به گزارش «شیعه نیوز»، حاوی مواد ناسالم بسیاری مانند مواد نگهدارنده، طعم دهنده ها و رنگ ها هستند. افزودنی های غذایی بسیاری به غذاهای مصرفی و حتی برخی داروها اضافه می شوند. بسیاری از این مواد شیمیایی با انواع مختلف سرطان، بیماری قلبی، دیابت و طیف گسترده ای از مشکلات سلامت دیگر پیوند خورده اند.
پرهیز از تمام غذاهای فرآوری شده دشوار است، اما آشنایی با برخی از بدترین افزودنی ها می تواند توجه شما به مطالعه برچسب محصولات غذایی پیش از خرید آنها را افزایش دهد. بهتر است تا حد امکان از مواد افزودنی که در ادامه این مطلب معرفی شده اند، پرهیز کنید. سردردهایی که دلیل آنها مشخص نیست، مشکلات گوارشی یا علائم شبه آلرژی ممکن است با این مواد افزودنی در ارتباط باشند.
مونوسدیم گلوتامات (MSG)
مونوسدیم گلوتامات یک بهبود دهنده عطر و طعم است که در بسیاری از غذاهای منجمد، چاشنی های سالاد، چیپس ها، و گوشت ها وجود دارد.
مونوسدیم گلوتامات موجب برانگیختگی بیش از حد سلول ها شده و فعالیت شدید اعصاب در مغز را به همراه دارد که می تواند به آسیب بدن یا حتی مرگ منجر شود. این افزودنی غذایی ممکن است بیماری آلزایمر، بیماری لو گریگ، و بیماری پارکینسون را تشدید کرده یا محرکی برای آنها باشد.
مونوسدیم گلوتامات می تواند موجب سردرد، تپش قلب، و افزایش تمایل برای خوردن غذای بیشتر شود. مونوسدیم گلوتامات می تواند زیر نام های دیگری پنهان شده باشد و در افزودنی های دیگری مانند عصاره مخمر، پروتئین گیاهی هیدرولیز شده، پودر سبزیجات، گلوتامات، و کازئینات وجود داشته باشد.
شیرین کننده های مصنوعی
یکی از بزرگترین باورهای اشتباه درباره شیرین کننده های مصنوعی این است که آنها می توانند به کاهش وزن کمک کنند. شیرین کننده های مصنوعی که در غذاهای رژیمی، غذاهای کم کالری، نوشیدنی ها و داروهای مایع وجود دارند برای کاهش میزان قند و کالری مصرفی استفاده می شوند. اما گاهی اوقات مصرف شیرین کننده های مصنوعی در مقایسه با شکر می تواند حتی به افزایش وزن بیشتر منجر شود. شیرین کننده های مصنوعی زیر نام هایی مانند آسپارتام، سوکرالوز، ساخارین، اسسولفام پتاسیم قابل شناسایی هستند.
مصرف شیرین کننده های مصنوعی می تواند به سردرد و سرگیجه منجر شود و برخی از آنها با سرطان پیوند خورده اند. اسید آمینه های موجود در آسپارتام به سلول ها حمله کرده و تحریک بیش از حد سلولی و شرایطی سمی شبیه به مصرف گلوتامات سدیم را ایجاد می کند. شیرین کننده های مصنوعی، به ویژه سوکرالوز، آنزیم های گوارشی را غیر فعال کرده، و عملکرد باکتری های روده را تغییر دهد. این می تواند موجب بیماری التهابی روده یا تشدید آن شود. پژوهش های نشان داده اند که سوکرالوز می تواند تا 50 درصد از جمعیت باکتریایی مفید روده را نابود کند.
شربت ذرت با فروکتوز بالا
شربت ذرت با فروکتوز بالا یک جایگزین ارزان قیمت برای شکر است، اما می تواند برای سلامت کبد به اندازه الکل مضر باشد. فروکتوز موجود در این افزودنی به طور مستقیم وارد کبد می شود، جایی که به چربی تبدیل شده و در سلول های چربی ذخیره می شود. این شرایط می تواند به چاقی، بیماری قلبی، مقاومت به انسولین و مشکلات سلامت مرتبط دیگر منجر شود. شربت ذرت با فرکتوز بالا را می توان در نوشابه ها، آبمیوه ها، بسیاری از غذاهای فرآوری شده و داروهای مایع یافت.
طعم دهنده های مصنوعی
طعم دهنده های مصنوعی برای ارائه طعمی شبیه به مواد طبیعی و بهبود طعم غذاهای فرآوری شده استفاده می شوند. اما با دسته ای از مواد که بسیار مبهم هستند، مواجه ایم. به عنوان مثال، یک طعم دهنده مصنوعی می تواند حاوی تقریبا 50 ماده شیمیایی باشد. طعم دهنده های مصنوعی می توانند حاوی بهبود دهنده های طعم به صورت ژنتیکی اصلاح شده باشند. طعم دهنده های مصنوعی با واکنش های آلرژیک و تغییرات رفتاری پیوند خورده اند.
رنگ های مصنوعی
رنگ های مصنوعی به صورت گسترده در تولید غذاهای مصرفی ما استفاده می شوند. این مواد با سرطان و بیش فعالی در کودکان و همجنین واکنش های شبه آلرژیک و مشکلات سینوس پیوند خورده اند. رنگ های مصنوعی برای افزایش جذابیت دیداری محصولات غذایی، آبنبات ها و غیره استفاده می شوند، اما بهتر است تا حد امکان از آنها پرهیز کرد.
چربی های ترانس
چربی های ترانس از مضرترین انواع چربی هستند که می توانید مصرف کنید. روغن های جامد هیدروژنه از منابع اصلی چربی های ترانس هستند که می توانند موجب مشکلات سلامت مختلفی شوند و بهترین اقدام پرهیز کامل از آنها محسوب می شود. چربی های ترانس می توانند سطوح تری گلیسیرید و کلسترول بد (LDL) را در بدن افزایش دهند که خطر حمله قلبی را افزایش می دهد. چربی های ترانس با مسائل سلامت مانند سرطان پروستات، بیماری قلبی، دیابت و بیماری آلزایمر پیوند خورده اند.
مواد نگهدارنده در غذاهای فرآوری شده
غذاهای فرآوری شده دارای مواد نگهدارنده بسیاری هستند که به افزایش طول عمر آنها روی قفسه فروشگاه ها کمک می کنند. از مشکلات مرتبط با مصرف مواد نگهدارنده می توان به واکنش های آلرژیک، حالت تهوع، استفراغ، اسهال، و افزایش احتمال ابتلا به سرطان اشاره کرد.
از جمله مواد نگهدارنده که باید از آنها پرهیز کرد می توان به هیدروکسی آنیسول بوتیله شده (BHA)، هیدروکسی‌تولوئن بوتیله شده (BHT)، بوتیل هیدروکینون نوع سوم (TBHQ)، سدیم نیترات، سدیم بنزونات و پلی‌سوربات 60، 65 و 80 اشاره کرد. هیدروکسی آنیسول بوتیله شده و هیدروکسی‌تولوئن بوتیله شده می توانند بر سیستم عصبی مغز تاثیرگذار باشند و موجب تغییرات رفتاری و به طور بالقوه سرطان شوند.
بوتیل هیدروکینون سوم یک ماده نگهدارنده شیمیایی است که با سرطان پیوند خورده است و می تواند موجب وزوز گوش، حالت تهوع و استفراغ شود. سدیم نیترات که بیشتر در گوشت های فرآوری شده، مانند سوسیس و کالباس وجود دارد با افزایش احتمال سرطان های معده، کولورکتال و پانکراس پیوند خورده است. سدیم بنزونات که در آبمیوه ها و نوشابه ها یافت می شود نیز با آلرژی ها پیوند خورده است.
سولفیت ها که در محصولاتی مانند میوه های خشک شده و سرکه های طعم‌دار وجود دارند از دیگر مواد نگهدارنده هستند که می توانند موجب واکنش هایی ناخوشایند شوند. به طور خاص، آنها می توانند بر افراد مبتلا به آسم تاثیرگذار باشند. سولفیت ها ممکن است موجب سردرد، راش های پوستی، تحریک پذیری روده، و مشکلات رفتاری شود.