به گزارش«شیعه نیوز» به نقل از فارس، تعدادي از جوانان با توجه به مباحثي
كه امروزه در برخي پايگاه‌هاي اطلاع‌رساني و نشريات در خصوص مهدويت مطرح
مي‌شود، پاسخ چند سؤال فقهي در مبحث مهدويت را از آيت‌الله صافي گلپايگاني
جويا شدند كه اين مرجع تقليد شيعه به آنها پاسخ گفت.
* سخنرانان، مبلغان و نويسندگان مهدوي در سخنراني‌ها و مقالات خود
بيشتر بايد به چه موضوعاتي بپردازند و چه مطالبي را در اولويت قرار دهند؟
- به طور كلي منتظران وظيفه دارند در همه رشته‌ها و شعب امام‌شناسي،
معرفت خود را به وجود مقدس حضرت بقية‌الله‌الاعظم ـ ارواح العالمين له
الفداء ـ كامل نمايند و به اين نكته مهم توجه داشته باشند كه بخش بشارت‌هاي
قرآن مجيد و احاديث شريف مربوط به آن حضرت و همچنين خصائص آن حضرت و قيام
جهاني ايشان و لزوم انتهاي جهان به چنان عصر تام كه نهايت دعوت و تبليغ
انبياء مي‌باشد، بسيار بااهميت است. و مسائل مربوط به عصر غيبت و امتحان
مؤمنين و تمحيص و تخليص آنها و نيز بيان فضائل مؤمناني كه در اين عصر بر
استقامت دين و ولايت ائمه طاهرين ـ عليهم السلام ـ و خصوص ولايت شخص وجود
مبارك ايشان پايدار مي‌مانند، و اضطرابات و دگرگوني‌ها كه موجب تزلزل اشخاص
ضعيف العقيده مي‌شود، آنها را تكان نمي‌دهد و كالجبل الراسخ مانند كوه و
از كوه استوارتر در حفظ ايمان و عمل به احكام پايدار مي‌باشند، بسيار مهم
است. روايات راجع به علائم ظهور مخصوصاً رواياتي كه از اوضاع آخرالزمان و
غربت اسلام و دشوار شدن دينداري و راه و شغل حرام، همه مطالبي است كه به
مناسبت مجالس و مستمعين مخصوصاً روايات مربوط به بانوان و امتحانات خاص
آنها و حضور آنها با مردهاي بيگانه در مجالس به طور رسمي بايد تذكر داده
شود.
* سخنرانان، مبلغان و نويسندگان مهدوي تا چه حد مي‌توانند به تطبيق
حوادث و رويدادهاي عصر حاضر با حوادث و رويدادهاي پيش‌بيني شده در روايات
عصر ظهور و آخرالزمان بپردازند، يا شخصيت‌هايي را به عنوان شخصيت‌هاي مطرح
در عصر ظهور مطرح كنند؟
- تطبيق جزمي اشتباه است؛ البته بعض وقايع است كه از علائم بعيده است،
ولي حوادث بايد مطرح باشد، ولي تطبيق شخصي صحيح نيست. البته تطبيق غيرتشبيه
است و غالباً تطبيقات تمام نيست.
* برخي سخنرانان، مبلغان و نويسندگان مهدوي معتقدند كه با تطبيق شرايط
عصر حاضر با شرايط عصر ظهور يا معرفي برخي چهره‌ها به عنوان چهره‌هاي مطرح
در عصر ظهور بهتر مي‌توان جوانان را به مباحث مهدوي جلب كرد و شور و نشاط
سياسي و اجتماعي آنها را بالا برد، اين نظر تا چه حد درست است؟
- البته در هر زمان چهره‌هاي پاك و چهره ناپاك وجود دارند كه در
آخرالزمان يك اكثريت تظاهر فوق‌العاده و فراگير دارند همانطور كه در روايات
آمده زمين از جهل و ظلم و جور پر مي‌شود، اينها اهل معاصي و مناهي و بيشتر
لائيك و ملحد مي‌باشند. بايد به مردم توصيه كرد كه با امر به معروف و نهي
از منكر هرچه مي‌توانند از فساد و افساد اين اشخاص جلوگيري نمايند و مسئله
عرض اعمال به آن حضرت را تذكر دهند. بايد به مردم رسانده شود كه در
آخرالزمان اين مفاسد و اين خطرات براي دين مردم هست تا موجب تنبه و بيداري و
اجتناب آنها از معاصي شود.
* در برخي روايات از هرگونه تعيين وقت براي ظهور نهي شده و در برخي
ديگر تأكيد بر نزديك ديدن ظهور شده است، چگونه مي‌توان اين دو دسته روايات
را با هم جمع كرد؟
- وقت ظهور را هر كس تعيين كند تكذيب مي‌شود، ولي طلب قرب ظهور و دعاء
براي تعجيل در فرج از وظايف مهمه است كه بر حسب بعض روايات فاضل‌ترين
عبادات است. در قرآن در مورد روز قيامت و ساعت ميفرمايد: «اقتربت الساعة»
اين يك نوع نزديكي است كه نسبت به ساعت صغري و ظهور حضرت نيز بايد گفت
نزديك گرديده و نزديك مي‌شود، ولي از سوي ديگر در روايات طول غيبت آن حضرت
بسيار مطرح شده است و امير المؤالمنين ـ عليه السلام ـ ميفرمايد:
«ماأطوَلَ هذا اَلعَنَاءَ و أَبعَدَ هذا الرَّجَاء؛ چقدر طولاني مي‌گردد
رنج زمان غيبت و چقدر دور است زمان تحقق اين اميد.» ما در همين حال كه هر
آن و زمان منتظر ظهوريم چنان در ايمان به آن حضرت و تحقق روز آن ظهور و
قيام جهاني ثابت قدم مي‌باشيم كه اگر صدها هزار سال هم به طول بيانجامد در
آن نقطه‌اي هستيم كه ثابت و پايداريم و هرگز ذره‌اي در آن شك و ترديد
نخواهيم داشت.