نخستين مدرسه شطرنج در شهر علم و اجتهاد !

عن ابی الحسن الرضا علیه السلام : قال المطلع فی الشطرنج کالمطلع فی النار
عن ابی عبدالله علیه السلام : الرجس من الاوثان هو الشطرنج و قول الزور الغناء
عن امیر المومنین علیه السلام : نهی رسول الله ان یسلم علی اربعه : علی السکران فی سکره و علی من یعمل التماثیل و علی من یلعب النرد و علی من یلعب بالاربعه عشر وانا ازیدکم الخامسه انهاکم ان تسلموا علی اصحاب الشطرنج
وسایل الشیعه ج 12 ص 49

هرجای دنیا که به علم اهمیت می دهند، شهری با کاربری علمی تعریف می کنند. به آلمان سری بزنید، شهری که سکوت در آن به آموختن کمک می کند، اما قم!؟
ترافیک های تمام نشدنی، نبودن فضای سبز مناسب، گرفتاری های زیاد برای حمل و نقل، شلوغی شهر حتی ایجاد ایستگاه های پرسروصدای اتوبوس کنار بزرگترین مراکز علمی حوزه و...
اصلا کسی به این فکر نیست که محیط قم باید برای مرکزیت علمی آن آماده شود.
مسئولین قم به تنها مطلبی که فکر نمی کنند حوزه علمیه و شرایط مربوط به ایجاد فضای مناسب برای آن است.
مسئولینی که موقعیت این شهر را درک نمی کنند، از چه رو برای مدیریت این شهر انتخاب می شوند؟
قبلا چشممان به مدارس تعلیم موسیقی روشن شده بود، حالا هم باید نظاره گر تاسیس مدرسه شطرنج باشیم!
آخر چرا تناسبات فرهنگی رعایت نمی شود؟ کسانی که در قم زندگی می کنند، اکثرا مهاجر هستند، این مهاجرین برای چه به قم آمده اند؟ تفریح؟ یا تحصیل؟
تحصیل از کدام نوع است و چه اقتضائاتی دارد؟
محیط متناسب با حوزه ی علمیه چگونه محیطی است؟
مسئولین در این رابطه چه گامی برداشته اند؟
از طرف دیگر چه موانعی در جهت فضای علمی و معنوی قم ایجاد شده است؟
این موانع عمدا ایجاد می شوند یا سهوا؟
و پرسش های بسیار دیگر که فایده ای در طرح آن نیست...
همین اندازه هم از روی درد دل بود نه احتمال تاثیر

انا لله وانا اليه راجعون
فاتحه دين رو بخونيد