به گزارش «شیعه نیوز»، قزاقستان با نام رسمی جمهوری قزاقستان کشوری در آسیای میانه است. پایتخت این کشور در سال ۱۹۹۸ از آلماتی در جنوب که بزرگ‌ترین شهر کشور است به نورسلطان در شمال منتقل شد. جمعیت قزاقستان بیش از ۱۶ میلیون نفر، زبان‌های رسمی آن قزاقی و روسی و واحد پول آن تِنگه است.
بنابر آمارها، در دوره اتحاد جماهیر شوروی در قزاقستان فقط ۶۳ مسجد وجود داشت. در حالی که امروزه بیش از ۵ هزار مرکز و مؤسسه دینی و مذهبی در این کشور وجود دارد.
هر یک از این مساجد تاریخچه و ویژگی‌های خاص خود را دارد و اکنون نگاهی خواهیم داشت به تاریخچه چهار مسجد این کشور که رایزنی فرهنگی ایران در قزاقستان در اختیار ایکنا قرار داده است.
مسجد خلوت
این مسجد در شهر ترکستان قرار گرفته و یادآور نام خواجه احمد یسوی، شاعر صوفی قزاقستانی، است.
نقل شده است که او به زیرزمین مسجد می‌رفت و سال‌ها عمر خود را در آنجا گذراند و در این مدت مجموعه اشعار مذهبی و اخلاقی خود را با نام «دیوان حکمت» سرود.
اکنون این مسجد به مکانی دیدنی در شهر ترکستان تبدیل شده است و مردم از سراسر جهان برای بازدید از این مکان مقدس به قزاقستان سفر می‌کنند. ساختمان آن در قرن ۱۶ میلادی بنا شد و اتاق برگزاری آیین‌های دینی، نمازخانه و اقامتگاه برای بازدیدکنندگان دارد.
مسجد عبدالله ایشان
این مسجد تاریخی در دهکده اوشارال استان «ژامبیل» واقع شده و ساختمان آن مربوط به قرن ۱۷ میلادی است و در فهرست آثار تاریخی و فرهنگی قزاقستان قرار گرفته است و از سوی دولت حمایت و حفظ می‌شود.
همچنین، ساختمان مسجد عبدالله ایشان از آجرهای سوخته شده به سبک اروپایی بنا شده و ارتفاع دیوارها ۳,۵ متر است.
مسجد و مدرسه عبدالقادر
این مسجد در شهر تاراز استان «ژامبیل» قرار دارد. در اواسط دهه ۳۰ بیشتر مساجد تخریب شدند و از این مسجد تنها ورودی با مناره آن باقی مانده است. مسجد عبدالقادر در قرن بیستم ساخته شد و یک بنای تاریخی در قزاقستان محسوب می‌شود.
مسجد تین یبای
این مسجد در سال‌های ۱۸۳۰-۱۸۴۰ در شهر «سِمی» (Semey) با حمایت مالی تاجر «تین یبای کاوکین‌ا‌‌ف» بنا شد. در سال ۱۸۵۸ در این مکان ۱۴۵ مرد و ۱۳۷ زن عبادت می‌کردند.
این مسجد از چوب ساخته شده و طبقه اول نمازخانه مردان و طبقه دوم نمازخانه زنان قرار است. در سال ۲۰۰۸ این مسجد به لیست آثار تاریخی فرهنگی قزاقستان اضافه شد.