به گزارش «شیعه نیوز»، استاد حوزه علمیه قم با بیان اینکه روز اربعین نماد شیعه است، گفت: امام حسین علیه السلام رمز بقای ما است و باید به این بساط بهای اساسی بدهیم.
آیت الله سد محمد جواد علوی بروجردی در درس خارج فقه خود بیان داشت: عزیزانی که ان‌شاءالله برای اربعین عازم هستند از آنها هم التماس دعا داریم و امیدوارم خداوند ان‌شاءالله شما را همیشه در مسیر آقا سیدالشهدا مستدام بدارد و ما را از این مسیر جدا نکند. آنچه امروز سرمایه ما است، سید الشهدا هست و خداوند ان‌شاءالله ما را همیشه روز به روز به اهمیت این سرمایه واقف کند و بدانیم آنچه ما امروز به نام سید الشهدا داریم اگر این را از دست بدهیم دیگر چیزی برای ما باقی نمی‌ماند. بقای شیعه در طول تاریخ به سید الشهدا بوده است. روز اربعین نماد است. اربعین فقط به عنوان یکی از علائم مؤمن و زیارت نیست چراکه نوع کسانی که به زیارت می‌روند اصلا به داخل حرم موفق نمی‌شوند و آن سیل جمعیت نمادی است که خدا گذاشته است و همه مقدمات را فراهم کرده است.
صدام همه کسانی را که اربعین پیاده به زیارت می‌رفتند، به مسلسل بست و آنها را قتل عام کرد و سالها این بساط را بر انداخت. روزها در مسیر نجف به کربلا و آن مسیر کنار شط پرنده پر نمی‌زد؛ وضعیت به گونه ای بود که گاهی شبها بعضی ترسان و لرزان راه می‌افتادند و آن هم کسی در مسیر جرأت نمی کرد درب خانه خود را به روی آنها باز کند. اما خداوند عنایت کرد پس گردن فَسَقِه زد که از آمریکا راه بیفتد و میلیاردها دلار خرج کند که صدام را کنار بزند، تا کنار زد منافع آمریکا تأمین نشد بلکه «یا حسین» زنده شد. از همان سال اول سقوط صدام اربعین شکل گرفت؛ ولی مثل اربعین سالهای گذشته نبود چون در گذشته سر تا پای جمعیت به میلیون نمی‌رسید اما حالا جمعیت میلیونی شده نه فقط از مرزهای ایران، بلکه از مرزهای پاکستان، افغانستان، هند و کشورهای اطراف عراق و همه کشورها برای اربعین به داخل عراق می‌ریزند، این جمعیت می‌جوشد. آنهایی که خیلی علاقه ندارند، این اخبار منعکس و منتشر شود؛ از آن، به عنوان بزرگترین اجتماع انسانی تعبیر کردند. گاهی خبرگزاری‌های بزرگ دنیا خبر پنجاه هزار نفر را که در گوشه‌ای برای مناسبت سخیفی مانند رقاصی یا امثال آن جمع می‌شوند، منعکس می‌کنند ولی این روزها اربعین را اصلا منعکس نمی‌کنند منتها همانها گفتند اجتماع اربعین، بزرگترین اجتماع انسانی.
طبق خبرهایی که ما داریم عزیزانی که برای اربعین می‌روند، در داخل کشور عراق برای تهیه اتوبوس و سایر وسایل نقلیه برای رفتن به نجف مشکل پیدا کردند. امکانات عراق جوابگوی این جمعیتی که از ایران می‌رود نیست. دو میلیون نفر تا به حال رفته‌اند. میلیون شوخی نیست که راحت می‌گوییم؛ مگر یک اتوبوس چند نفر جا می‌گیرد و یا در یک کامیون چند نفر می‌توانند سوار شوند؟ اینها باید زائران را از مرز سوار کنند و به مقصد برسانند و برگردند. لذا آنها نمی‌توانند جوابگو باشند و مسولین کشور عراق توقع دارند از این طرف وسیله برای کمک برود. عده‌ای از زائرین می‌گویند مسولین عراقی کوتاهی کردند، اما سیل جمعیت بیشتر از امکانات است. البته این جدای از آنهایی است که پیاده رفته‌اند؛ کسانی از خراسان و قم پیاده راه افتادند و رفتند. افراد زیادی از بصره و شلمچه پیاده رفتند که بیش از چهارصد کیلومتر راه است و روزها راه افتادند و رفتند و در تمام این مسیر هم عده‌ای برای پذیرایی از اینها جمع شدند.
بنابراین اربعین نمادی است که باید نام شیعه و نام سید الشهدا و نام اهل بیت را زنده کند؛ معنای حدیث رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله که «حسین منّی و أنا من حسین» اینجا است؛ امیرالمؤمنین علی‌بن‌ابیطالب باید به وسیله امام حسین زنده شود؛ روز عاشورا به سیدالشهدا گفتند: «نقاتلک بغضاً لابیک» یعنی تو را بخاطر بغض و دشمنی با پدرت می‌کشیم، ولی امروز امیرالمؤمنین علی‌بن‌ابیطالب در چهره امام حسین باید دیده شود؛ همان‌طور که خود ایشان در روز عاشورا در میدان کربلا شعارشان این بود:
«انا ابن علی الطهر من آل هاشم؛ کفانی بهذا مفخراً حین افخر»؛
پیامبر خدا و اسلام اصیل هم ـ نه اسلام سقیفه و انحرافی و جاهلی ـ باید به وسیله سید الشهدا نمایش داده شود و امروز اربعین اینگونه شده است.
عزیزانی که موفق هستند و می‌روند آنجا خیلی به مردم و موکبهای عراقی بهاء بدهید؛ آن اخلاصی که مردم دارند شما هم در مقابل آن اخلاص جوابگو باشید؛ آنجا فقط سراغ موکب ایرانی‌ها نروید و سراغ عراقی‌ها بیشتر بروید و به آنها محبت کنید؛ اینها که در این مسیر پذیرایی می کنند چیزی ندارند اما گاهی از اوقات همان افرادی که هیچ چیزی ندارد، و فقط برایش مقدور بوده ظرف خرمایی به دست گرفته و آن وسط ایستاده است و یا دست ندارد اما دستمال کاغذی زیر چانه‌اش گرفته تا شما دستمال کاغذی بردارید؛ به این افراد بهاء بدهید؛ ممکن است اینها مورد عنایت باشند و محبت به اینها محبت سید الشهدا را جلب کند.
ما باید فاصله خودمان را با امام حسین علیه السلام بدانیم؛ مرجع تقلیدش مانند مرحوم آیت‌الله العظمی بروجردی به گل روی پای عزادار سید الشهدا استشفا پیدا می‌کند و برکت می‌گیرد؛ نه با تربت سید الشهدا بلکه با گل روی پای عزادار سید الشهدا.
بساط امام حسین علیه السلام به گونه ای است که حتی افرادی که رؤسای عشیره هستند اما جوان ایرانی، عراقی یا پاکستانی را که پایش گلی و خونی است آن پیرمرد رئیس عشیره می‌نشیند و خودش می‌شوید و گلاب و دارو می‌زند و می‌بوسد و اشک می‌ریزد؛ او بیشتر از ما فهمیده امام حسین علیه السلام یعنی چه؟ اگر ما بخواهیم باقی بمانیم با امام حسین باقی می‌مانیم و بدون امام حسین علیه السلام ما باقی نمی‌مانیم؛ امام حسین علیه السلام رمز بقای ما است و باید به این بساط بهای اساسی بدهیم؛ مردم راه خودشان را خوب یاد گرفتند و بهتر از ما هم یاد گرفتند؛ مردم قوی‌تر از ما حرکت می‌کنند حتی اگر ما آنها را نهی کنیم گوش نمی‌دهند؛ اینجا ما باید دنباله‌رو مردم باشیم؛ آقا سیدالشهدا پناه است، نه فقط پناه ما بلکه حجت‌بن‌الحسن عجل الله تعالی فرجه شریف هم دلبسته به امام حسین علیه السلام است و بقا و حیات آقا حجت‌بن‌الحسن هم به بقای سید الشهدا است و روزی هم که ظهور می‌کند ندا می‌دهد: «الا یا اهل العالم انا المهدی» اما دنباله‌اش می‌گوید: «الا ان جدی الحسین قتلوه عطشانا»؛ خودش را به عنوان فرزند امام حسین علیه السلام معرفی می‌کند؛ امام حسین اینچنین منزلتی دارد لذا قدر بدانیم و اربعین برای ما موضوعیت دارد.
عزیزانی که عازم هستند خدا همراهتان باشد و در پناه خدا باشید و امیدواریم آنجا که می‌روید دعای خاصی هم بکنید جهت گشایش و فرج برای عامه شیعه و اهل این مملکت که در عسرت و مشکل اقتصادی هستند؛ اگر کسی بخواهد به داد برسد تا این مشکلات برطرف شود، فقط اهل بیت علیهم السلام هستند چون این مملکت، مملکت خودشان است و ما خدمت آقا سید الشهدا عرض می‌کنیم این مملکت، مملکتی است که وقتی محرم می‌شود، ما هم به مردم نگوییم در کوچه و خیابان پرچم‌ها و علائم و ذکر «یا حسین» بلند می‌شود. این مملکت، نباید اینجور در زحمت باشد، عنایتی بفرمایید.