به گزارش «شیعه نیوز»، 20 سال است كه موافقان و مخالفان حجاب اسلامی در آلمان با هم بحث می‌كنند، اما از زمان ورود حزب آلترناتیو برای آلمان به بوندستاگ، بحث‌ها به خشونت كشیده شده است و زنان محجبه هر روز شرایط سخت‌تری را در این كشور سپری می‌كنند.
«حوا اروك»، مهاجری از تركیه است كه در آلمان بزرگ شده است. او در سال ۲۰۰۷ از طریق حزب سوسیال دمكرات آلمان در بوندستاگ به كارآموزی مشغول شد. در همان زمان عكس او در یكی از روزنامه‌ها كنار فرانك اشتاین مایر در بوندستاگ چاپ شد. بر اساس گزارشی كه در كنار این عكس منتشر شد، اروك در آن زمان بورسیه برنامه همكاری با کنگره ایالات متحده را دریافت كرد. بنابراین او برای كارآموزی در كنگره به مدت یک سال در ایالات متحده زندگی کرد و پس از آن، برای یک سال به کلمبیا رفت و در دانشگاه‌های این كشور به تدریس زبان آلمانی و انگلیسی پرداخت. سپس اروک در حالیكه به چندین زبان تسلط پیدا كرده بود، به آلمان بازگشت.
رایزنی فرهنگی ایران در آلمان به نقل از پایگاه خبری «تاتس» با اعلام این مطلب آورده است: حالا شش سال از بازگشت او از ایالات متحده می‌گذرد و همه چیز نسبت به قبل تغییر كرده است. «حوا اروك» امروز از برخورد بد مسافران قطار با خودش می‌گوید. از اینكه در سوپرماركت كسی با او صحبت نمی‌كند. سه سال طول كشید تا او سرانجام توانست شغلی پیدا کند. او می‌گوید همه اینها نوعی فشار است و به نظر می‌رسد تنها دلیل این مشكلات حجاب او باشد.
۲۰ سال است كه موافقان و مخالفان پوشیدن روسری در آلمان با هم بحث می‌كنند. با این حال، از سال گذشته كه حزب راستگرای آلترناتیو برای آلمان به بوندستاگ راه پیدا كرد، اوضاع تغییر كرده است. به طور مثال اظهارات آلیس وایدل، از سران این حزب تندرو در خلال بحث درباره بودجه در بوندستاگ، نمونه‌ای از این تغییرات است. او گفت:«آن‌هایی که برقع می‌پوشند، دختران روسری به سر، مردان چاقوکش و چنین بی‌مصرف‌هایی، رفاه اقتصادی کشور ما را تضمین نمی‌کنند.»
از زمان قدرت گرفتن این حزب، بحث بر سر پوشیدن روسری، ابعاد جدیدی پیدا كرده و خشونت‌آمیز شده است. چندی پیش یک زن محجبه در شهر کیل به خاطر داشتن حجاب مورد حمله قرار گرفت و به شدت زخمی شد. در نوردراین وستفالن، دو مهاجم به زن مسلمان در ایستگاه اتوبوس حمله كردند. در برلین، یک مرد ناشناس پس از آنکه یک زن محجبه در حال خروج از اتوبوس بود، سعی کرد روسری او را بردارد. فرد مهاجم سپس با مشت به صورت زن ضربه زد و زن بعد از زمین خوردن دچار جراحاتی از ناحیه دست، پا و صورت شد. اینها مواردی است که در مطبوعات منعكس شده است.
از نگاه بسیاری از آلمانی‌ها، روسری همه چیز را در زندگی اروك تغییر داده است. او به دینداری محافظه‌کار تبدیل شده است. برای او، پوشیدن روسری یک وظیفه اسلامی است. اما روسری فقط نمادی از تقوا نیست. برای جامعه اکثریت در آلمان، این تصویر نماد یک زن عقب مانده و تحت تسلط است كه نمی‌تواند آزادانه زندگی کند. چرا كه خانواده‌هایی نیز وجود دارند که زنان و دختران را مجبور به پوشیدن روسری می‌كنند.
سؤال بسیاری از مردم آلمان این است كه چرا یک زن جوان چنین چیزی را روی سرش می‌گذارد؟ وقتی که حوا محجبه شد، پدرش با نگرانی گفت كه روسری را از سرت بردار. اما او نمی‌خواهد بی‌حجاب باشد:« می‌خواهم مذهب بخشی از من باشد و در عین حال به آرزوهایم در عرصه كار هم برسم.» او در آمریكا، زنان محجبه زیادی دیده اما اوضاع در آلمان متفاوت است. بعضی در این كشور بر این باورند كه حجاب در غرب مسیحی جایی ندارد. برخی هم فكر می‌كنند این با اصول جامعه سكولار همخوانی ندارد.برخی هم از خشونت در اسلام می‌گویند.
نگاه اسلام به زن
او درباره خشونت و نگاه اسلام به زنان توضیح می‌دهد:« قرآن کریم می‌گوید كه زنان و مردان در برابر خداوند با هم برابرند و حضرت محمد(ص) هرگز یک زن را مورد ضرب و شتم قرار نداده است.»
اروك مدت زیادی به دنبال كار بود. او در هر هفته ۳۰ تا ۴۰ درخواست كار را پر می‌كرد و رزومه‌اش را بدون عكس برای كارفرما می‌فرستاد. هر بار از او می‌خواستند كه برای مصاحبه حضوری برود، اما به محض ورود به دفتركار، او دوباره به خانه برمی‌گشت. از نگاه گروه زیادی او خوب بود، هوشمندانه و سریع عمل می‌كرد و اگر حجاب نداشت، می‌توانست استخدام شود. با این حال پیدا كردن كار سه سال طول کشید. البته این تنها تجربه اروك نیست. تحقیقات آژانس مبارزه با تبعیض در آلمان نشان می‌دهد كه در بازار کار این كشور، تبعیض علیه زنان مسلمان وجود دارد. در یک نظرسنجی کیفی از ۱۹ مدیر منابع انسانی، دوازده نفر گفتند که زنان محجبه را استخدام نمی‌کنند. البته اگر کسی بگوید که زنی را به علت حجاب استخدام نكرده، به مشکل می‌خورد. بنابراین اکثر کارفرمایان در جواب زنان محجبه می‌گویند كه موقعیت شغلی قبلا اشغال شده است.
مطالعات آژانس مبارزه با تبعیض نشان می‌دهد که دولت از طریق آموزش باید فعالانه با تبعیض علیه مسلمانان مبارزه کند. اما آیا ممنوعیت روسری در حال حاضر یک تبعیض است؟ حكم دادگاه قانون اساسی فدرال در مورد معلمان زن نشان می‌دهد كه این ممنوعیت به عنوان تبیعض شناخته شده است. در واقع قضات دادگاه قانون اساسی فدرال به این نتیجه رسیده‌اند که حجاب می‌تواند به معنای بیان اعتقادات دینی باشد و براساس اصل آزادی مذهبی در آلمان، افراد می‌توانند آزادانه به بیان اعتقادات دینی خود بپردازند.
حجاب، تراژدی خشونت و تجربه دختر آلمانیالبته قوانین برای شركت‌های خصوصی متفاوت است.در سال ۲۰۱۷، دادگاه اروپا اعلام کرد که ممنوعیت حجاب در شركت‌ها یک تبعیض است اما شرکت‌های خصوصی در این قاره می‌توانند حجاب اسلامی و روسری را برای کارکنانشان در راستای ممنوعیت عمومی نمادهای مذهبی و سیاسی ممنوع کنند.
اگر ممنوعیت روسری را به عنوان تبعیض ببینیم، باید بگوییم كه جهان پر از تبعیض است و دولت آلمان در راه مقابله با تبعض شکست خورده است؛ زیرا نتوانسته از زنان محافظت کند. به عنوان مثال، ائتلاف مستقل زنان مسلمان گزارش داده است که در مراکز شغلی به زنان مسلمان توصیه می‌شود تا روسری خود را بردارند.
اداره مبارزه با تبعیض فدرال تلاش می‌کند تا این موضوع را توضیح دهد. برنارد فرانک، رئیس اجرایی دفتر، توضیح می‌دهد که در آلمان از معلمان زن نسبت به کارکنان شرکت‌ها حمایت بیشتری می‌شود. او معتقد است که حق اساسی آزادی مذهب به بخش‌های دولتی مربوط می شود، اما کمتر در بخش خصوصی به این مسئله توجه می‌شود.
ابتکار داروخانه رزمان
در واقع شركت‌های خصوصی اگر بخواهند رفتار استانداری در مصاحبه با زنان محجبه داشته باشند، نباید درباره روسری آنان اظهارنظر كنند. داروخانه رزمان در این زمینه شیوه خوبی دارد. آنها می‌گویند هر شعبه حق انتخاب کارکنان خود را دارد. به عنوان مثال، در منطقه‌ای در بن، كه عرب‌های بیشتری زندگی می‌كنند، اكثر كاركنان شعبه رزمان، روسری به سر دارند.
همچنین شرکت‌های بزرگ كه تقاضای بیشتری برای تولید و فروش دارند، تمایل بیشتری به استخدام كاركنان با ایده‌های مختلف و متنوع دارند. آنها پرسنل و کارکنان خود را در زمینه ارتباطات میان فرهنگی آموزش می‌دهند و از پیشینه مهاجرت كاركنان خود استفاده می‌كنند. برای مثال در شركت ایكیا، حجاب كاركنان مجاز اعلام شده است. این در حالی است كه زنان محجبه به سختی در آلمان كار پیدا می‌كنند.
حوا هم خوش‌شانس بود كه قطار آلمان به منظور احترام به تنوع و تكثر در جامعه، افراد با اعتقادات مختلف را استخدام می‌كند. مدیر منابع انسانی قطار از حضور او خوشحال است. او هنگام استخدام به حوا گفت:«شما کاریزمای مثبتی دارید.» او به پنج زبان صحبت می‌کند و اکنون در جایگاه می‌نشیند و بلیط می‌فروشد. قطار آلمان افراد زیادی مثل حوا را استخدام می‌كند. مشتریان بارها به صورت مستقیم یا غیرمستقیم به او گفته‌اند كه آنها به آلمان تعلق ندارند. با این حال او هر بار از آنان می‌پرسد كه آیا باز هم می‌خواهند كه از او بلیط بخرند؟ او همچنین تعریف می‌كند كه یك شب وقتی در كنار کلیسای برلین نشسته بوده، سه مرد آمدند و او را ترساندند. به همین دلیل او دوست ندارد كه شب‌ها بیرون بماند.
زنان محجبه مسلمان دوست ندارند خیلی از آپارتمان‌هایشان بیرون بیایند.موضوع ایمان یا سختگیری همسرانشان نیست. اکثریت جامعه، که به آزادی خود فکر می‌کنند، آنها را محدود می‌كنند. حوا اروك از آلمانی‌ها خواسته است كه همانطور كه با پوشیدن كیپا همبستگی خود را با یهودیان نشان داده‌اند، از پوشیدن روسری هم دفاع كنند. تاکنون، چنین اقداماتی در آلمان انجام نشده است.
برخی می‌پرسند كه آیا پوشیدن یك تكه پارچه در تابستان گرم، سخت نیست و اگر زنان مسلمان حجاب خود را بردارند، تمام مشكلات حل نمی‌شود؟ حوا در پاسخ به این اظهارات می‌گوید:«این فقط یك تكه پارچه نیست.ما یک مشکل نژادپرستانه واقعی در آلمان داریم. زندگی خیلی کوتاه است، اگر من دیگر نتوانم در آلمان، آنطور كه دوست دارم زندگی كنم، پس باید گزینه‌ها را بررسی کنم.روسری من را خوشحال‌تر می‌كند، زیرا هر گونه زندگی بدون حجاب می‌تواند من را بشکند».