به گزارش «شیعه نیوز»، تعطیلات نوروز بهانه‌ای است، تا افراد بتوانند بیشتر اوقات خود را با اعضای خانواده، کسانی که دوستشان دارند و می‌توانند به ایجاد احساس خوب آنها کمک کنند، بگذرانند اما برای این احساس عوامل خاصی در این زمینه موثر است، در همین راستا سارا گلستانی، کارشناس ارشد مشاور خانواده برای برقراری رابطه متعادل اعضای خانواده با یکدیگر هفت نکته را مطرح کرده است که در ادامه می‌خوانید:
۱- در ایام نوروز والدین باید متناسب با علایق و سلایق همه اعضای خانواده زمانی را برای معاشرت و دید و بازدید با اقوام اختصاص دهند؛ به طوریکه اگر فردی از اعضای خانواده دوست ندارد به بازدید یکی از اقوام برود، والدین به او اصرار و اجبار بیش از حد نکنند و یا در صورت لزوم برای به جا آوردن معاشرت در ایام نوروز، زمان حضور در آن مراسم را کاهش دهند.
۲- باتوجه به زمان کوتاهی که در تعطیلات نوروز وجود دارد، این اوقات طوری سپری شود تا کیفیت عاطفی اعضای خانواده افزایش یابد، بنابراین خانواده‌ها باید برای نحوه گذراندن اوقات فراغت در این ایام برنامه‌ریزی درستی متناسب با سلیقه افراد داشته باشند.
۳- والدین با کمک همه اعضای خانواده متناسب با گروه سنی و نقشی که در خانواده دارند، برای تعطیلات عید برنامه‌ریزی کنند.
۴- والدین به تصمیماتی که اعضای خانواده برای این ایام در نظر دارند متعهد باشند و اگر می‌خواهند تصمیم خود درباره موضوعی تغییر دهند، با اعضای خانواده در این‌باره مشورت کنند.
۵- "صمیمیت" یعنی افراد با همه ویژگی‌های مثبت و منفی، توانایی‌ها و ضعف‌ها به راحتی در کنار اعضای خانواده حضور داشته باشند و سرزنش نشوند، بنابراین اگر افراد رفتارهایی دریافت می‌کنند که باعث آزار آنها خواهد شد، بهتر است به شفاف‌ترین شکل ممکن از طریق گفت‌وگو حس خود را از آن چیزی که آزارشان داده بیان کنند.
۶- مهم‌ترین مسئله‌ای که خانواده‌ها بتوانند زمان با هم بودن را بهینه کنند، این است که ارتباط افراد با یکدیگر براساس خودآگاهی باشد. یعنی اعضای خانواده از هیجانات، خواسته‌ها و احساسات یکدیگر مطلع باشند و فرصت برای صحبت کردن درباره آن را داشته باشند و حتی اگر نمی‌توانند درباره مشکلشان صحبت کنند، از طریق نوشتار حال خود را در وضعیت متناسب و متعادل نگه دارند تا از تعطیلات حداکثر بهره را ببرند.
۷- با توسعه تکنولوژی استفاده از تلفن همراه و حضور در شبکه‌های مجازی گسترش یافته است، این درحالیست که افراد در صورتی به ارتباطات در فضای مجازی پناه می‌برند که در دنیای واقعی صمیمیت با اعضای خانواده، دوستان و اقوام را به اندازه کافی تجربه نمی‌کنند.