به گزارش «شیعه نیوز»، پژوهش‌ها نشان می‌دهند وقتی تنها هستید، مغزتان می‌تواند نورپی نفرین زیادی ترشح کند؛ هورمونی که برای سیگنال دهی طی واکنش جنگ یا گریز حیاتی است.
آیا تنها بودن نشانه‌های فیزیولوژیکی خاصی دارد که بتوانید در بدنتان ببینید و احساس کنید؟ البته! زندگی چیز عجیبی است. کنترل و مدیریت تعاملات ما با دیگران هم مقوله‌ی پیچیده‌ایست. همه‌ی ما به زمانی برای تنها بودن نیاز داریم اما کارشناسان عقیده دارند ما نیاز داریم با دیگران هم ارتباط‌ها و تعامل‌هایی داشته باشیم، ارتباط‌هایی عمیق و معنادار که ما را به رضایتی که از بدو خلقت به دنبالش بوده‌‌ایم برسانند.
نشانه‌های جسمی احساس تنهایی، واقعی‌اند و خوشبختانه راه حل‌های برطرف کردن احساس تنهایی نیز بسیار ساده‌اند. در این مطلب به شش مورد از تاثیرات احساس تنهایی بر بدنتان اشاره می‌کنیم و می‌گوییم احساس تنهایی‌تان را چگونه می‌توانید تعدیل کنید.
1.هورمون استرس‌تان بالا می‌رود
احتمالا می‌دانید که بدن شما وقتی که استرس دارید، بیشتر کورتیزول ترشح می‌کند، پس تعجبی ندارد که وقتی با دیگران ارتباط خوبی برقرار کنید و استرس‌تان کاهش پیدا کند، کورتیزول‌تان نیز کمتر شود. مطالعات نشان می‌دهند آنهایی که عادت دارند در مورد مشکلات خود با دوستی درد دل کنند و شکایت‌ها و غرولندهای‌شان را به زبان بیاورند، بعد از تخلیه‌ی احساسات منفی خود، احساس آرامش می‌کنند.
وقتی که ناراحتی‌های‌تان را در دل‌تان تلنبار نمی‌کنید و می‌توانید با دوست یا همکار خود حرف بزنید، استرس فیزیکی کمتری دارید. کورتیزول زیاد چیزی است که سیستم شما ممکن است نتواند تحمل کند، پس در مورد مسائل خود با یک دوست حرف بزنید؛ قبل از اینکه دردها در دل‌تان انباشته شوند و پریشان و مضطرب و افسرده شوید.
2. سیستم عصبی‌تان در حالت جنگ یا گریز قرار می‌گیرد و خوابیدن برای‌تان دشوار می‌شود
پژوهش‌ها نشان می‌دهند وقتی تنها هستید مغزتان می‌تواند نورپی نفرین زیادی ترشح کند؛ هورمونی که برای سیگنال دهی طی واکنش جنگ یا گریز حیاتی است. تنهایی می‌تواند باعث شود احساس ترس کنید، مثلا شنیدن صدایی در راه پله‌ها. وقتی بدن شما با فعال کردن واکنش جنگ یا گریز به استرس جواب می‌دهد، در انتهای روز خوابیدن برای‌تان سخت‌تر می‌شود.
ما اغلب وقتی استرس و اضطراب داریم با کنسل کردن برنامه‌های دورهمی و اجتماعی و گوشه گیر شدن، خودمان را تنها می‌کنیم. وقتی استرس وجودتان را پُر کرد سعی کنید از خانه خارج شوید و دوستی را ملاقات کنید یا در مکانی شلوغ مثل پارک قدم بزنید و استراحتی به مغزتان بدهید، در خانه ماندن شما وقتی که استرس دارید فقط زمانی به نفع‌تان است که برنامه‌ی مفیدی برای خود داشته باشید.
3. سلول‌های سفید خون‌تان افزایش یافته و موجب التهاب مزمن خواهد شد
هورمون کورتیزول با التهاب مبارزه می‌کند اما واکنش جنگ یا گریزی که تنهایی موجبش می‌شود بدنتان را وادار می‌کند نورپی نفرین تولید کند که در واقع تولید سلول‌های سفید خون‌تان را افزایش داده و سیستم طبیعی دفاع بدنتان را بهم می‌ریزد.
این یک چرخه‌ی معیوب است: استرس دارید و کورتیزول‌تان بالا می‌رود، اما کمی هم وحشت زده و آشفته‌اید بنابراین بدنتان پذیرش کمتری نسبت به خاصیت ضد التهابی کورتیزول که برای‌تان مفید است نشان می‌دهد. افراد تنها در بلند مدت بیشتر در معرض مشکلات مربوط به التهاب مزمن قرار می‌گیرند؛ سرطان، حساسیت به ویروس‌ها و عفونت‌ها تنها چند نمونه هستند. در باشگاه ورزش کنید، در کارهای تیمی شریک شوید و سعی کنید اجتماعی‌تر باشید.
4. دمای بدنتان پایین می‌آید؛ یعنی واقعا سردتان می‌شود
محققان هلندی در سال 2012 دریافتند حتی تصور نادیده گرفته شدن و تنها شدن هم کافیست تا دمای بدن فرد را پایین بیاورد! ضمنا همین آزمایشات نشان داد یادآوری خاطره‌ی تنها شدن هم می‌تواند به فرد احساس سرما بدهد. به زبان ساده‌تر، تنهایی باعث می‌شود سردتان شود. بنا بر تائید محققان، احساس سرمای ناشی از تنهایی هم با تصور و تجسم ارتباط‌های اجتماعی و هم با تعاملات واقعی با دیگران می‌تواند برطرف شود؛ درست مانند یک فنجان چای داغ در میان دستان شما!
ارتباط جسمی – ذهنی ِ گرمای فیزیکی و احساس دوست داشته شدن، واقعی است؛ آن را جدی بگیرید!
5. مغز پرشور شما در فصل سرما (cuffing season) به دام می‌افتد
cuffing season یا به زبان عامیانه همان فصل جفت گیری، همان ماههای پاییز و زمستان است که تمایل زیادی پیدا می‌کنیم از تنهایی دربیاییم و به طور جدی درگیر یک رابطه بشویم. محققان حدس می‌زنند علت این تمایل، سرد شدن و زود تاریک شدن هواست که باعث می‌شود دوست داشته باشیم زمان بیشتری را در خانه سپری کنیم و تفریحاتی لذتبخش انجام دهیم و در با یک نفر دیگر سرگرم شویم. این پدیده که وادارمان می‌کند به دنبال رابطه برقرار کردن برویم، می‌تواند ریشه‌ی بیوشیمیایی در تنهایی نیز داشته باشد.
وقتی بصورت فیزیکی نزدیک کسی هستید مغزتان دوپامین ترشح می‌کند اما وقتی که تنهایید از این دوپامین محرومید. نبودن «گرما» می‌تواند به شما احساس سرما بدهد و نیاز شدید به بودن در کنار کسی را احساس کنید.
6. زودتر می میرید
بله این مورد غم انگیز است. همانطور که در بالا خواندید، تنهایی می‌تواند همه گونه تاثیر منفی بر سلامتی بگذارد و باعث مرگ زودهنگام شود. این طبیعی است که به طور کلی وضعیت سلامت نه چندان خوب موجب طول عمر کمتری شود. تحقیقات نشان می‌دهد مردان متاهل دیرتر میمیرند.
البته اگر سالم هستید و مجرد دلیلی ندارد زودتر بمیرید صرفا به این دلیل که همسری ندارید! در واقع باید یاد بگیرید که به شیوه‌ای درست تنها باشید و از تنهایی خود استفاده کنید. این چیزی است که بعدها هم اگر وارد رابطه‌ای شدید به دردتان خواهد خورد. پس اوقات تنهایی‌تان را معنادارتر کنید؛ با ورزش، تکنیک‌های ریلکسیشن مانند مدیتیشن، چارچوب مشخص کردن برای کار و مشغله‌های شغلی و حفظ ارتباط‌های اجتماعی مفید، سلامتی و طول عمر خود را تضمین کنید.