کشف مُهر نماز شیعیان در کشور اسلواکی

به گزارش «شیعه نیوز»، کشور «اِسلُواکی» از جمله کشورهای اروپای مرکزی است که از طرف شمال با« لهستان» از شرق با «اوکراین»، از غرب با «چک» و«اتریش» و از جنوب با کشور«مجارستان» همسایگی و مرز سیاسی مشترک دارد.


در جنوب این کشور و در نزدیکی مرز آن با کشور مجارستان و در شهری به نام «فیلاکوو»( FIL’AKOVO ) قلعه ای باستانی قرار داردکه تصاویر آن را در زیر می توانید مشاهده کنید.

«به تازگی بر اساس اظهارات خانم باستان شناسی به نام «ویکتوریا تیتونُوا»Viktória Tittonová)) در قلعه قدیمی شهر «فیلاکوو» کشفیاتی جدید به دست آمده است.

وی در این خصوص بیان کرده که ما «سکه های نقره»، «لوله»، «سرامیک»، «چاقو»، «ظرف» و «کیسه هایی با بقایای غلات و دانه ها» کشف کرده ایم!

با این حال جالب ترین چیزی که پیدا شده است، «مُهرِ نماز شیعیان» در این محوطه باستانی است که شیعیان آن مُهر گِلی را به هنگام نماز بر پیشانی خود می گذارند و به سمت مقبره های قدیسان (افراد مقدس، معصومان) خود در «ایران قدیم» متمایل می شوند.

کشف مُهر نماز شیعیان در کشور اسلواکیاین آثار کشف شده جدید، تصویری از تاریخ شهر فیلاکوو بوده از قرن شانزده تا هفده میلادی زمانی که این شهر در سیطره امپراطوری عثمانی قرار داشته است.»[1]

بحث

1- امپراتوری عثمانی که از اواخر قرن سیزده تا اوایل قرن بیستم میلادی تداوم داشت و گستره بسیاری را شامل می شد، باعث رشد و نشر اسلام در کشورهای اطراف خود شد ولی یک امپراطوری سُنی مذهب بود که با مکتب تشیع و آداب آن در عناد و مخالفت بود. گسترش و حضور شیعه در آن زمان یعنی قرن شانزده و هفده میلادی که اوج قدرت عثمانی ها به شمار می رفته است در کشوری مانند اسلواکی با توجه به ادعای باستان شناس اسلواکیایی مبنی بر وجود مُهر نماز شیعیان در قلعه باستانی شهر فیلاکوو جای بسی تامل و تعجب دارد.

2- خانم «تیتونُوا» همچنین گفته است: «شیعیان آن مُهر گِلی را به هنگام نماز بر پیشانی خود می گذارند» که اصل متن او چنین است:
clay disc that Muslims put on the forehead when praying
این مطلب با آداب اسلامی سازگاری ندارد بلکه شیعیان پیشانی خود را بر روی مُهر می گذارند، نه مُهر را بر روی پیشانی! که این مساله نشان می دهد، خانم باستان شناس نسبت به آداب اسلامی و مذهب شیعه اطلاعات اندکی دارد.

3- باستان شناس اروپایی در ادامه گفته است: «[ شیعیان به هنگام نماز] به سمت مقبره های قدیسان(افراد مقدس،معصومان) خود در «ایران قدیم» متمایل می شوند. که متن اصلی به انگلیسی چنین است:
turning toward the graves of their saints in former Persia.

در حالی که همه مسلمانان به سوی «کعبه» در شهر «مکه» متمایل می شوند و آن را قبله قرار می دهند و شیعه و غیر شیعه از این امر مستثنا نیستند. اگر مقصود ساختار مُهر گِلی از تربت امام حسین(ع) باشد که از متن به طور دقیق چنین چیزی استنباط نمی شود باز مزار مطهر امام سوم شیعیان نیز، جزء قبرهای مقدس ایران محسوب نمی شود بلکه قبری مقدس برای ایرانیان به شمار می رود به خصوص آن که در زمان عثمانی،منطقه عراق در سیطره آنان بوده و در اختیار ایرانیان نبوده است. در هر دو حالت بی اطلاعی ایشان را از فرهنگ و آداب اسلامی و ابعاد مختلف آن نشان می دهد.

3- شی کشف شده مورد نظر که از ظاهر آن باستان شناس اسلواکیایی نتیجه گیری نموده «مُهرِ نماز شیعیان» است، خیلی به مُهر شباهت ندارد، چون اگر شکل نیم دایره آن کامل شود وسط آن مانند سکه های چینی سوراخ است و شیعیان در هنگام نماز ترجیحا سر خود را بر روی چیزی که وسط آن خالی است قرار نمی دهند، چون هدف از سجده بر مُهر، قرار دادن پیشانی بر روی چیزی از جنس خاک است، نه سجده بر چیزی که میان آن تهی است. البته در این تصویر و همین طور در متن، اندازه مُهر به طور دقیق مشخص نشده است شاید بزرگ باشد و سجده در بخشی از آن از نظر فقهی کفایت کند ولی ظاهر امر خیلی به مُهرِ نماز شیعیان شباهت چندانی ندارد و چه بسا کاربری دیگری داشته است.

مترجم و محقق: سید مرتضی میرسراجی

پی نوشت
[1] ر.ک: https://spectator.sme.sk