به گزارش «شیعه نیوز»، حالا که پرزیدنت ترامپ و وزیر امور خارجه اش، آشکارا در مورد احتمال افزایش تنش ها بین ایران و آمریکا صحبت می کنند، ریسک این مساله بسیار بالاست که اتحاد آمریکا، اسراییل و عربستان به جنگ با ایران منجر شود.
آنچه در این مقاله می خوانید، تلاش های من برای درک تاثیرات ریاست جمهوری ترامپ بر سیاست و اقدامت آمریکا در خاورمیانه است.
اتحاد های دیرینه
آمریکا اتحادی قدیمی و محکم با اسرائیل دارد. در طی جنگ سرد، اسرائیل برای واشینگتن مانند سنگری، در خاورمیانه ی نفت خیز، علیه ملی گرایی پان عربیسم (جنبش اتحاد عرب ها) و دست اندازی های شوروی بود. اسرائیل بزرگترین گیرنده ی کمک های خارجی آمریکا از زمان جنگ جهانی دوم است. آمریکا تا به امروز، در قالب کمک دو جانبه و بودجه ی دفاع موشکی، ۱۳۴.۷ میلیارد دلار به اسرائیل داده است.
اکثر این بذل و بخشش ها در قالب کمک های نظامی بوده است به گونه ای که اسرائیل، با حدود ۸ میلیون نفر جمعیت، را تبدیل به چهاردهمین یا پانزدهمین قدرت نظامی دنیا کرده است. اسرائیل همچنین تنها قدرت در منطقه است که زرادخانه و حداقل ۸۰ سلاح اتمی دارد. ایران، بزرگترین دشمن اسرائیل، با اینکه جمعیتش ۱۰ برابر اسرائیل است، از لحاظ قدرت نظامی در رده ی ۲۱ ام قرار دارد.
با روی کار آمدن ترامپ، اتحاد بین واشینگتن و اسرائیل محکم تر شده است. بعد از به رسمیت شناختن بیت المقدس به عنوان پایتخت اسرائیل – علیرغم مخالفت های بین المللی – با افتتاح سفارت آمریکا در بیت المقدس در ۱۴ مِه، مهر تاییدی بر این تصمیم زد. ۱۴ مِه، برای اسرائیلی ها روز استقلال و برای فلسطینی ها روز نکبت است (فاجعه حمله اسرائیل به خانه ها و زمین های فلسطینی ها در سال ۱۹۴۸).
اتحاد های جدید…
ژئوپولتیک (و یک دشمن مشترک) می تواند اتحاد های عجیب و غریبی را به وجود بیاورد. آدام انتس در مقاله ای در نیویورکر، گفته بود که پیش از انتخابات ریاست جمهوری، اتحادی چهارگانه در خاورمیانه با حضور اسرائیل، عربستان، امارات و امریکا شکل گرفته بود. به طور غیر منتظره ای، این ماجرا، بازیکن پنجمی هم داشت که در کمین نشسته بود: روسیه. بر اساس گفته ی انتس، محمد بن زاید، پادشاه ابوظبی و یک از قدرتمندترین مردان امارات، به یکی از دوستان آمریکایی اش پیشنهاد داد که ولادیمیر پوتین "ممکن است مایل باشد مناقشات سوریه را حل و فصل کند و در عوض آن رفع تحریم های روسیه، به خاطر اقداماتش در اوکراین، را بخواهد.”
هدف این اتحاد جدید، بیشتر پایان دادن به حضور نظامی ایران در سوریه است تا اینکه بخواهند بشار اسد را در سوریه سرنگون کند. آنها به دنبال عقب راندن و یا حتی سرنگون کردن دولت ایران هستند.
ترامپ مانند اوباما اصراری بر این ندارد که کناره گیری اسد لازمه ی رسیدن سوریه به صلح است. نتانیاهو نیز به وضوح اعلام کرده است که اسرائیل با ماندن اسد در قدرت مشکلی ندارد تنها به این شرط که ارتش ایران سوریه را ترک کند.
در همین حین، در سوریه…
نیروهای نظامی زیادی در سوریه در حال نبرد هستند – داخلی و خارجی – گروه های حامی دولت اسد عبارت اند از: نیروهای مسلح حزب الله لبنان که تحت حمایت ایران هستند، نیرو های سپاه پاسدارن ایران و قطعا ارتش روسیه. در طرف دیگر این نبرد، گروه های تروریستی مختلفی حضور دارند از جمله نیرو های باقی مانده از داعش و انواع مختلفی از گروه های مخالف اسد که تحت حمایت آمریکا هستند. با توجه به درگیری های کردها که هم کردهای روسیه و ترکیه را شامل می شود، و حملات اسرائیل به مواضع ایران در سوریه و حضور حداقل ۲۰۰۰ نظامی آمریکایی، حتی اگر نهایتا توافق صلحی هم به دست آید، سوریه که زادگاه الفبا است، کشوری فرومانده برای دهه ها خواهد بود.
ما باید در این باره صحبت کنیم
حالا که پرزیدنت ترامپ و وزیر امور خارجه اش، آشکارا در مورد احتمال افزایش تنش ها بین ایران و آمریکا صحبت می کنند، ریسک این مسئله بسیار بالا است که اتحاد آمریکا، اسرائیل و عربستان، به جنگ با ایران منجر شود. اگر قرار باشد تنها یک درس از جنگ های آمریکا پس از حادثه ی ۱۱ سپتامبر بگیریم، این است: "جنگ دیگری را آغاز نکنید.”
برای بیش از ۷۰ سال، آمریکایی ها تا حد زیادی از تاثیرات سیاست خارجی ایالات متحده در سایر نقاط جهان چشم پوشی کرده اند. ویران شدن سوریه. قحطی در یمن. واقعا ناراحت کننده است اما ما هنوز هم تعجب می کنیم که این اتفاقات چه ربطی به ما دارد؟
برای مردم خاورمیانه جای سوال نیست که سیاست ها و اقدامات آمریکا چه تاثیری بر زندگی شان داشته است. آنها همه چیز را می دانند و آنچه می دانند واقعا ویران کننده است. اکنون وقت آن رسیده است که بحث های واقعی در مورد سیاست آینده ی آمریکا در قبال خاورمیانه را جزء زندگی خود بدانیم.