به گزارش «شیعه نیوز»، اسپورتس کیدا روز شنبه نوشت: «کریستیانو رونالدو» و «لیونل مسی» 2 تن از بزرگ ترین فوتبالیست های تمام دوران ها هستند؛ جادوگر پرتغالی و نابغه آرژانتینی طی یک دهه اخیر دنبای فوتبال را به تسخیر خود در آورده و همواره با توانایی های فرازمینی خود هواداران را مات و مبهوت کرده اند.
رونالدو و مسی هر کدام پنج بار توپ طلای جهان را تصاحب کرده و با وجود اینکه در دهه سوم زندگی خود به سر می برند همچنان تاثیرگذارترین بازیکنان حاضر در مستطیل سبز برای تیم هایشان محسوب می شوند.
با این تفاسیر واضح است که آنها ستاره بازی های بزرگ باشند؛ اعجوبه هایی که در شرایط بحرانی همواره به داد تیمشان رسیده اند.رونالدو در نخستین سال های حضور در سانتیاگو برنابئو به سهم خود فرصت های زیادی را از دست می داد اما ستاره کنونی باشگاه یوونتوس در سال های اخیر «حضور» خود را در زمین بازی بیش از هر بازیکن دیگری روی سیاره خاکی به رخ کشیده است.
در حقیقت، مرد پرتغالی در چند سال گذشته این موضوع را ثابت کرده است که زمانی که پای بازی های بزرگ به میان آید، در مقایسه با همتای آرژانتینی خود همواره برتر بوده و عملکردی تحسین برانگیز برجای گذاشته است.
با این وجود، بیایید پیش از هر گونه بحث و جدل بیشتر در این باب، با ارائه آمار و ارقام ببینیم چرا رونالدو همچنان در بازی های بزرگ، بزرگ تر از مسی بوده است.
1 - مرد آن است که در کشاکش دهر سنگ زیرین آسیا باشد
جمله بالا یک ضرب المثل رایج است و بدین معنا است که برنده زمانی که شرایط سخت می شود راهی برای عبور از موانع می یابد و این دقیقا همان کاری است که رونالدو در طول مدت فوتبال حرفه ای خود بیشتر و بهتر از مسی یا هر فوتبالیست دیگری در عصر کنونی، آن را انجام داده است.
اگرچه مسی هم همچون رونالدو در بازی های بزرگ درخشیده اما در برخی از بازی های خاص از موفقیت ناکام بوده است و برای مثال می توان به عملکرد وی در تیم ملی آرژانتین اشاره کرد؛ در حقیقت آلبی سلسته دقیقا جایی که کُمیت مسی همواره در آن لنگ زده است.در سوی مقابل، رونالدو حتی در شرایطی که اوضاع مطابق برنامه های تیمش پیش نرفته، تسلیم نشده و ناکام نبوده است.
مهاجم پرتغالی در مقابل دروازه حریفان بی رحم است و برای برگرداندن ورق بازی به سود تیمش همواره در جستجوی یافتن راه حل بوده است.
نبرد تیم ملی پرتغال مقابل مجارستان در یورو 2016 نمونه خوبی برای توضیح این موضوع است؛ جایی که رونالدو طرحی بی نقص از توانایی مسحور کننده اش در مواجهه با فشار بازی به تصویر کشید؛ کاپیتان تیم ملی پرتغال تحت فشار بی نقص تر از همیشه عمل می کند و این ویژگی همان چیزی است که او را در بازی های بزرگ در مقایسه با سایر بازیکنان بی رقیب می کند.
2 – اراده ای پولادین و روحیه جنگندگی
یکی از دلایلی که رونالدو بیش از یک دهه در بالاترین نقطه فوتبال نگه داشته ذهنیت او است؛ لازم به گفتن نیست که بدانیم اراده تسلیم ناپذیر وی در کنار روحیه جنگندگی اش با هیچ بازیکن دیگری قابل قیاس نیست.
به عبارت ساده تر، رونالدو تسلیم شدنی نیست و این خصیصه همان چیزی است که باعث می شود تیم هایی که وی در آنها بازی می کند در شرایط بحرانی دست به دامنش شوند.
در سوی دیگر، مسی با وجود جادوی منحصر به فرد در زمین بازی، به نوعی همیشه از اعتماد به نفس و روحیه جنگندگی برخوردار نیست؛ کاپیتان آبی اناری ها پس از گلزنی در یک چهارم لیگ قهرمانان سال 2013 مقابل پاری سن ژرمن، تاکنون هرگز در این مرحله موفق به گلزنی نشده است و آنچه یک بازیکن را در شرایط اینچنینی رو به جلو می راند در رونالدو به مراتب بیشتر از مسی بروز می کند و نقطه متمایز کننده آنها محسوب می شود.
3 – عدم نوسان در بازی های بزرگ
آخرین وجه تمایز رونالدو و مسی که البته کم اهمیت ترین نیز به شمار نمی رود این است که فوق ستاره بانوی پیر در مقایسه با مسی در بازی های بزرگ از نوسان کمتری برخوردار است.
مهاجم 31 ساله آرژانتینی شاید زمانی که پای انسجام در بازی لالیگا در میان باشد بی شک از رونالدو برتر است اما مرد پرتغالی از حیث انسجام در مراحل حذفی لیگ قهرمانان و همچنین بازی های ملی همواره در سطحی بالاتر از مسی قرار داشته است.
رونالدو بیشتر از هر بازیکن دیگری در مراحل حذفی لیگ قهرمانان اروپا گلزنی کرده و عملکردهای به یاد ماندنی وی در برابر بایرن مونیخ، اتلتیکو مادرید و وولفسبورگ که تیمش را در شرایطی بحرانی از مخمصه نجات داد، در ذهن فوتبال جاودانه شده است.
در عرصه بین المللی نیز رونالدو به تنهایی پرتغالی ها را به جام جهانی 2014 برزیل رساند؛ در سال 2018 نیز تک و تنها پرتغال را به عنوان تیم نخست راهی روسیه کرد و آنچه او برای تیم ملی کشورش در راستای قهرمانی در یورو 2016 انجام داد، به رغم مصدومیت در بازی فینال غیر قابل باور بود.
در سوی مقابل، آمار مسی در لیگ قهرمانان به ویژه در مراحل حذفی فرسنگ ها با ستاره پرتغالی فاصله داشته و علاوه بر این، مرد مینیاتوری بارسا در تیم ملی آرژانتین اغلب ناکام بوده است.
از دست دادن قهرمانی در فینال های کوپا امریکا به ویژه افتضاحی که در ضربات پنالتی فینال مقابل شیلی رقم خورد، همچنان یکی از خاطرات تلخ آلبی سلسته محسوب می شود و به این سادگی ها قصد محو شدن ندارد.