به گزارش «شیعه نیوز»، ایوان تاریخی باب القبله حرم مطهر امامین جوادین (ع) پس از بهسازی و طلاکاری با تامین هزینه از سوی تولیت و خیرین و به دست مهندسان و استادکاران ایرانی، شب گذشته به روی زائران گشوده شد.
با اتمام عملیات مرمت، بهسازی و طلاکاری ایوان تاریخی باب القبله حرم مطهر امامین جوادین علیهما السلام در شهر کاظمین، این ایوان باشکوه، طی آئینی با حضور حسن پلارک رئیس ستاد بازسازی عتبات و مسئولان عراقی، در شامگاه سالروز میلاد پر خیر و برکت پیامبر اکرم (ص) و امام صادق(ع) به روی زائران گشوده شد.
تولیت حرم مطهر امامین جوادین با توجه به آسیب‌هایی که به نمای ایوان باب القبله وارد شده بود، درخواست بازسازی، مرمت و طلاکاری آن را ارائه کرد.
متخصصان ستاد بازسازی عتبات عالیات نیز در پاسخ به این درخواست تولیت حرم، از هنرهای معماری ایرانی و اسلامی شامل گره چینی، رسمی بندی، مقرنس، مینا کاری، خطاطی، قلمزنی نقوش اسلیمی و ختایی و طلاکاری استفاده کردند که زیبایی خاصی به ایوان بخشیده است.
رئیس ستاد بازسازی عتبات در آئین بازگشایی ایوان باب القبله، این طرح را یکی دیگر از نشانه‌های ارادت به خاندان عصمت و طهارت دانست و گفت: با تقویت روابط برادرانه و تعامل دو ملت ایران و عراق، شجره طیبه‌ای رشد کرده که یکی از نتایج آن، بازسازی، توسعه و اقدامات عمرانی حرمهای مطهر به ویژه در آستان مقدس امامین جوادین (ع) است.
پلارک افزود: خوشبختانه ثمره این همدلی دو ملت فقط به بازسازی و توسعه حرمهای مطهر محدود نشده و با گسترش در بخشهایی نظیر خدمات بهداشتی، درمانی ، عمرانی و برپایی کنگره عظیم اربعین، پیوند روحی دو ملت را بیش از پیش نمایان کرده است.
وی ادامه داد: در این طرح که عملیات ساخت خشت‌های مسی آن از ابتدای سال 94 آغاز شد، تعداد 7500 خشت مسی در ابعاد مختلف با مساحت تقریبی 230مترمربع، مرمت و نوسازی شده است.
پلارک گفت: در عملیات مطلاکاری، طلای اهدایی حرم مطهر، به قطر تقریبی 10 تا 12 میکرون بر روی خشت‌های مسی، آبکاری شده و در نهایت با مشارکت هنرمندان و دست اندرکاران متخصص امر؛ در یک سال گذشته جایگذاری شد تا ایوان مطهر ترمیم و تکمیل شود.
براساس این گزارش، ایوان تاریخی باب القبله که میراث ارزشمندی از هنر و معماری ایرانی و اسلامی است، در قسمت جنوبی صحن حرم مطهر امامین جوادین (ع) قرار داد.
این ایوان تاریخی در دوره قاجار و در زمان معتمد الدوله (حدود سال١٢55 هجری قمری) با خشت‌های ساده طلا و مقرنس به‌صورت نیمه طلا کاری و آئینه‌کاری بود.