خطبه فدکیه ، از مفاخر تشیع است

تصور خام و نابخردانه

ایشان افزودند: کسانی که همه ثروت های عالم نزد آنها همچون تلی از خاکستر ارزشی ندارد، چگونه می‌توان گفت که این دادخواهی ها برای هزاران سکه طلا بوده است! این تصور، بسیار خام،  بی جا و نابخردانه است.

ایشان با بیان ارائه مظلومیت اهل‌بیت‌(علیهم السلام) در خطبه فدکیه توسط حضرت زهرا‌(سلام الله علیها) ادامه دادند: بجز حضرت زهرا‌(سلام الله علیها)، هیچ کسی حتی امیرالمومنین‌(ع) نمی‌توانستند این حقایق را با این صراحت بیان کنند، چون حضرت علی یک طرف دعوا بود و هرچه می گفت علیه آن حضرت برداشت می شد.

ایشان با اشاره به شبهه ای درباره موروثی بودن فدک، اظهارداشتند: اگر این گفته که انبیاء برای مردم جز علم و دین چیزی به ارث نمی گذارند صحیح باشد، منافاتی ندارد با این‌که انبیاء برای فرزندان خود ارث گذاشته و یا از خویشان خود ارث ببرند، چون انبیاء در مقام حقوقی برای امت خویش مالی را ارث نمی گذارند، بلکه دین و معارف را به ارث می گذارند، ولی شخص پیامبر‌(ص) به عنوان شخصیتی حقیقی برای فرزندش فدک را ارث گذاشت و نباید این دو مسئله خلط شود.

وی افزود : مسئله وصیت حضرت زهرا‌(سلام الله علیها) مبنی بر عدم حضور برخی اشخاص در تشییع جنازه، هرگز کینه توزی نبوده، بلکه این اقدام آن حضرت بزرگترین سیاست برای ماندگاری این حوادث و ظلم ها در طول تاریخ بوده است.

ایشان افزودند: با این اقدام، قرن ها همه فهمیدند که آن حضرت از آنها راضی نبوده و بر آنها غضب کرده و کسی که فاطمه‌(سلام الله علیها) بر او غضب کند، خدا بر او غضب کرده، این روایت به تواتر در شیعه و سنی نقل  شده و حتی بسیاری از علما استدلال می کنند که  حضرت فاطمه‌ (سلام الله علیها) بر هرکس غضب کند، او کافر است، چون خداوند بر او غضب کرده اگر این اقدام حضرت نبود، هرگز حق روشن نمی شد و ما اسلام و تشیع را نمی شناختیم.

آیت مصباح یزدی با اشاره به تاریخچه فدک گفتند: فدک نام سرزمینی است که با دارا بودن چندین قلعه در حدود100 کیلومتری مدینه  قرار دارد و دارای مزارع حاصلخیزی بود و در نزدیکی قلعه های خیبر واقع گردیده بود و ساکنین آن طوایفی از یهود بودند که قرن ها قبل از ظهور اسلام وارد آن منطقه شده بودند.

یهودیان گلوگاه اقتصادی آمریکا را قبضه کرده‌اند

عضو خبرگان رهبری عنوان کردند: یهودیان خیلی مال دوست بوده و تجربه زیادی در تجارت داشتند و امروز نیز بسیاری از کشورها تجارتشان در دست یهودیان است از جمله آمریکا که گلوگاه اقتصادی آنها را یهود قبضه کرده است.

ایشان گفتند: از آنجایی که یهودیان عاقبت اندیش و دور اندیش بودند مناطق استراتژیک و حاصل خیز را شناسایی کرده و قلعه های مختلفی برای دفاع از خود می ساختند، و همچنین اهل نوشتن و خواندن بودند و خود را ملتی فرهنگی و عالم می دانستند؛ بنابراین موقعیت خاصی در بین اعراب داشتند.

آیت الله مصباح یزدی افزودند: بعد از آنکه پیامبر‌(صلی الله علیه و اله) به مدینه مهاجرت کردند و عده مسلمانان زیاد شد و عملا حکومت مدینه به دست مسلمین افتاد و دولت اسلامی در مدینه تشکیل شد، پیامبر‌(صلی الله علیه واله ) با این طوایف معاهده هایی بست که متعرض مسلمانان نشده و با دشمنان مسلمانان همکاری نکنند.

ایشان ادامه دادند: یهودیان زمانی که ملت آواره ای بودند آمدند به به مدینه تا پیامبر آخر‌الزمان(صلی الله علیه واله ) ایمان اوردند چون علمایشان پیش بینی کرده و بعد از مبعوث شدن پیامبر‌(صلی الله علیه واله ) و در کتاب‌های خود از  مبعوث شدند پیامبری در نزدیکی مدینه خبر داده بودند، ولی زمانی که موقعیت سیاسی و نظامی و اقتصادی آنان بهبود یافته و قدرتی در میان اعراب محسوب می شدند، روزگار آنها را تغییر داد و این قصد خود را فراموش کرده و سعی کردند استقلال خود را حفظ کرده  از ایمان اوردن به حضرت رسول‌(صلی الله علیه واله ) خودداری کردند، به گونه‌ای که حتی در پنهانی  با مشرکین مکه و منافقین مدینه برای شکست مسلمین توطئه و نقشه می‌کشیدند.

عضو خبرگان رهبری افزودند: وقتی پیامبر‌(صلی الله علیه واله ) از سوی جبرئیل با خبر شد، برای جنگ با آنها اقداماتی انجام داد و تا به جنگ خیبر رسید که امیر المومنین‌(صلی الله علیه واله ) در فتح آن نقش تعیین کننده ای داشتند و خبر فتح خیبر اهل فدک را ترساند و برای جلوگیری از کشتار و خونریزی با پیامبر اسلام‌(صلی الله علیه واله ) مصالحه کردند و طبق آن هر یهودی به اندازه یک بار شتر اموال خود را برداشت و اراضی و باقی اموال را به شخص رسول‌الله تسلیم کرد.

ایشان گفتند: این اموال که بدون جنگ و خونریزی به پیامبر‌(صلی الله علیه واله ) تسلیم شده بود، با اموالی که مسملین در جنگ ها به غنیمت می‌گرفتند، بسیار متفاوت است؛ زیرا تمام این اموال برای پیامبر‌(صلی الله علیه واله ) است؛ بنابراین فدک بخشی از اراضی بنی نضیر بوده که به جای حفظ جان خود به پیامبر‌(صلی الله علیه واله ) بخشیده شد و بعد از این جریان آیه‌ای نازل گردید که این اموال اختیارش با خود حضرت رسول‌(صلی الله علیه واله ) است، ولی ذی القربی نیز حقی دارند که پیامبر در اطاعت از این آیه، فدک را به حضرت زهرا‌(سلام الله علیها) بخشید و آن حضرت نیز به اندازه خرج یک سال از آن استفاده و مازاد را به اختیار خودشان به عنوان هدیه از سوی حضرت زهرا‌(سلام الله علیها) به فقرا می دادند.

آیت الله مصباح یزدی عنوان کردند: بعد از رحلت پیامبر(صلی الله علیه واله ) ظرف چند روز تحولات عظیمی در جامعه اسلامی رخ داد حوادثی که باید ظاهرا سالها طول می کشید تا رخ دهد، ولی بعد از ده روز از رحلت رسول اکرم جریان بیعت از علی و داستان هایی که دل شیعیان را خون می کند، اتفاق افتاد و خلیفه مباشر پیامبر مالکیت فدک را تغییر داد و درآمد آن را مصادره کرد.

ایشان افزودند: دلیل خلیفه این بود که زمان پیامبر‌(صلی الله علیه واله ) این اموال به فقرا داده می شد و ما هم به فقرا می‌دهیم؛ در حالی فدک ملک حضرت زهرا‌(سلام الله علیها) بود و ایشان با اختیار خود به فقرا هدیه می دادند. بعد از دو ماه و چند روز از گذشت این جریان، حضرت فاطمه‌(سلام الله علیها) به شهادت رسیدند و در طول این مدت سخنرانی هایی داشتند که از جمله آنها «خطبه فدکیه» است که از مفاخر تشیع محسوب می شود، این خطبه به همت شیعیان محفوظ ماند و حتی در کتب مخالفین با بیش از 20 سند حفظ شد.