آيت الله سيد صادق شيرازي از مراجع تقليد قم، در ديدار اعضاي هيئت «حديث شريف کساء» اصفهان و جمعي از خدام امام زاده جعفربن الرضا عليهماالسلام که در قالب کارواني به همراهي آيت الله سيد حجت ابطحي با ايشان ديدار کردند، فرمودند: حديث شريف کساء يکي از شعائر اسلام و شعائر تشيّع و شعائر الله است که خداي متعال درباره آن فرموده است: وَمَن يُعَظِّمْ شَعَائِرَ اللَّهِ فَإِنَّهَا مِن تَقْوَي الْقُلُوبِ.
به گزارش خبرنگار شيعه نيوز، ايشان در ابتداي اين ديدار توفيق شرکت در مراسم حديث شريف کساء را به حاضران تبريک گفته، خاطرنشان کردند: اين قبيل توفيقات فوق العاده مهم و بزرگ است و متأسفانه ما چنان که بايد اين امور را درک نمي کنيم.
مرجع عاليقدر افزودند: امام صادق صلوات الله عليه فرمودند: «لا يَقْبَلُ اللهُ مِنَ الْعِبادِ يَومَ القيامَةِ إِلاَّ هذَا الَّذي أَنْتُمْ عَلَيهِ وَمَا بَيْنَ أَحَدِکُمْ وَبَيْنَ أَن يَري ما تَقَرُّ بِهِ عَيْنُهُ إِلاّ أَنْ تَبْلُغَ نَفْسُهُ هذا؛ خداي متعال در روز قيامت آيين وعقايدي جز آنچه شما داريد نمي پذيرد و کافي است تا جانتان به اين جا برسد [و اشاره به گردن مبارکشان کردند] تا چيزهايي مشاهده کنيد که موجب چشم روشني شما شود».
قرائت و مداومت حديث شريف کساء از فضل خداي متعال بر شماست و همچنين مصداق دستگيري و عنايت مولايمان حضرت ولي عصر عجل الله تعالي فرجه الشريف به شما مي باشد.
ايشان با اشاره به صحت و اتقانِ سنديِ بالاي حديث شريف کساء تأکيد کردند: اين مطلب در نهايتِ روشني است و تا ابد چنين است. زمزمه هايي که در گوشه و کنار در اين خصوص صورت مي گيرد، دل مبارک حضرت امام زمان عجل الله تعالي فرجه الشريف را به درد مي آورد و مسلم است پيامدهاي منفيِ آن دامنگير اين افراد خواهد شد.
حديث شريف کساء يکي از شعائر اسلام و شعائر تشيّع و شعائر الله است که خداي متعال درباره آن فرموده است: «وَمَن يُعَظِّمْ شَعَائِرَ اللَّهِ فَإِنَّهَا مِن تَقْوَي الْقُلُوبِ؛ هرکس شعائر الهي را بزرگ دارد، [اين کار] نشانه تقواي دل هاست».
آيت الله شيرازي در بخش ديگري از بياناتشان فرمودند: حديث شريف کساء دو رکن دارد که عبارتند از غدير و عاشورا. بايد در غدير و عاشوراي آينده شادي و اندوه خود را بابت شادي و اندوه اهل بيت عليهم السلام چنان که شايسته است اظهار کنيم و مصداق اين حديث شريف قرار گيريم که در آن آمده است: «يَفْرَحونَ لِفَرَحَنا وَيَحْزَنونَ لِحُزْنِنا؛ [شيعيان ما] در شادي ما دلشاد و در اندوه ما غمگين هستند».
ايشان در ادامه يادآور شدند: مرحوم علامه اميني آورده است که در زمان علامه حلي پدر و مادري ناصبي که فرزند نداشتند نذر کردند که اگر خدا به آنان پسري داد و جوان شد، او را سر راه زائران امام حسين قرار مي دهيم تا آنان را مورد قتل و آزار و تعدي قرار دهد. داراي فرزند شدند و وقتي پسرشان به سن جواني رسيد مادرش ماجرا را با او در ميان نهاد. او سلاحي برداشت و به منطقه مُسيّب (نقطه اي در اطراف کربلا) رفت و منتظر نشست.
در همين حين به خواب رفت و در خواب ديد که قيامت فرا رسيده و قرار است او را به جهنم ببرند. اما وقتي او را به جهنم افکندند، آتش او را نسوزاند و خودش و ديگران از اين مطلب شگفت زده شدند. در اين حال گفته شد: او سر راه کاروان زائران امام حسين عليه السلام خفته بود و گرد و غبار اين کاروان بر سر و اندام وي نشست. لذا آتش بر تن او کارگر نيست. اين جوان وقتي از خواب بيدار شد يکصد و هشتاد درجه دگرگون شد و به يکي از مواليان و شاعران و ستايندگان اهل بيت عليهم السلام تبديل شد. مرحوم علامه اميني از وي اشعار نغزي نقل کرده که در نهايت استواري و شيوايي است.
ايشان در بخش ديگري از بياناتشان درباره اهميت وضرورت نشر فرهنگ غدير يادآور شدند:
بايد فرهنگ غدير را در جهان گسترش دهيم. در جهان امروز بسيارند کساني که نام غدير را نشنيده اند يا درباره آن اطلاعات نادرستي دارند. بايد از فضاي باز و مساعد فعلي براي نشر اين فرهنگ متعالي بهره برد. در طول تاريخ خون هاي فراواني در پاي شجره طيبه غدير ريخته شده و تلاش هاي بسياري در اين راه صورت گرفته است.
آورده اند که معاويه فقط در يک ماجرا سي هزار شيعه را به قتل رساند. اين رقم با توجه به اندک بودن شمار شيعيان در آن روزگار بسيار شايان تأمل است. افرادي چون ابن ابي عمير هفده سال به خاطر نشر فرهنگ غدير در زندان بود و شکنجه هاي سخت را به جان خريد و هيچ کس از او خبر و نشاني نداشت به طوري که بستگانش از او دست کشيدند.
شايسته است هريک از ما به قدر توش و توان در اين راه گام برداريم و نداي غدير را به گوش جهانيان و تشنگان عدالت و هدايت برسانيم.
1. بحارالانوار، ج6، ص185 (باب7ـ ما يعاين المؤمن...، حديث20).
2. حج(22)، آيه32.
3. وسائل الشيعه، ج14، ص507 (66ـ باب استحباب البکاء لقتل...).