* مسعود بحرینی
مجله خیمه در شماره ۱۲۶ خود لیستی از مراجع تقلید(احتمالی) آینده ارائه کرده که به نظرم حرکت جالبی نبود٬ خدا رحمت کند آیت الله گلپایگانی را که گفته بودند: من برای مرجعیت یک گام هم بر نداشتم٬ حال ما بیاییم برای مرجعیت این و آن گمانه زنی کنیم؟!
جایگاه مرجعیت به قدری خطیر است که بسیاری از مجتهدین مسلم گذشته از انتشار رساله خودداری میکردند . متأسفانه امروز به اعتقاد بسیاری از فضلای حوزه [ به دلایلی که نمیتوانم علل ها را اینجا عنوان کنم] کیفیت علمی حوزه ها نسبت به قبل بسیار پایین آمده و از جهتی دیگر ورود به خط و خطوط های سیاسی و جناحی که بعضا به خروج عده ای از مرزهای تقوا و عدالت منجر شده است .
آیا شخصی که به خاطر آنچه به اصطلاح وحدت عنوان میشود و یا دلایل دیگر٬ عقاید مسلم مذهب حقه جعفری را انکار یا لاپوشانی میکند صلاحیت مرجعیت را دارد یا وی خطری برای مذهب و مکتب محسوب میشود؟
من جای دوست گرامی٬ آقای زائری بودم چنین لیستی را منتشر نمی‌کردم چون لااقل خود بنده که بیش از ۱۵ سال رسانه چی حوزه شیعی هستم از قلیلی از این افراد رفتارهایی دیده ام که شاید در مورد یا مواردی شرطی از شرایط مرجعیت را نقض کرده باشند .
یادم می آید سالها قبل ما به دلیل برخی نظرات اعتقادی آقای سید محمد حسین فضل الله نگران بودیم که بعد از ارتحال مراجع ولایی چون حضرات آیات میرزا جواد تبریزی٬ وحید خراسانی و صافی گلپایگانی [ که به دلیل کهولت سن به صورت طبیعی احتمال می‌رفت پیش از آقای فضل الله دار فانی را وداع کنند ] فضای ایران برای ورود آقای فضل الله و نشر افکار خاصشان باز شود٬ ولی تقدیر الهی چنین بود که وی چندین سال قبل فوت کرده و حضرات #وحید خراسانی و #صافی گلپایگانی همچنان سایه ای بر سر حوزه های علمیه باشند .
یا نمونه ای دیگر آقای سید محمد رضا شیرازی فرزند مرحوم آیت الله سید محمد شیرازی که عنوان میشود وی فردی فاضل و در اخلاق نمونه٬ و امیدی برای آینده مرجعیت شیعه به حساب می آمد ولی تقدیر الهی بر آن بود که در میانسالی دار فانی را وداع کند .
بهتر است به سنت قدیم حوزه برگردیم و بگذاریم این روند سیر طبیعی و سنتی خود را طی کرده و آخرت خود را فدای دنیای دیگران نکنیم .
در هر حال ما معتقد به وجود امام عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) هستیم و قطعاً نظر و توجه مبارک ایشان بر جامعه شیعه و خصوصا حوزه های شیعی بوده و خواهد بود .