به گزارش «شیعه نیوز»،در طول یک دهه گذشته، دولت آلمان به تدریج توجه بیشتری به کسانی که مساجد این کشور را اداره می‌کنند، داشته است. وزارت کشور آلمان در سال ۲۰۰۶ یک نهاد تحت عنوان «کنفرانس اسلامی» برپا کرد که در حال حاضر تمرکز آن بر روی کارکنان مساجد و آموزش آنها است.
حدود ۹۰ درصد ائمه جماعت در مساجد آلمان از خارج و عمدتاً از ترکیه هستند که اغلب خطابه‌های خود را به زبانی غیر از آلمانی ارائه می‌کنند. گروه کوچکی از این امامان جماعت هم با آنکه در آلمان بزرگ شده‌اند، در خارج از کشور آموزش دیده یا تحصیل می‌کنند.
دمیر، امام جماعت ۲۸ ساله مسجد ایوب سلطان در هامبورگ، معتقد است که باید این وضعیت تغییر کند.
وی می‌گوید: من فکر می‌کنم آلمان به امامان جماعت آلمانی احتیاج دارد. آلمانی به این معنی که در آلمان متولد و بزرگ شده باشند، تحصیلات متناسب دانشگاهی در آلمان داشته باشند و با آداب و رسوم و سنت‌های این کشور آشنا باشد.
احزاب سیاسی اصلی و بیشتر گروه‌های اسلامی با این نظر موافقند. آنها نگران این هستند که ائمه جماعات خارجی مانع ادغام مسلمانان در جامعه شوند و به کشو‌رهایی مانند ترکیه اجازه دهند تا در جامعه حدود ۵ میلیون نفری مسلمانان آلمان نفوذ کنند.
همچنین در میان مسلمانان، بسیاری نگران این هستند که امامان جماعاتی که نمی‌توانند آلمانی صحبت کنند، قادر به ارتباط با نسل جوان نباشند. اما مشکل اینجاست که توافقی درباره این که چطور می‌توان در این زمینه به راه‌حلی جامع رسید، وجود ندارد.
ماه گذشته، دانشگاه اوزنابروک (Osnabruck) در شمال‌غربی آلمان اعلام کرد از تابستان آینده احتمالاً با حمایت مالی وزارت کشور دوره‌ای دوساله را در زمینه تربیت امامان جماعات آغاز خواهد کرد. دانشکده‌ای که این دوره را برگزار می‌کند از سوی یک انجمن مستقل از دانشگاه، اما با نظارت دانشگاهیان اداره می‌شود و سازمان‌های مختلف اسلامی آلمانی در آن حضور دارند.
با این وجود، دو گروه بزرگ اسلامی آلمان به نام اتحادیه ترکی-اسلامی امور‌مذهبی (DITIB) و جامعه اسلامی دیدگاه ملی (IGMG) ، که تخمین زده می‌شود مدیریت تقریباً نیمی از ۲۵۰۰ مسجد آلمان را در اختیار دارند، از مشارکت در این طرح خودداری کرده‌اند. آنها دلیل این امر را نگرانی از مداخله احتمالی دولت اعلام می‌کنند، زیرا این دو مرکز رویکرد خاص خود را برای آموزش امامان دارند.