به گزارش «شیعه نیوز» به نقل از بی باک ، سفرهای فرهنگی و زیارتی دانشجویان به سوریه ولبنان تحت عنوان
"الرحیل" که از مرداد ماه سال جاری آغاز گردیده، متاسفانه با حواشی و
اتفاقات ناگواری همراه بوده است.
گذشته از تاخیرهای پیاپی پروازها، خاموش بودن موبایل رابطها تا چند ساعت
قبل از پرواز و عدم دسترسی دانشجویان به شخصی که سئوالات ضروری خود را از
وی بپرسند، چیزی که بیش از همه این موارد باعث تاسف و تاثر گردیده است؛ سوء
استفاده برخی از دختران دانشجو از عدم نظارت صحیح بر این سفرها و لاابالی
گری و کشف حجاب آنان در انظار عمومی می باشد .
این در حالی است که مسئولین مربوطه، دلیل برگزاری این سفرهای به ظاهر
فرهنگی و زیارتی به سوریه و لبنان را ، لزوم افزایش فضای معنوی در
دانشگاهها عنوان کرده اند و درباره اهداف خود از برگزاری اینگونه سفرها
تصریح کرده اند:
« اجرای این سفرها بعنوان یک سفر فرهنگی، زیارتی، سیاحتی با الهام از تجربۀ
موفق عمره در بعد اجرایی و فرهنگی و محتوایی با استقرار ستاد مستقر در
ایران و سوریه،از مردادماه 89 آغاز و با تجربه جمعی از مدیران زبده حج و
زیارت در عمرۀ دانشگاهیان کار اعزام، برنامه ریزی و هماهنگی را عهده دار
هستند. »
در سفر کاروان اعزامی دانشگاهیان در 9 بهمن به سوریه و لبنان، علی رغم
ادعای های مسئولین مربوطه، عمده دغدغه متولیان این سفرها برنامه های رفاهی و
تفریحی دانشجویان بوده است و جز زیارت مختصری در سوریه هیچ برنامه فرهنگی و
معنوی در این سفرها صورت نگرفته است و برخی دختران جوان و دانشجو با
بدترین پوشش و بعضا بدون حجاب در انظار عمومی و در خیابانهای سوریه و لبنان
و لب دریای مدیترانه به هرزگی و لاابالی گری پرداختند و هیچ گونه نظارت و
امر و نهی در این کاروانها صورت نگرفت که این امر باعث انزجار و عصبانیت
عموم دانشجویان متعهد و متدین گردید.
حال سئوال مردم و خانواده ها از مسئولین مربوطه این است که آیا معاونت
فرهنگی – اجتماعی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و معاونت فرهنگی وزارت
بهداشت، درمان و آموزشی پزشکی و همچنین معاونت فرهنگی دانشگاه آزاد اسلامی
که متولیان برنامه ریزی و برگزاری این سفرهای فرهنگی و زیارتی هستند، چه
اقدامات موثری را جهت برپایی هر چه بهتر این اعزامات انجام داده اند تا
اینگونه سفرها علاوه بر به همراه داشتن بار معنوی و فرهنگی مناسب برای
دانشجویان اعزامی، مایه خیر و برکت و رشد و افزایش فضای معنوی دانشگاهها
گردد؟ آیا صرف گزارش کمیت اعزامها دردی از دانشجویان و دانشگاههای ما حل
خواهد کرد؟ با توجه به اتفاقات صورت گرفته چه تدابیری برای رفع این معضلات
اندیشه شده است؟ آیا اعزام هایی به این گستردگی و با چنین مخاطبانی، تنها
باید به رابط هماهنگی پروازها و محل استراحت اکتفا شود؟
چه لزومی دارد که مسئولین ما در سفرهای که به نام زیارتی برای قشر فهیم
دانشجو صورت می گیرد بازدید از مناطقی را در برنامه قرار دهند که خود به
خود زمینه گناه و فساد را برای عده ای کم مایه فراهم آورد؟
به هر حال جا دارد تا مسئولین محترم دولت دهم که انصافا در گسترش فضای
معنوی و فرهگنی کشور تلاشهای مضاعفی داشته اند، پیگیر جدی این مسائل شوند و
با متخلفان اصلی برخورد جدی گردد تا اینگونه با آرمانهای دانشجویان بازی
نشود و در نحوه گزینش افراد اعزامی و نوع برنامه های این سفرها زیارتی و
فرهنگی تجدید نظر کنند تا بیش از این حرمت دانشجو و دانشگاه توسط عده ای
دانشجو نما شکسته نشود و ارمغان این سفرها برای بانوان بی قید و بند، هرزگی
و گستاخی بیشتر و برای دانشجویان متعهد، عذاب روحی و روانی نگردد.
گفتنی است همه این اتفاقات در حالی رخ می دهد که در سایت رسمی این سفرهای دانشجویی چنین آمده است:
« به خاطر داشته باشید شما نماینده کشور ایران هستید. حفظ شئونات اسلامی در
طول سفر الزامی است و ستاد سوریه و لبنان دانشگاهیان موظف است در صورت عدم
رعایت شئونات به زائرین عزیز تذکر و در صورت صلاحدید ضمن گزارش به حراست
وزارت خانه مربوطه، زائر را در اولین فرصت به ایران بازگرداند »