شیعه نیوز: در کتاب های معتبر اهل سنّت، از جمله؛ صحیح بخاری، روایتى از پیامبر گرامى (صل الله علیه و آله ) نقل شده است که برخی آن را به ظهور فرقه وهّابیّت تفسیر کرده اند.
در این حدیث -که راوی آن عبدالله بن عمر، فرزند خلیفه دوم است-، آمده است که پیامبر (صل الله علیه و آله ) فرمودند: "خدایا! منطقه شام را برای ما پر برکت نما! خدایا! منطقه یمن را برای ما پر برکت نما"!
گروهی که در آن جا حضور داشتند، گفتند که ای رسول خدا! و در منطقه نجد ما؟ (یعنی برای پر برکت شدن آن جا نیز دعا کن). پیامبر (صل الله علیه و آله ) اعتنایی به درخواست این افراد نکرده و بعد از اصرار مجدد آنها، در مرتبه سوم اعلام کردند که آن جا جایگاه آشوب ها و زمین لرزه ها است و شاخ شیطان از آن جا نمایان خواهدشد.[1]
شارحان صحیح بخاری، شاخ شیطان را به امت شیطان و پیروان شیطان تفسیر کرده اند.[2]
در حدیث دیگری از صحیح بخاری، پیامبر (صل الله علیه و آله ) اشاره به فتنه ای می کند که از مشرق آغاز خواهد شد و نشانه آن فتنه گران این خواهد بود که آنان افرادی هستند که بر قرائت قرآن پایبند هستند، اما اثر قرآن، تنها در گلوی آنها بوده (و به رفتار و کردارشان سرایت نخواهد نمود).... و نشانه دیگر آنها، تراشیدن سر است.[3]
اکنون با توجه به مطالب فوق، به این نکات توجه فرمایید:
خلاصه؛ پاسخ نهایی ما به پرسشتان، آن است که با این که شواهد و قرائنی بر انطباق این روایات بر فتنه ناشی از ظهور وهابیت وجود دارد، اما نمی توان به صورت قطعی و صد در صد به چنین موضوعی معتقد بود و شاید این روایات، مرتبط با فتنه ای باشد که هنوز اتفاق نیفتاده است.
[1] صحیح بخاری، ج 2، ص 23، دار الفکر، بیروت، بی تا؛ "ذَکَرَالنَّبِیُّ ص: اللَّهُمَّ بَارِکْ لَنَا فِی شَأْمِنَا،اللَّهُمَّ بَارِکْ لَنَا فِی یَمَنِنَا. قَالُوا: وَفِی نَجْدِنَا. قَالَاللَّهُمَّ بَارِکْ لَنَا فِی شَأْمِنَا، اللَّهُمَّ بَارِکْ لَنَا فِییَمَنِنَا. قَالُوا یَا رَسُولَ اللَّهِ وَفِی نَجْدِنَا؟ فَأَظُنُّهُ قَالَ فِیالثَّالِثَةَ: هُنَاکَ الزَّلاَزِلُ وَالْفِتَنُ، وَبِهَا یَطْلُعُ قَرْنُالشَّیْطَانِ".
[2] ابن حجر العسقلانی، مقدمة فتح الباری، ص 168، دار المعرفة للطباعة و النشر، بیروت، بی تا.
[3]صحیح بخاری، ج 8، ص 218؛ "قال: یخرج ناس من قبل المشرق و یقرؤن القرآن لا یجاوز تراقیهم ....سیماهم التحلیق".
[4] محدث نوری، مستدرک الوسائل، ج 10، ص 207، ح 11867، مؤسسة آل البیت، قم، 1408 هـ ق.