به گزارش «شیعه نیوز»، در پایان، هیچ موج آبی بزرگی وجود نداشت (رنگ آبی نماد دموکرات‌هاست). یک موج قرمز (نماد جمهوری‌خواهان) همه آنها را برده بود. وقتی جمهوری‌خواهان اکثریت خود را در سنا گسترش می‌دهند، و در فلوریدا، اوهایو، آیوا و نیو همپشیر پیروز می‌شوند، دموکرات‌ها نمی‌توانند تغییر گسترده و قاطعی را در آرای الکترال ایجاد کنند.
اما حالا یک مانع وجود دارد. دموکرات‌ها در مجلس نمایندگان پیروز شده‌اند. برای اولین بار پس از انتخاب ترامپ، حالا پتانسیل بررسی قانونی ریاست‌جمهوری ترامپ وجود دارد. مجلس، قدرت احضار او را دارد. دموکرات‌ها می‌توانند دستور کار خود را پیاده کنند و مانعی بر سر راه رئیس‌جمهور قرار دهند. برای اولین بار از زمان پیروزی ترامپ در انتخابات، حالا پتانسیل مقاومت از خیابان وارد کنگره شده است.
این برای ترامپ، پیروزی به شمار نمی‌رود. دموکرات‌ها آرای عمومی را با بیش از ۸ درصد آرای ملی برده‌اند. این رای، علیه او و سیاست‌های او بود که جوانان و لاتین‌تبارها با تعداد زیاد خود و زنان و مردم حومه شهر به دموکرات‌ها رای دادند و کرسی نوادا را در سنا از آنِ دموکرات‌ها کردند و رقابت تنگاتنگی را پس از سال‌ها در تگزاس ایجاد کردند. این پاسخی بود به پیروزی ترامپ که بسیاری از زنان و اقلیت‌ها تصمیم به انجام آن گرفتند و متنوع‌ترین کنگره تاریخ را به لحاظ جنسیت و قومیت ایجاد کردند.
اما این شکستی نبود که خیلی‌ها آرزویش را داشته باشند، یا ترامپ مستحقش باشد. وقتی ترامپ در سال ۲۰۱۶ پیروز شد، برخی از مردم صادقانه باور داشتند که او متفاوت از وعده‌هایی که داده و سخنان تندی که زده، کشور را اداره خواهد کرد. برای کسانی که مطمئن نبودند، حالا دیگر ابهامی باقی نمانده است. او یک متعصب است.
کارزار انتخاباتی ترامپ، بسیار غیرعادی بود که در زمان دوره وحشتناک سفیدپوستان ملی‌گرا رخ داد و اگر نگوییم لفاظی‌های او علت این اتفاق بود، دست‌کم زمینه را برای این نژادپرستی‌ها ایجاد کرد. واکنش او، آرام کردن فضای بیگانه‌هراسی نبود، بلکه در آتش این اتفاقات دمید. او به کلی در مورد همه‌چیز به طور دائم دروغ گفت.
از آنجایی که هیچ شکی وجود ندارد، انکاری هم وجود ندارد که بخش زیادی از کسانی که به ترامپ رای دادند، مشکلی با طبیعت او ندارند. بسیاری از آنها حتی به رای خود افتخار می‌کنند. جمعیتی در جورجیا فریاد می‌زد : «او را زندانی کن»؛ آنها به هیلاری کلینتون اشاره نمی‌کردند، بلکه به زنی اشاره می‌کردند که ادعا کرده بود برت کاوانا به او تعرض جنسی کرده است. این بار دیگر هیچ‌کس نمی‌تواند روس‌ها یا اف.بی.آی یا ویکی‌لیکس را مقصر بداند.
بنابراین به نظر می‌رسد که کشور ترامپ را به طور کامل تایید نکرده است؛ همانطور که او را رد هم نکرده است. در حقیقت اگر بخواهیم منصف باشیم، هیچ‌کس چنین چیزی را از مردم نخواسته است. دموکرات‌ها حملات خود را مستقیم علیه سیاست‌های ترامپ یا اظهارنظرهای او هدایت نکردند. آنها در عوض تمرکز خود را بر روی مسائل بهداشتی و محلی گذاشتند و چیزی از دروغ‌های ترامپ در مورد کاروان‌های مهاجران غیرقانونی که از مکزیک می‌آیند یا لغو شهروندی برای متولدین در خاک آمریکا نگفتند. آنها حتی به استیضاح ترامپ اشاره نکردند.
در ویسکانسین، کودکان را از پدر و مادرشان در مرز جدا می‌کنند. به غیر از برخی از استثناها، دموکرات‌ها جایگزین مثبت و امیدوارانه‌تری را ارائه ندادند. در واقع رای مردم به آنها به خاطر انرژی ناشی از تظاهرات و اضطراب عمومی از رشد قدرت ترامپ بوده است. به لحاظ آرای الکترال، این رای‌ها هیچ جای دیگری برای رفتن نداشته‌اند؛ اما به لحاظ سیاسی دموکرات‌ها اقدامات ارزشمند کمی را با این آرای مردمی انجام می‌دهند.
همچنان که در این انتخابات دیده شد، عادی‌سازی ملی‌گرایی سفیدپوستان، به عنوان یک ایدئولوژی باز و اصلی معرفی شد. تنها یک رقابت بود که به طور صریح در مورد این مسئله حرف زده بود. استیو کینگ، نماینده آیوا، مهاجران غیرقانونی را با حیوانات مقایسه کرده و اخیرا رفتار شهردار نئو نازی تورنتو را تایید کرده است. آقای کینگ با حدود ۸۵۰۰ رای پیروز شده است.
در هر حال باید گفت که روسای جمهور به طور عمومی در انتخابات میان‌دوره ضعیف عمل می‌کنند. هم باراک اوباما و هم کلینتون در اولین انتخابات میان‌دوره‌ای خود نتیجه ضعیف حزبشان را دیدند.
ترامپ هم مستثنا نیست. هم اوباما و هم کلینتون، در دور دوم انتخابات میان‌دوره‌ای، پیروز شدند. دیگر غیرقابل تصور نیست که همین اتفاق برای ترامپ نیز می‌تواند بیافتد.