به گزارش «شیعه نیوز»، افسردگی بعد از زایمان با احساس غم و اندوه بچه دار شدن متفاوت است. احساس غم و اندوه بچه دار شدن در بسیاری از زنان در دو هفته‌ی اول بعد از زایمان رخ می‌دهد. حس غم و اندوه بچه دار شدن ممکن است باعث اختلالات خواب، بدخلقی، گریه و درگیری شدید فکری شود. ممکن است این احساس‌ها را همزمان با احساس خوشحالی ناشی از بچه دار شدن داشته باشید. اما این احساس غم و اندوه بعد از بچه دار شدن معمولا بعد از دو هفته بهبود می‌یابد. علائم افسردگی بعد از زایمان ممکن است تا ماه‌ها بعد از زایمان نیز وجود داشته باشد.
افسردگی بعد از زایمان را چقدر می‌شناسید؟
در مواردی نادر، ممکن است بعد از زایمان شخص به نوع شدیدی از افسردگی بعد از زایمان که به آن جنون بعد از زایمان گفته می‌شود دچار شود. او ممکن است اعمالی عجیب و غریب انجام دهد، چیز‌هایی ببیند و یا بشنود که وجود ندارند و یک خطر برای خود و نوزاد محسوب شود. این حالت یک حالت اورژانسی بوده، زیرا ممکن است به مرور بدتر شده و به خطری برای خود بیمار و یا دیگران بدل شود.
اقدام برای درمان افسردگی بعد از زایمان بسیار مهم است. هر چه سریعتر درمان افسردگی بعد از زایمان آغاز شود، افسردگی سریعتر بهبود می‌یابد و میتوانید از بچه دار شدنتان لذت ببرید.
علل افسردگی بعد از زایمان
به نظر می‌رسد که افسردگی بعد از زایمان به علت تغییرات در سطوح هورمون‌ها بعد از بارداری به وجود می‌آید. هر زنی می‌تواند به افسردگی بعد از زایمان مبتلا شود و این بیماری می‌تواند بعد از سقط جنین و مرده زایی نیز بروز کند. در موارد زیر احتمال بیشتری برای ابتلا به افسردگی بعد از زایمان وجود دارد:
شما قبلا بیماری افسردگی و یا افسردگی پس از زایمان را تجربه کرده باشید.
شما از حمایت ضعیفی از طرف همسر، خانواده و یا دوستانتان برخوردار باشید.
نوزاد شما بیمار باشد و یا گریه‌های طولانی مدت (کولیک شیرخواران) داشته باشد.
استرس بسیار زیادی در زندگی شما وجود داشته باشد.
اگر در خانواده‌ی شما سابقه اختلال دو قطبی وجود داشته باشد، احتمال ابتلای شما به جنون پس از زایمان بیشتر می‌شود.
علائم افسردگی پس از زایمان
شخصی که به بیماری افسردگی پس از زایمان دچار می‌شود ممکن است علائمی شبیه به موارد زیر داشته باشد:
احساس غم و اندوه، نا امیدی و پوچی. این احساس در برخی از زنان ممکن است به صورت اضطراب باشد.
لذت نبردن از کار‌های روزمره
عدم احساس گرسنگی و احتمالا کاهش وزن (در برخی موارد این حالت برعکس بوده و این احساس به صورت گرسنگی بیش از حد و افزایش وزن بروز می‌کند.)
مشکلات خواب
عدم توانایی در تمرکز کردن
افسردگی بعد از زایمان را چقدر می‌شناسید؟
این علائم ممکن است در اولین و یا دومین روز پس از زایمان بروز کنند و یا ممکن است بعد از اتمام علائم احساس غم و اندوه بعد از بچه دار شدن که دو هفته به طول می‌انجامد، بروز کند.
شخصی که به جنون پس از بارداری مبتلا می‌شود ممکن است احساس کند که از نوزادش دور نگه داشته شده است و یا صدا‌هایی را بشنود و یا چیز‌هایی را ببیند که وجود ندارند. برخی از زنان مبتلا به بیماری افسردگی بعد از زایمان، ممکن است به خودکشی و یا آسیب رساندن به نوزادشان نیز فکر کنند، اما افراد مبتلا به جنون پس از زایمان ممکن است حس کنند که این کار را کرده اند.
اگر فکر می‌کنید که ممکن است به خودتان، نوزاد و یا کسی دیگر آسیب بزنید بلافاصله به پزشک مراجعه کنید و یا با مرکز فوریت‌های پزشکی تماس بگیرید.
در صورت مشاهده‌ی علائم افسردگی بعد از زایمان به پزشک مراجعه کنید. پزشک پس از انجام معاینات بالینی، سوالاتی را در مورد علائم این بیماری از شما خواهد پرسید.
حتما در مورد تمام علائم غم و اندوه بعد از زایمانی که تجربه کرده اید و یا می‌کنید به پزشکتان توضیح بدهید. پزشک شما تمام احساس‌های شما را پیگیری می‌کند تا بتواند مشکل احتمالی شما را تشخیص دهد.
درمان افسردگی بعد از زایمان به کمک دارو‌های ضد افسردگی و مشاوره انجام می‌شود. زنانی که افسردگی بعد از زایمان آن‌ها خفیف است ممکن است تنها با مشاوره درمان شوند. اما در بسیاری از موارد هر دو روش مشاوره و دارو‌های ضد افسردگی لازم می‌شود. تصور می‌شود که برخی از دارو‌های ضد افسردگی برای مادرانی که به نوزاد شیر خودشان را می‌دهند، بی خطر باشد.
برای اینکه بتوانید سریعتر بهبود بیابید حتما رژیم غذایی مناسب و سالم داشته باشید، هر روز کمی ورزش کنید و به اندازه کافی بخوابید. از خانواده و دوستانتان بخواهید که از شما حمایت کنند.
سعی کنید از این قضیه که شما به این بیماری مبتلا شده اید نسبت به خودتان احساس بدی نداشته باشید. این به این معنی نیست که شما مادر بدی هستید. بسیاری از زنان از افسردگی بعد از زایمان رنج می‌برند. کمی زمان می‌برد، اما شما با استفاده از روش‌های درمانی به مرور بهبود می‌یابید.
افسردگی پس از زایمان بر خلاف تصور برخی از افراد، یک بیماری و وضعیت پزشکیست نه نشانه‌ای از ضعف بعد از زایمان. با خودتان و افرادی که از شما مراقبت می‌کنند صادق باشید. در مورد مشکلتان با آن‌ها صحبت کنید. شما، پزشکتان، خانواده و دوستانتان میتوانید با هم برای درمان این بیماری یک تیم شوید و همکاری داشته باشید.
و، اما کار‌هایی که باید در خانه انجام دهید تا با افسردگی پس از زایمان مقابله کنید:
برای بیرون رفتن و ملاقات با دوستانتان یک برنامه منظم ترتیب دهید و از آن‌ها بخواهید که به صورت منظم با شما تماس گرفته و به ملاقات شما بیایند. دور بودن از جمع می‌تواند افسردگی را بدتر کند مخصوصاً اگر با استرسِ بزرگ کردن یک نوزاد نیز همراه باشد.
رژیم غذایی متعادل داشته باشید. اگر اشتهایتان کم است میتوانید در طول روز از میان وعده‌های سبک استفاده کنید. میتوانید از پزشکتان بخواهید که در صورت لزوم برای شما مکمل‌های غذایی تجویز کند.
ورزش منظم روزانه داشته باشید به عنوان مثال در فضای باز قدم بزنید. ورزش به شما کمک می‌کند که خلق و خوی شما بهتر شده و سرحال شوید.
تا جایی که امکان دارد در معرض نور خورشید قرار بگیرید. پرده‌های خانه را کنار بزنید و تا جایی که امکان دارد در طول روز از خانه بیرون بروید.
برای تهیه غذا و سایر کار‌های خانه، از دوستان و یا اعضای خانواده و همسرتان کمک بگیرید. دوستان و اعضای خانواده معمولا از کمک کردن به شما خوشحال می‌شوند.
خود درمانی ممنوع، از مصرف کافئین و همچنین مصرف خودسرانه دارو برای بهبود وضعیتتان اکیدا خودداری کنید. اگر علائمی از افسردگی بعد از زایمان دارید به پزشک مراجعه کرده و با ایشان مشورت کنید.
بیش از اندازه کار نکنید. تا جایی که میتوانید استراحت کنید و بخوابید. خستگی می‌تواند افسردگی بعد از زایمان را بدتر کند.
اگر گروهی را برای حمایت از کسانی که تازه مادر شده اند، می‌شناسید در آن عضو شوید. هیچ کس به اندازه‌ی کسی که مثل شما تازه مادر شده است نمی‌تواند حال شما را درک کند و از شما حمایت کند.
پتانسیل بروز خشونت‌های خانگی زمانی که زن خانه باردار است و یا بعد از تولد نوزاد افزایش می‌یابد. در صورتی که همسر شما نسبت به شما خشونت اعمال می‌کند و یا از شما سوء استفاده عاطفی می‌کند بدانید که شما و نوزادتان به لحاظ جسمی نیز در خطر قرار دارید و این برخورد احتمال بروز افسردگیِ پس از زایمان را در شما افزایش می‌دهد. در چنین وضعیتی بیش از هر موقعیت دیگری شما و نوزادتان نیاز به کمک و حمایت دارید. در این زمینه با پزشک و یا مشاور خانواده مشورت کنید.