شیعه نیوز: سوره مزمل از سوره‌های مکی است، و بیست آیه دارد.(البته از نظر اهل مدینه، هیجده آیه دارد، و نزد مردم بصره نوزده آیه، و نزد دیگران بیست آیه). بعضى از مفسّران گفته‌اند تمام آن در مکّه نازل شده، بعضى گفته‌اند در مدینه، و بعضى هم گفته‌اند که برخى از آن مکّى و برخى هم مدنى است.[1]
البته لحن آیات سوره با سورههاى "مکى" همخوان‌تر است؛ لذا احتمال نزول آن در "مدینه"، بعید به نظر میرسد.[2]
محتواى این سوره را میتوان در پنج بخش خلاصه کرد:
1. ابتدا پیامبر( صلی الله علیه و اله و سلم ) را به قیام شبانه براى عبادت و تلاوت قرآن دعوت میکند، و جهت آمادگى براى پذیرش یک برنامه سنگین آماده می‌سازد.
2. سپس پیامبر را به صبر و شکیبایى و مقامت و مدارا با مخالفان در آن مقطع خاص ابتدای رسالت دعوت میکند.
3. بحث‌هایى پیرامون معاد، و ارسال حضرت موسى( علیه السلام ) به سوى فرعون، و سرکشى فرعون در برابر دعوت موسی و سپس عذاب دردناک فرعون را مطرح می‌سازد.
4. دستورات شدیدى را که در آغاز سوره پیرامون قیام شبانه آمده است، به جهت گرفتاری‌هاى مسلمانان تخفیف میدهد.
5. و سرانجام در آخرین بخش سوره، بار دیگر دعوت به تلاوت قرآن، و خواندن نماز و دادن زکات و انفاق فى سبیل اللَّه و استغفار مینماید.[3]
فضایل سوره مزمل
پیامبر( صلی الله علیه و اله و سلم ): «هر کس سوره مزمل را بخواند سختی‌ها در دنیا و آخرت از او برداشته می‌شود».[4]
امام صادق( علیه السلام ): «هر کس سوره مزّمّل را در نماز عشا یا در پایان شب تلاوت کند، علاوه بر آن سوره، شب و روز نیز گواهان او هستند و خداوند او را با زندگى پاک زنده می‌دارد و با مرگى پاک می‌میرد».[5]
[1]. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، مقدمه، بلاغی، محمد جواد، ج 10، ص 565، تهران، ناصر خسرو، چاپ سوم، 1372ش.
[2]. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج 25، ص 161، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ اول، 1374ش.
[3]. همان، ج 25، ص 163.
[4]. مجمع البیان فى تفسیر القرآن، ج 10، ص 565.
[5]. همان.
T