مسعود بحرینی :سخن گفتن از سید موسی صدر براستی بسیار سخت است . نمی دانم چرا ولی هر زمان که اسم وی به میان می آید و یا در دریای افکار خود شخصیتها را مرور می کنم ، نمی دانم چه می شود که به نام امام موسی صدر که میرسم حالتی شگرف در من پدید می آید : احساس غرور و ابهت ، ناراحتی و سستی! ، گلایه و کلافه گی ......
لابد می پرسید چرا این همه احساسات متناقض؟
بله جواب خیلی ساده است. همیشه در راستای بررسی یک شخصیت اول به شخص و عملکرد وی باید پرداخت و سپس میبایست نحوه تعامل اجتماع و قدرشناسی جامعه از زحمات وی را مورد مداقه قرار داد .
تا آنجا که به شخصیت امام موسی صدر مربوط می شود البته احساس غرور و ابهت به
انسان شیعه دست می دهد اما زمانی که به نحوه تعامل خودمان با وی دقت می کنیم درمی یابیم که واقعا نخوت وسستی و عدم اهتمام به پیگیری سرنوشت انسانی که به تصریح سید حسن نصرالله ، پایه گذار مقاومت در منطقه و اولین شخصیت اثرگذار در شکل گیری شخصیت وی بوده ؛ آزاردهنده است.
جستارهای زیر می تواند از زوایای مختلف نظر خواننده گان عزیز را متوجه درد دل راقم نماید :
1. جوان امروز ایرانی تا کنون چند بار شاهد پخش مستند از صدا و سیما راجع به شخص و اهداف و افکار سید موسی صدر بوده است؟
2.سایت هائی که اکنون به موضوع امام صدر پرداخته و برخی با زیر سوال بردن شخصیت قذافی (ملعون) و برخی با ابراز نگرانی از ربودن مجدد امام صدر !!! تیترهای خبری خود را پر می کنند؛ صادقانه با ارائه گزارشی به تشریح عملکرد خود پرداخته و بفرمایند تا کنون چه اقداماتی را برای آشنا کردن مخاطبان خود با سید موسی صدر انجام داده اند (کافی است کلمه صدر را در این سایتها جستجو کنید تا متوجه شوید صدر نشینی تیم های فوتبال به چشم می آید یا نام امام موسی صدر !)
3.سازمان هائی که خود را به عنوان مدافعین حقوق مسلمانان مظلوم معرفی می نمایند و برای هر قطره خونی که از دماغ یکی از شهروندان برخی کشورهای اسلامی می چکد با جدیت صدای مردم آن منطقه را به عالم می رسانند (که از قضا حرکت خوبی نیز هست) بیلان کاری خود را در ارتباط با بنیان گذار مقاومت اسلامی و همزه وصل تمامی گروه های مبارز منطقه (اعم از شیعه و سنی، ایرانی و عربی) ارائه دهند.
4. دولتهای قبلی و فعلی ِ پس از انقلاب برای آزادی و نجات صدر مظلوم چه کرده اند ؟
مشخصا دولت اصلاحات که رئیس آن با خاندان صدر قرابت فامیلی نیز داشت آیا از ظرفیت افغانستان و عراق برای حل موضوع استفاده نمود ؟
5.پیروان راستین بنیانگذار جمهوری اسلامی هیچ می دانند که با وجود آنکه تمام گروه های سیاسی برای دیدار قذافی (ملعون) از ایران ذوق زده و لحظه شماری می کردند ؛ چه شد که تا آخرین لحظه حیات،آن راحل عظیم الشان که ایران را خانه تمامی ظلم ستیزان معرفی نموده بود ، حاضر نگشت این خبیث را به حضور بپذیرد ؟ نکند بخلاف دیگران،رهبر فقیدمان وی را نه تنها در مقابل استکبار ، بلکه عامل و مزدور آنان می دانست !!؟
6.آیا مرجعیت اعلای شیعه در عراق که به تازه گی برای آزادی سیدمفقود درخواست دعا از مومنین کرده اند از تمامی توانمندی و ظرفیت عراق برای حل داستان کمک جسته اند؟
7.چه کسانی پیشنهاد اوریانافالاچی به ایران برای مبادله گروگان های آمریکائی و امام موسی صدر را به ورطه فراموشی کشاندند؟ و نهایتا بدون دریافت غرامت ، تسلیحات خریداری شده از آمریکا،آزاد سازی دارائی های بلوکه شده و هرگونه امتیازی با نهایت زبونی گروگانها را آزاد کردند؟
بگذریم ... !
هر چند سخن در این باب زیاد است ، لکن به دوستی گفتم آنگاه که بهترین مفرد مذکر غائب ( عجل الله فرجه الشریف ) قیام فرماید و حکومت جهانی وعده داده شده ادیان را اعلان نماید ، شاید از داستان سیدموسی صدر برای آنکه بسیاری را متوجه خطاهایشان نماید بهره خواهد برد و تو گوئی همان توقیع شریفی را که هزارودویست سال پیش برای شیعیان به عنوان
دکترین شیعه به یادگار گذاشته دوباره برای آنان می خواند :
و لو ان اشیاعنا وفقهم اللّه علی اجتماع من القلوب فی الوفاء بالعهد علیهم، لما تأخر عنهم الیمن بلقائنا و لتعجلت لهم السعادة بمشاهدتنا، علی حق المعرفة و صدقها منهم بنا فما یحبسنا عنهم الا ما یتصل بنا مما نکرهه و لا نؤثره منهم (طبرسي، احتجاج، ج 2، ص325)
(و اگر قلوب شيعيان ما – كه خداوند آنان را موفق از براي طاعت خود بدارد- در وفاي به عهدي كه بر آنان است متّفق مي شدند هر آينه از يمن و سعادت ملاقات ما محروم نمي شدند بلكه به سرعت به سعادت مشاهده ما به گونه اي كه حق معرفت و شناخت و صدق معرفت و شناخت و صدق معرفت درباره ماست مي رسيدند، پس ما را از آنان محبوس و محجوب نمي دارد مگر كارهائي كه از آنها نمي پسنديم).
شایسته است وزارت امورخارجه و دیگر ارگانهای مرتبط با پرونده امام موسی صدر اینبار قدم شایسته ای در شفاف شدن پرونده ی این سید مظلوم برداشته تا فردای قیامت همه ما در پیشگاه خداوند متعال و این سید مظلوم بیش از این شرمسار نگردیم .