارد؟ آیا ممکن است که فضای تازه ای در آسمان به نمایش گذاشته شود که همان "دست" باشد؟ شما می توانید تصاویر مربوط به آن را در اینترنت با جستجو نمودن جمله "دست خداوند در آسمان" بیابید.
پاسخ اجمالی
پیش از پرداختن به پاسخ تذکر نکته ای لازم به نظر می رسد.

با توجه به این که روایات اسلامی (اعم از شیعه و سنی) مخلوطی از صحیح و غیر صحیح است و روایات جعلی در آن وارد شده و نیاز به پالایش جدی دارد (در این رابطه می توانید به پاسخ شماره 3187 که در همین سایت موجود است مراجعه نمایید) از این رو تنها با وجود داشتن روایتی در کتب حدیثی نمی شود به آن روایت استناد نمود.

بنابر این با صرف نظر از صحت و سقم سند روایتی که ذکر نمدید، اما اصل روایت در کتب روایی ما (شیعه) آمده است.

نعمانی در کتاب غیبتش با سندش از امام صادق روایت نموده است که آن حضرت فرمود: نداء از حتمیّات‏ است و سفیانىّ از حتمیّات است و یمانىّ از حتمیّات است و کشتن نفس زکیّه از حتمیّات است و کف دستى که از آسمان بیرون مى‏آید از حتمیّات است.[1]‏

اما سخن در تطبیق کلام شما با این روایت است، ما نه می توانیم کاملاً این دو را با هم تطبیق نماییم و نه دلیل قاطعی بر رد آن داریم.

ما از خداوند متعال مسئلت می نماییم که مقدمات ظهور امام زمان را فراهم نموده و فرجش را نزدیک فرماید تا بشریت را از ظلم و ستم فراگیر رهایی بخشد.

اما قابل توجه است که ما این گونه تعبیرات را بر معانی ظاهریشان حمل نمی نماییم مثل این که می گوییم: او عین الله (چشم خدا) یا یدالله (دست خدا) است بدیهی است که این سخنان به معناهای حقیقیشان حمل نمی شوند؛ زیرا (همان طور که در کلام و فلسفه اسلامی و ... به اثبات رسید) خداوند ار هرگونه جسم و ماده مبرّا است.

[1] نعمانی، محمد بن ابراهیم، غیبة، ص 252، مکتبه صدوق، تهران، 1397 هـ ق، علامه مجلسی،بحارالأنوار، ج 52، ص 233، الباب 25، ح 98، مؤسسة الوفاء بیروت – لبنان، 1404 قمرى‏.

 

T

ارسال نظرات
نظرات حاوی عبارات توهین آمیز منتشر نخواهد شد
نام:
ایمیل:
* نظر: