رهبر معظم انقلاب همانند سالهاي گذشته که هر کدام را به نام مبارکي نام گذاري فرمودند، امسال را به نام سال وحدت ملي و انسجام اسلامي مزين نمودند ...اين نام گذاري دقيقا وقتي انجام شد که دشمنان قسم خورده اسلام و خصوصا تشيع به شدت در حال لطمه زدن به پيکره جامعه اسلامي بودند و لذا اين نام گذاري براي کسايي که نگران اوضاع بودند شادي آفرين بود.
نکته اي که ميخواهيم بدان اشاره اي کوتاه داشته باشيم دقتي است که برخي از توجه به آن خواسته يا ناخواسته کوتاهي کردند و آن بخش اول پيام رهبري بود (وحدت ملي) يقينا ايشان از روي اهميت موضوع ابتدا به وحدت ملي اشاره فرمودند و بعد به مقوله انسجام اشاره کردند. زيرا تا وقتي وحدت ملي محقق نگردد، هيچگاه نطفه ي انسجام بسته نخواهد شد.
ولي متاسفانه عده اي با بي توجهي به اهميت وحدت ملي خود را شتابان به بخش بعدي که همان انسجام اسلامي بود رساندند که اين شتابزدگي باعث ايجاد نگراني ميان برخي از دوستان شد! ما ميبايست ابتدا بنيان وحدت ملي را استوار کنيم که همان وحدت مد نظر اهل بيت است، سپس با يک قدرت و وحدت عمل صحيح به استقبال انسجام اسلامي برويم که نتيجه ي اين نوع وحدت اتحاد عملي جامعه اسلامي ميباشد ... ولي وقتي شاهد هستيم هنوز در برخي نکات به وحدت ملي نرسيده يا فاصله داريم چگونه ميتوانيم اميدوار باشيم به زودي ثمرات انسجام اسلامي را ببينيم؟
وحدت در هيچ فرهنگ لغتي به معناي زير پا گذاشتن يا دوري و دست بر داشتن از اعتقادات و ارزشهاي يک جامعه نيست. وحدت يعني يک نوع نزديکي و ايجاد فضاهاي سالم براي گفتگو و در صورت امکان نزديک شدن به ديدگاههاي مقابل و مقابله با تفرقه افکني بيگانگان است.
حال اين سؤال مطرح ميشود که آيا ميان اهل سنت و شيعه وحدت صد در صد ايجاد خواهد شد؟
اگر منظور از وحدت و اتحاد، وحدت اعتقادي است بايد گفت: هيچگاه چنين وحدتي به وقوع نخواهد پيوست. چون اين وحدت به معني ذوب شدن يکي در ديگري است. همانطور که مقام معظم رهبري نيز بدان اشاره فرمودند: بحثها و گفتگوهاي طلبگي و علمي بايد وجود داشته باشد و اين هيچ لطمه اي به جريان وحدت نخواهد زد. ما ميتوانيم با برگزاري سمينارها و نشستهاي کارشناسي به يک نزديکي نسبي در مقوله وحدت برسيم که اين خود خيلي خوب و مفيد خواهد بود.
اما اگر منظور از وحدت، وحدت سياسي است؛ بايد گفت: اين يک ضرورت غير قابل انکار است. در شرايطي که دشمنان دين و مذهب در صدد تفرقه افکني بين مذاهب اسلامي ميباشند، ايجاد وحدت و همبستگي امت اسلامي از ضروريات است و بر همه واجب است با پرهيز از تفرقه و اختلاف در پيکره جامعه اسلامي نقشه شوم اين دشمنان خدا را با درايت و زيرکي نقش بر آب کنند.
کلام پاياني: وحدت يعني با حفظ کرامت انساني و ارزشهاي ديني و مذهبي، مصالح کيان اسلام را در نظر داشت و مسلمانان با هر مذهب و اعتقادي که دارند خود را برادر ديني هم بدانند و فريب دسيسه هاي دشمنان مشترک خود را نخورند که دشمنان مي خواهند اصل اسلام را که متشکل از اهل تسنن و تشيع است، نابود کنند.