به گزارش «شیعه نیوز»، در رابطه با دختران، برقراری رابطه عاطفی با پدر اهمیت زیادی دارد و برای پسران کسب هویت مردانه و آمادگی برای ایفای نقش‌های مردانه در آینده بااهمیت است زیرا برخی از ویژگی‌های مردانه تنها از طریق ارتباط پدر و پسر تأمین می‌شود و قطع این ارتباط منجر به مشکلاتی ازجمله زنانه بار آمدن پسران می‌شود. درهرحال پسران بعد از 3 سالگی که در جامعه با تفاوت‌های جنسیتی آشنا می‌شوند، در تلاشند تا هویت متفاوت جنسیتی خود را با مادر ایجاد کنند و برای نهادینه‌کردن این هویت جنسیتی، لازم است پدر در کنار کودک حضور داشته باشد. از این وجه ارتباط پدر و پسر اهمیت بیشتری پیدا می‌کند. اما با وجود محدودیت‌های زندگی‌های شهری امروز، چگونه می‌توان ارتباطی غنی میان پدر و فرزند ایجاد کرد؟ چگونه می‌توان در ساعات کوتاه حضور پدر، ارتباط پدر و فرزندان را مؤثرتر کرد؟ مادر چگونه می‌تواند در ایجاد این ارتباط نقش مؤثر داشته باشد؟
پدرها باید چکار کنند؟
بر سر اصول اولیه با مادر توافق کنید: اینکه پدر و مادر در اصول کلی تربیت با یکدیگر اختلاف نظر اساسی نداشته باشند، نکته بسیار مهمی است. بهتر است قبل از به دنیا آمدن بچه و در دوران حاملگی، والدین در کلیاتی از این اصول به توافق برسند و در جریان زندگی نیز به‌صورت عینی و مصداقی در برخورد با مسائل تربیتی با یکدیگر به گفت‌وگو بپردازند و اختلافات خود را تا جای ممکن کم کنند.
تعیین زمان مشخص برای ارتباط مؤثر با دلبندتان: اگر هر روز با خود شرط کنید که مثلا نیم ساعت یا یک ساعت ارتباط مؤثر با فرزندم خواهم داشت و در آن زمان تمام دلمشغولی‌های خودتان را مانند تلویزیون، گوشی، کتاب و... کنار بگذارید و فقط با کودک بازی کنید، قدم مهمی در ایجاد ارتباط صمیمانه با فرزند خود برداشته‌اید.
مشارکت در تجربه‌های زندگی: اینکه فقط یک همبازی خوب برای فرزند خود باشید، یک انتظار حداقلی است. لازم است پدر در تجربه‌های عمیق زندگی در کنار کودک باشد. در موقعیت‌های حاد و سخت، در جریان زندگی روزمره، در اوقات بروز مسئله مثلا زمانی که کودک باید به مطب دکتر برود، در شب بیماری او، هنگام رفتن به مهدکودک، وقتی در مهمانی با کودکان دیگر دعوایش شده، وقتی مورد بی‌مهری دوستانش قرار گرفته، وقتی در پارک و در طبیعت با موجودات طبیعی جدیدی آشنا می‌شود و به‌طور کلی در جریان زندگی، در کنار کودک خود باشید. یکی از زمینه‌هایی که موقعیت ایجاد تجارب مشترک پدر و فرزندی را ایجاد می‌کند سفر است! با کودک خود به سفر بروید تا حین کسب تجارب جدید زندگی از طبیعت و ارتباط با کودکان دیگر، در کنار او باشید. همچنین از موقعیت مهمانی برای غنی‌کردن رابطه خود و فرزندتان استفاده کنید. او را زیرنظر بگیرید و هنگام بروز مسئله، به او مشورت دهید و حامی او باشید.
نقش مادرها در این میان چیست؟
بعضی اوقات این مادران هستند که به‌خاطر عدم‌اعتماد به همسر خود، ارتباط پدر و فرزندی را کمرنگ می‌کنند. به همین دلیل لازم است مادران نیز با رعایت نکاتی در ایجاد این رابطه مؤثر باشند.
تا جای ممکن جلوی فرزندان با پدر مخالفت نکنید: حفظ اقتدار پدر جلوی فرزندان از اهمیت زیادی برخوردار است. لازم است کودک در زندگی به پدر خود تکیه کند و برای تکیه‌گاه بودن پدر، حفظ اقتدار او در خانواده لازم است. یکی از موارد حفظ اقتدار پدر در مورد اشتباهات تربیتی او است. برای این کار لازم است نگاه کمالگرایانه‌ای به پدر نداشته باشید و او را با اشتباهاتش بپذیرید. اجازه دهید پدر اشتباهات تربیتی داشته باشد. مطمئن باشید برخی اشتباهات جزئی و کوچک در زندگی، مشکل عمده‌ای برای تربیت فرزندتان ایجاد نمی‌کند. مهم حفظ اصول مشترک در زندگی است.
بگذارید پدر لذت و شوق پدرانه را احساس کند: به پدران اعتماد کنید و اجازه دهید پدر موقعیت پدری کردن را بدون هیچ توصیه یا استنطاقی تجربه کند؛ مثلا اگر پدر قرار است کودک را به پارک ببرد، قبل از رفتن کلی توصیه‌های ریز و درشت نکنید که مواظب ماشین و تاب و بچه‌های بزرگ‌تر باش و هنگام بازگشت او، استنطاق نکنید که چرا لباسش کثیف شد و وقتی افتاد زمین کجا بودی و... .
بگذارید پدر نتیجه عمل خود را در تربیت ببیند: گاهی اوقات لازم است پدران نتیجه تربیتی اشتباهات خود را تجربه کنند تا از آن دست بردارند. برای این کار لازم است مادر یک تذکر اولیه بدهد و خیلی آرام نتیجه عمل او را پیش‌بینی کند؛ مثلا هنگام لجبازی کودک، بهترین راه‌حل تغافل است. در این هنگام اگر پدر اصرار بر سرزنش دارد، بعد از چند مورد متوجه می‌شود که سرزنش کردن فقط موقعیت را تشدید می‌کند؛ بنابراین خود به این نتیجه می‌رسد که تغافل کردن بهتر است. کافی است مادر در کمال خونسردی و حفظ آرامش، پیامد عمل اشتباه پدر را یک‌بار در تنهایی به او گوشزد کند.
آشنا کردن پدران با نکات تربیتی: مادران به‌دلیل درگیری در تربیت به‌دنبال محتوای دانش تربیتی هستند اما پدران به‌دلیل ضیق وقت گاهی این امکان را پیدا نمی‌کنند. مادران در این راستا می‌توانند نتایج مطالعات خود را با پدر به اشتراک بگذارند یا بنا به ظهور مسئله‌ای تربیتی در مورد فرزندشان، محتوای تربیتی متناسب با آن را به پدران انتقال دهند یا فایل‌های سخنرانی متناسب را برای همسر خود ارسال کنند. استفاده از شبکه‌های اجتماعی مانند تلگرام که در دسترس پدران باشد در این زمینه کمک‌کننده است.
مصادیق ارتباط مؤثر پدر و فرزند را مشخص کنید: گاهی اوقات برخی پدرها، دقیقا نمی‌دانند چگونه با کودک خود ارتباط برقرار کنند. در این موارد لازم است مادر به پدر در تعیین مصداق ارتباط کمک کند. بنابراین به جای گفتن اینکه «برای بچه بیشتر وقت بگذار»، تعیین کنیم دقیقا چه کاری انجام شود؛ مثلا به همسر خود بگویید فلان کتاب را برای فرزندش بخواند یا بچه را به خرید و پارک ببرد. با او خانه‌سازی یا خمیربازی یا خاک‌بازی کند، او را به حمام ببرد تا کودک آب‌بازی کند، با هم نقاشی بکشند. در مورد کاردستی یا نقاشی او نظر بدهد و از این طریق با او صحبت کند.
منبع: همشهری