آیت الله حاج میرزا یدالله دوزدوزانی در درس خارج فقه
خویش در روز چهارشنبه مورخ 89/12/25 ضمن محکوم ساختن اقدام وحشیانه عاملان
رِژیم سعودی و امارات بر علیه ملت مظلوم و مسلمان بحرین مطالبی را به شرح
زیر ایراد فرمودند:
در روایتی از امام جعفر صادق علیه السلام آمده است که:
«شیعیان ما با شادی ما شاد می‌شوند و با غم ما محزون و غمگین می شوند.»
معظم له در تعریف فرح فرمودند:
فرح دو معنا دارد: یکی سرور و شادی معمولی و دوم به معنای افراط در شادی
است که منجر به لهو و لعب می شود. این معنای دوم در اسلام ممنوع و حرام
است. وقتی انسان وارد خانه پدر و مادر می شود و ایشان را خوش و سلامت می
بیند، شاد می‌گردد و هنگامی که آنان را غمگین و ناراحت می بیند محزون
می‌گردد. همین حزن و فرح در تولد حضرات معصومین علیهم السلام و روز وفاتشان
هم به طریق اولی مطرح است. به این معنا که آن حضرات ولی امر و آقای ما
هستند و به برکت آنان ما دارای نعمت هستیم.
زمانی که هفده یا هجده ساله بودم و به قم هجرت کردم، در آن موقع کارت‌های
تبریکی بود که عید باستانی را تبریک می‌گفتند، ما آنها را برای کسی نمی
فرستادیم، چرا که عید باستانی یعنی چه؟ عید باستانی، عید اسلامی نیست. ما
چند روزی را به عنوان عید تعطیل می کنیم و جشن میگیریم؛ در حالی که هیچ
وجهه اسلامی و شیعی ندارد. نباید این کارها در جهان، طوری منعکس شود که
تصور شود ما درد شیعه را فراموش کرده ایم. متأسفانه رسانه های ما مثلاً
به بهانه اعیاد اسلامی مثل هفته وحدت یا عید غدیر، پا را از احکام اسلامی
فراتر گذاشته و با دف و دهل و ساز و... مردم را مشغول می سازند. انسان
خجالت می کشد از بعضی کارها که امروزه در جامعه ما رواج پیدا کرده است.
روایت معلی بن خنیس که به عنوان مؤید عید نوروز وارد شده هم از نظر سند
ضعیف است و هم از نظر دلالت با روایات دیگر نیز تعارض دارد. از جمله آن
روایات روایتی است که امام موسی بن جعفر علیه السلام فرمودند: «من چنین
عیدی را از اجدادم سراغ ندارم.» اگر هم روایت معلی را بخواهیم توجیه کنیم
باید بگوییم امام علیه السلام می‌خواستند با امر به صله رحم و دید و باز
دید و خواندن دعا و... به اعمال این روز وجهه عبادی دهند. متأسفانه مسئولین فرهنگی هر سال با ترفندهای جدید می خواهند این عید را
بزرگ جلوه دهند، در سال گذشته عید را منطقه ای کردند، در ترکیه و کشورهای
آسیای میانه مراسمی داشتند و پول های کلانی خرج کردند، چرا این کارها را
می کنند؟ چرا بیت المال را در این‌گونه راه ها به هدر می دهند؟
گفتنی ها را باید گفت، امسال هم به خاطر این عید، خود را مشغول چند عروسک
کرده و از عروسکی به نام بابا نوروز رو نمایی کردند، این کارها چیست؟
واقعاً این جور کارها در شأن یک مملکت اسلامی و حکومت شیعی نیست. مگر ما
نبودیم که چهل سال پیش نوروز باستانی و جشن های کاذب آن روز را که توسط
حکومت وقت عنوان می شد رد می کردیم؟! حالا چه شده که یادمان رفته؟!
گذشته از این ها مگر کشتار بیرحمانه شیعیان در نقاط مختلف جهان، خصوصاً
بحرین را نمی بینیم؟ مگر رنج و غم و اندوه آنها را مشاهده نمی کنیم؟ مگر
آنها حق زندگی و حیات ندارند؟ مگر شیعه بودن حد و مرز می شناسد؟! مگر در فرهنگ ما نیست که: بنی آدم اعضای یکدیگرند ...
اللهم إنا نشکوا إلیک فقد نبینا و غیبة ولینا...
تمام مسلمانان در هر جای این جهان و کره خاکی که زندگی می کنند با هم
برادر و هم درد هستند، باید غمخوار همدیگر باشیم، این جا و آن جا ندارد. امیدوارم که خداوند متعال ما را به وظایف خودمان آشنا گرداند و شیعه را سر افراز بفرماید. دعا بفرمایید تا فرج و گشایشی در کار شیعیان جهان پیدا شود.
والسلام علیکم و رحمت الله و برکاته