به گزارش «شیعه نیوز»، علی‌رغم اینکه قیمت برخی از محصولات حوزه پوشاک کمی متعادل‌تر شده، قیمت سرسام‌آور چادر همچنان باقی است. این گرانی در حالی تداوم دارد که بانوان حاضر در مراسم اربعین مجبور شدند با هزینه‌های بسیار بالا چادر تهیه کنند و هیچ نهادی، فکر، ایده و طرحی برای کمک به خرید چادر زائران اربعین ارائه نکرد، در حالی که ارائه طرح‌های مناسب در این زمینه می‌توانست روشی تشویقی برای بانوانی باشد که فقط در مراسم مذهبی از چادر استفاده میکنند. اما چرا پارچه چادری همچنان گران است و چه راهکاری می‌توان برای کاهش قیمت آن ارائه کرد؟
اسدالله سلیمانی، مدیرعامل انجمن فعالان تخصصی حجاب و عضو هیئتمدیره انجمن تولیدکنندگان محصولات حجاب در پاسخ به این سؤال که آیا برای تهیه چادر مورد نیاز زائران اربعین با مشکل مواجه نشدید؟ گفت: پارچه چادری در کشور وجود دارد و کمبود پارچه نداریم، اما هزینه آن بسیار گران است. در طول دو سال اخیر که قیمت چادر افزایش یافته با بانوان زیادی مواجه شدیم که به دلیل قیمت بالا از خرید چادر منصرف شده‌اند یا تصمیم گرفته‌اند با هزینه بسیار کمتر مانتو بخرند.
مدیر طرح نذر حجاب (طرح فردوس) به تشریح دلایل گرانی چادر پرداخت و گفت: دو سال پیش پارچه چادری با ارز سه هزار تومانی وارد می‌شد. اما قیمت ارز به ۱۲ هزار تومان افزایش یافت و طبیعی است که قیمت چادر چهار برابر شد. از سوی دیگر هزینه باربری و گمرک بسیار بالا رفته است و همین موجب شده قیمت چادر پنج برابر شود.
سلیمانی با بیان اینکه بانوان محجبه هزینه اعتقاد خود را می‌دهند، تصریح کرد: تولیدکنندگان محصولات حجاب طی روزهای منتهی به اربعین به دلیل حضور گسترده بانوان در مراسم اربعین، روزهای شلوغی را پشت سر گذاشتند، اما هیچ یک از مسئولان، توجهی به هزینه‌های چادر نداشتند، در حالی که به خوبی و حتی بهتر از تولیدکنندگان حوزه پوشاک از وضعیت گرانی چادر خبر دارند.
کارگروه وزارت صنعت به پارچه چادری یارانه نمی‌دهد
وی با مطرح کردن این سؤال که چرا به بسیاری از کالاها از جمله وسایل آرایشی ارز دولتی اختصاص داده شده اما به پارچه چادری ارزی اختصاص داده نشده است؟ گفت: اکنون کارگروه وزارت صنعت، معدن و تجارت به بسیاری از پارچه‌ها یارانه می‌دهد و چهل و سومین نوبت این یارانه در حال توزیع است. تولیدکنندگان محصولات حجاب به این کارگروه نامه نوشته و حتی با مسئولان آن مناظره رسانه‌ای انجام داده‌اند تا به پارچه چادری هم یارانه اختصاص داده شود، اما آنها یارانه به چادر نمی‌‌دهند.
سلیمانی در پاسخ به این سؤال که تنها دلیل افزایش قیمت چادر اختصاص ندادن ارز دولتی به آن است؟ گفت: گرانی چادر چند دلیل دارد. اول اینکه برای دوخت چادر پارچه زیادی استفاده می‌شود که همین مسئله موجب گرانی طبیعی آن نسبت به مانتو می‌شود، قیمت ارز هم قیمت چادر را بالا برده، اما یک دلیل دیگر گران‌فروشی است. همکاران ما چه پارچه‌فروش‌ها و چه تولیدکنندگان گاهی بی‌انصافی میکنند.
وی ادامه داد: اکنون باید بهترین چادر ژاپنی به قیمت ۴۰۰ تا ۴۵۰ هزار تومان به دست مصرف‌کننده برسد اما به قیمت یک میلیون تومان عرضه می‌شود که این دیگر مربوط به ارز نیست و مربوط به گران‌فروشی است و باید بر آن نظارت شود تا کسی از این آب گل‌آلود ماهی نگیرد.
پارچه چادری قاچاق ارزان‌تر است
سلیمانی در پاسخ به این سؤال که آیا قاچاق در گرانی چادر نقشی ندارد؟ گفت: متأسفانه باید بگویم پارچه چادری قاچاق ارزان‌تر از پارچه وارداتی قانونی است، چراکه گمرک ۳۰ درصد هزینه از واردات کالا می‌گیرد، در حالی که پارچه قاچاق این هزینه را ندارد.
این عضو هیئتمدیره انجمن تولیدکنندگان محصولات حجاب در ادامه این سؤال را مطرح کرد که آیا نمایندگان کمیسیون فرهنگی مجلس نباید متوجه این مسئله باشند که چادر نیاز به ارز دولتی دارد؟ و گفت: اگر دولت به پارچه چادری هم مثل کالاهایی مانند لوازم آرایشی، موز، آدامس و ... ارز اختصاص می‌داد هزینه چادر تا این حد افزایش پیدا نمی‌کرد.
درباره مسئله چادر اقدامی نمی‌شود
وی افزود: ۳۵۰ میلیون دلار به واردات لوازم آرایشی ارز دولتی اختصاص داده شده، در حالی که نیاز چادر با ۷۰ تا ۸۰ میلیون دلار ارز رفع می‌شد و دیگر با این قیمت بالای چادر مواجه نمی‌شدیم، اما این مسئله انجام نشد و این رفتارها نشان می‌دهد اهتمامی به مسئله چادر در کشور وجود ندارد.
سلیمانی در بخش پایانی سخنان خود با اشاره به اینکه علاوه بر جایگاه چادر در فرهنگ دینی کشورمان، ۳۰ تا ۴۰ هزار نفر در حوزه تولید محصولات حجاب شاغل هستند و طی دو سال اخیر نزدیک به ۳۰ درصد آنها بیکار شده‌اند، تصریح کرد: خسارت بیکاری این افراد و تأثیر این بیکاری بر خانواده‌‌ها چند دلار می‌ارزد؟
وی با ابراز تأسف از این واقعیت که پارچه چادری در کشور به اندازه نیاز تولید نمی‌شود و آنها مجبور هستند از پارچه وارداتی استفاده کنند، گفت: سه سال است که به کمیسیون فرهنگی مجلس نامه داده‌ایم تا کالای چادر را به عنوان کالای فرهنگی معرفی و از آن حمایت کنند. به شورای عالی انقلاب فرهنگی نیز همین درخواست ارسال شده اما هنوز نتیجه‌ای نگرفته‌ایم؛ آیا همه این رفتارها نشان‌دهنده تعمد در بی‌توجهی به مسئله چادر نیست؟