دام فيلم فارسي شوخي ندارد...

به گزارش«شیعه نیوز»به نقل از تابناک، جيراني در این برنامه فيلم را داراي كارگرداني، مونتاژ و طراحي صحنه خوب توصیف کرد و ادامه داد: با این وجود داستان را نفهميدم و در پايان فيلم دچار سرگرداني شدم تو به فيلم چگونه نگاه مي‌كني؟

سهیلی گفت: ما وظيفه‌مان اين است كه قصه خوب انتخاب كنيم و خوب بسازيم.
بنابر این گزارش مسعود فراستي که به عنوان منتقد در برنامه حضور داشت، این گونه آغاز کرد: مخاطب مي‌رود كه فيلم كمدي ببيند اما جز يكي دو لحظه، ديگر نمي‌خندد. رفتم كه يك فيلم سينماي ايران را ببينم اما فيلمي كه قرار است كمدي باشد موقعيت كمدي ندارد. تمام شخصيت‌ها آدم‌هاي مفلوكي هستند كه نگاه از بالا به ايشان دارد و تماشاگر قبولشان نمي‌كند. ما يك ساعت و نيم چيزي مي‌گوئيم كه در آخرين لحظه پس مي‌گيريم و یک پيام اخلاقي می گذاریم كه به فيلم مجوز داده شود.

وی ادامه داد: مثل چارچنگولي، برخلاف مردي شبيه باران، همه چیز ول است و بازيگران هر چه بخواهند مي‌كنند و آدم‌ها بايد جوري جمع شوند كه مجوز گرفته شود. اين كمدي را كمدي ادا و شكلکي مي‌گويند اين شكلك در آوردن هاي سوپر تكراري باعث تاسف است.

در این هنگام سهيلي گفت: آرزو داشتم من و مسعود فراستی به پست هم بخوريم اما بد وقتي شد چون برنامه زنده است ولي كاش برنامه توليدي بود. آقاي فراستي را به عنوان آقاي منتقد مي‌شناسند و يكي از ايرادهاي برنامه اين است كه همه‌ كانال‌ها هر چه باشد هميشه مسعود فراستي هم است. این باعث مي‌شود حرف‌ها تكراري شود. در اكران خصوصي تماشاگران نخنديدند اما در پرديس ملت قهقهه مي‌زدند اما نه در آنجا و نه در قهقهه زدن، ناراحت و خوشحال نشدم چون من معتقد نيستم كه بايد تماشاگر را قلقلك بدهيم تا بخندند، و با اين نوع فيلم‌ها مشكل دارم ولي با ول بودن بازيگران كاملاً مخالفم چون تمام بازيگران كاملاً تحت كنترل بودند.

این گزارش می افزاید: در این هنگام جيراني خواستار جواب دادن سهیلی به نقدهای فراستی شد اما سهيلي گفت قرار نيست ما دندان هم را بشكنيم.

با این حال ماهایا پطروسيان، به بحث اضافه شد و فيلمنامه را قصه‌اي روشن دانست كه در سينماي ايران كم است و گفت: این فیلم فانتزي بود و مفرح با لحظاتي كميك و شيرين. زحمات گروه و صرف دو ماه وقت توليد، همه نشان دهنده تولید یک کار خوب و قابل قبول است.

سهيلي نقل قولی از مدیر شبکه سوم که گفته است در برنامه هفت به اهالي سينما فرصت داده می شود را نقل کرد و گفت: در این فیلم بازيگران رها نبودند اگر دست بچه‌ها را باز مي‌گذاشتيم فيلم 2 ميليارد مي‌فروخت ولي روز اول قرار گذاشتيم فيلم فانتزي باشد.

وی ادامه داد: ما در سينما سياه و سفيد را مي‌گوييم بد است اما در رفتار همين گونه رفتار مي‌كنيم. وی خطاب به فراستی گفت: تو كلمه «خيلي» را باب كردي. «سخيف» را هم از عربي گرفتي. يك فيلم ساده و معمولي مي‌تواند سالم باشد. مبتذل يعني چي؟ عكس مبتذل تعريفش مشخص است و فیلم و داستان مبتذل هم همینطور...

 فراستي در مقابل این حرف های سهیلی گفت: مبتذل يعني پيش پا افتاده یعنی نخ نماشده و تکراری. وی به صحنه‌اي از فيلم اشاره كرد که یکی از بازیگران با دیدن ماهایا پطروسیان هلویی می خورد و می گوید عجب هلویی و اين نماها را سخيف و مبتذل دانست و گفت هيچ نوع نگاه طنز آميزی در این سکانس ها وجود ندارد.

فراستی ادامه داد: فیلم ساختن مبتذل هم یعنی بزن درويي و اینکه بگویی بايد الكي بسازي تا پول در آوري. اما تو جدي‌ترينش هستي و افتادي در دام فیلم‌فارسی. گرفتار شدي و سوء استفاده‌ ابزاري از ارزش‌هاي مورد علاقه مردم هم می کنی، این ابتذال است.

وی مثال دیگری زد و گفت: ماهایا پطروسیان در سکانسی برای خواستگارش شرایطی را می گذارد که مثلا سیگار نکشد، نماز بخواند و...این نماز خواندن را برای این گذاشتی که فیلم مجوز بگیرد و این عین فیلم‌فارسی است چون بعدها مشخص می شود که این جوان‌ها که قبله را نمی‌دانند چطوری به نماز می‌ایستند!

در بخش دیگری از این برنامه سهیلی با رد کردن همه ادعاهای فراستی و بدون اینکه پاسخ نکات او را بدهد و با کلی‌گویی، از هاشم پور که به صورت تلفنی در برنامه حاضر شده بود خواست نظر خانواده‌اش را درباره فیلم بگوید. هاشم‌پور با بیان اینکه خودش فیلم را ندیده و فعلا قصد دیدنش را ندارد، گفت: دخترهایم که به شما زنگ زدند و تشکر کردند، در کل نظرشان مثبت بود!

وی درباره انتخاب فیلم برای بازی هم گفت: حضور ما خيلي اتفاقي بود. آقاي سهيلي مرا دعوت كرد سر صحنه و گفت بازيگري داشتيم كه رفته و شما بايد اين نقش را بازي كني. من معمولاً هفته‌ها و شايد ماه‌ها طول بكشد تا جذب كاري بشوم چون به آقای سهیلی ارادت داشتم كار را پذيرفتم و كار كرديم.

 سهیلی در ادامه گفت: امكان دارد بهترين امكانات را به آشپزي بدهيد و بهترين غذا را بپزد اما ممكن است كسي آن غذا را دوست نداشته باشد.

جیرانی باز هم حرف او را قطع کرد و گفت: پاسخ به ابتذالی که فراستی گفت را بده!

سهیلی با اشاره به تنوع نظرات مخاطبان گفت: سينما يعني تنوع نظرات و من معتقدم وظيفه يك فيلم این است که مردم را به سالن بكشاند، در سالن نگه دارد، از سالن راضي بفرستد. شاید فيلمي كه در يكي دو لحظه از نظر ما مبتذل باشد اما ممكن است از نظر ديگران مبتذل نباشد.

فراستی نیز گفت: سينماي ايران حتماً بايد كمدي، اكشن، يا فيلمي كه به اصطلاح بدنه باشد يا تماشاگر را بكشاند داشته باشد، ما به اين مي‌پردازيم كه چرا كمدي موقعيت نداريم، چرا نمي‌توانيم اشخاص مختلف مثل رييس بانك را نقد كنيم. اين فرهنگ بايد به وجود بيايد و فيلم كمدي هم كمك مي‌كند اين فرهنگ به وجود آيد. اگر كمدي مبتني بر شكلك و ادا باشد، کمدی نیست. دام فيلم فارسي شوخي ندارد. دامي كه سطح توقع مردم را چنان پايين بدانيم كه بدانيم يك ميليارد پشتش است.

 سهیلی در دفاع از فیلم سازی اش گفت: من در اصفهان بودم در يك سينما، یک نفر برایم تعریف کرد که فردی دچار بيماري افسردگي شده و پزشك به او گفته حتماً برويد فيلم چارچنگولي را ببينيد و تخليه شويد و افسردگي‌تان كم بشود. وقتي فيلمي را مردم دوست دارند، سينما دیگر حرفی در آن نیست.

من در طول فيلمسازي‌ام به سمتي رفتم كه فیلمم ضمن اينكه جذاب و سرگرم كننده باشد به شدت خوش ساخت باشد.

وی گفت: ما چيزي داريم به نام سينما كه مشروعيتش زير سوال است و افراد موثر در عرصه فرهنگي و حتي روحانيت آن را قبول ندارند و به آن حمله مي‌كنند هيچ رساله‌اي پيدا نمي‌كنيم كه به سينما اشاره كرده باشد. من مخالفم با سينماي دولتي چون سينما بايد بتواند خودش را اداره كند. حالا چه نوع فيلمي بايد ساخته شود تا سينما بتواند خودش را اداره كند؟

فراستی گفت: سينما اصل وجودي اش براساس اقتصاد است و نمي‌توان این را نفي كرد. ولي راه‌هاي رسيدن به اقتصاد سالم را مي‌توانيم در كشورهاي مختلف ببينيم. در كشور ما مديريت‌هاي مختلف هر كدام انديشه‌هايي دانسته‌اند كه فكر مي‌كردند سينما را پيش مي‌برد ولي هر مديري كه آمده كارهاي انجام شده را كنار گذاشته و از صفر شروع كرده است. در دهه‌ 60 اهميت بيش از حد به سينماي جشنواره‌اي باعث تمام فيلمسازان اين سينما، فيلم هاي اول و دوم بسيار شريفي ساخته‌اند و ظرفيت‌هاي فكري بسياري داشته‌اند اما نگاه تجاري به اين نوع فيلم‌ها از شرايط واسطه‌گري نشات مي‌گيرد.

 این برنامه بدون پاسخ صریح سهیلی به انتقادات وارده به مباحث کلی سینما کشیده شد و مانند سایر برنامه‌های جیرانی باز هم میهمانان از نقد آثارشان خوشنود نشده و حتی در صدد پاسخگویی هم برنیامدند.

به نظر می رسد این برنامه نمی تواند اینگونه به بررسی دقیق سینما بپردازد و حرف‌های خوب و نقدهای خوب را پخش و تحویل مخاطب دهد.