به گزارش «شیعه نیوز»، هدف تحقیق حاضر تأثیر ابعاد دینداری بر پایبندی به اخلاق اجتماعی جوانان است. روش تحقیق در این پژوهش پیمایشی و جامعه آماری تحقیق جوانان ۲۹-۱۸ ساله شهر مشهد بوده و نمونه آماری با استفاده از فرمول کوکران (محاسبه آنلاین حجم نمونه) از این جامعه تعداد ۳۸۲ نفر است.
روش نمونه‌گیری در این تحقیق خوشه‌ای چند مرحله‌ای است. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه استفاده شده که اعتبار آن به روش صوری و پایایی آن به کمک آماره آلفای کرونباخ یا پایایی پرسشنامه سنجیده شده و همچنین برای تحلیل داده‌های پژوهش علاوه بر رگرسیون (یک فرایند آماری برای تخمین روابط بین متغیرها)، از آزمون‌های مقایسه میانگین و ضریب همبستگی پیرسون (میزان همبستگی خطی بین دو متغیر تصادفی را می‌سنجد) با استفاده از نرم افزار spss استفاده شد.
یافته‌های این پژوهش حاکی از آن است که اکثر افراد نمونه به لحاظ سطح دینداری و اخلاق اجتماعی در سطح متوسط به بالا است. مهم‌ترین فرضیات این تحقیق شامل تأثیر رابطه چهار بعد دینداری که شامل اعتقادی، تجربی، پیامدی و مناسکی در افزایش پایبندی به اخلاق اجتماعی می‌باشد است.
نتایج آزمون فرضیات نشان می‌دهد که بین دینداری کل و پایبندی به اخلاق اجتماعی همبستگی معناداری وجود دارد و متغیر بعد تجربی در افزایش پایبندی به اخلاق اجتماعی بیشترین همبستگی را دارد و بیشترین میزان واریانس (نوعی سنجش پراکندگی) متغیر وابسته را تبیین می‌کند و بعد از آن به ترتیب بعد مناسکی و پیامدی بیشترین تأثیر بر اخلاق اجتماعی را دارند.
اما با توجه به اینکه در رابطه با بعد اعتقادی سطح معناداری بالاتر از ۰.۰۵ است، این متغیر بر اخلاق اجتماعی تأثیرگذار نبوده و در نتیجه فرضیه محقق مبنی بر تأثیر بعد اعتقادی بر پایبندی به اخلاق اجتماعی پذیرفته نمی‌شود.
این پژوهش با عنوان «تبیین جامعه شناختی تأثیر دینداری بر پایبندی به اخلاق اجتماعی جوانان» توسط محمد صبوری شاندیز نوشته شده و استاد راهنمای وی در این تحقیق، علی اکبر مجدی، عضو هیأت علمی گروه علوم اجتماعی دانشگاه فردوسی مشهد بوده است.