عادل عبدالمهدی المنتفکی، متولد 1942 در منطقه البتاوین در بغداد است. وی از اشرافزادگان عراق محسوب میشود. پدرش در زمان پادشاهی ملک فیصل اول وزیر بود و در دورهای نیز نماینده مجلس اعیان عراق شد.
عبدالمهدی از جمله چهرههای عراقی است که مکتبهای فکری متعدد و حتی متناقضی را تجربه کرده است. در جوانی تحت تاثیر اندیشههای پان عربیسم قرار گرفت و به شدت پانعربیسم شد. پس از مدتی به کمونیستها متمایل شده و تجربه یک رفیق کمونیست را گذراند. با ظهور حزب بعث به این حزب متمایل شد و از بعثیهای متعصب قبل از به قدرت رسیدن حزب بعث شد. پس از آن که افراطگراییهای حزب بعث در حذف مخالفان سیاسی فزونی گرفت، از این حزب جدا شد، به فرانسه رفت و در آنجا با سید محمد باقر حکیم و مجلس اعلای اسلامی آشنا شد و در دهه هشتاد رسما یک فرد شیعی معتدل و عضو مجلس اعلای اسلامی عراق شد. در دهه نود نمایندگی مجلس اعلای اسلامی عراق را در فرانسه بر عهده داشت و توانست در میان جامعه فرانسه جایگاه خوبی برای خود دست و پا کند.
عادل عبدالمهدی دوست دوران کودکی احمد چلبی و ایاد علاوی
است. تحصیل کرده دانشگاه بغداد است و دکترای خود در رشته اقتصاد را از
دانشگاه پاریس دریافت کرده است. بر خلاف شایعات رایج وی هیچ گاه در ایران
زندگی نکرده است.