به گزارش «شیعه نیوز»، یکی از مواردی که برخی مردم کشورمان امیدوار بودند با عملی شدن برجام و اجرای تعهدات طرف‌های اروپایی و آمریکایی تحریم‌های آن شکسته شود، موضوع تحریم‌های حوزه سلامت و دارو بود. موضوعی که به‌جز برای چند داروی خاص، آن هم در یک مقطع خاص و کوتاه عملی نشد و اوضاع دارو در کشور نه‌تنها بهبود نیافت، بلکه برخی از داروها کم‌یاب‌تر و گران‌تر شدند.
داروی دسفرال
یکی از داروهای مهمی که در حال حاضر در ایران وضعیت خوبی از نظر آسانی تهیه و قیمت برای بیماران ندارد، دسفروکسامین است که رایج‌ترین نوع و برند مصرفی آن برای بیماران تالاسمی دسفرال نوآرتیس است که توسط شرکتی سوئیسی تولید می‌شود. دارویی که کاربرد آن کاهش آهن اضافی در بدن بیماران تالاسمیک است زیرا در بیماران تالاسمی تزریق مکرر خون باعث تجمع آهن در بدن بیمار می‌شود و هدف از درمان با دسفرال رساندن میزان آهن بدن به حد تقریباً طبیعی است.
بیماران تالاسمی، در تأمین هزینه دسفرال مانده‌اند
احمد مجیدی‌زاده، فعال و مطالبه‌گر جامعه تالاسمی خوزستان درباره وضعیت داروی دسفرال و بیماران تالاسمی در خوزستان، اظهار کرد: با توجه به اینکه آمپول دسفرال یکی از اصلی‌ترین داروهای مورد استفاده بیماران تالاسمی است، وضعیت نابه‌سامان این دارو باعث بروز مشکلات زیادی برای بیماران شده است.
وی افزود: تا چند ماه پیش با یارانه و تسهیل دولت، بیماران تالاسمی برای هر ویال دسفرال ۵۰۰ تومان پرداخت می‌کردند در حالی‌که این رقم اکنون به ۵۹۰۰ تومان رسیده است، یعنی ۵۰ عدد آمپول دسفرال که مصرف ۱۳ روز یک بیمار است، حدود ۳۰۰ هزار تومان پای بیمار آب می‌خورد.
مشابه داخلی دسفرال، کیفیت مطلوبی ندارد
مجیدی‌زاده گفت: در این شرایط اقتصادی و با توجه به مخارج بالای بیماران خاص از جمله تالاسمی، این بیماران مستأصل شده‌اند. داروهای مشابه دسفرال نیز که در داخل تولید می‌شوند کیفیت خوبی ندارند و بیماران با مصرف آن‌ها حتی دچار عوارضی هم شده‌اند.
وی ادامه داد: نزدیک به یک ماه است به‌دلیل افزایش چندبرابری قیمت، داروی دسفرال در داروخانه‌ها خاک می‌خورد و بیماران روز به روز آهن خون‌شان بالا می‌رود. در ماه‌های اخیر بیماران وخانواده آنان دچار استرس فراوانی شده‌اند به‌طوری‌که درمان آنان هم دچار اختلال شده است.
در این باره بیژن کیخایی، فوق تخصص خون و رئیس بیمارستان شفای اهواز، در گفت‌وگو با خبرنگار فارس اظهار کرد: دو موضوع در درمان بیماران تالاسمی، به‌ویژه تالاسمی ماژور که حیات‌شان وابسته به تزریق خون است، کلیدی است، یکی هموگلوبین آن‌ها است که همیشه باید بالای 9 باشد و یکی آهن آن‌ها است که باید پایین نگه داشته شود.
بیمه‌ها زیر بار افزایش قیمت دسفرال نمی‌رود
وی افزود: داروی ضد آهنی که حدود 50 سال از عمرش می‌گذرد همان دسفرال است که اسم تخصصی آن دسفروکسامین است که تا کمی قبل‌تر بیماران هر بسته 50تایی آن را 50 هزار تومان می‌خریدند. اما از یک ماه پیش برای خریدن هر بسته 50تایی دسفرال، بیمار باید بیش از 250 هزار تومان پرداخت کند که بیمه هم زیر بار این تفاوت هزینه نرفته و یارانه‌ای برای آن قائل نشده است.
کیخایی گفت: اکثر این بیماران افراد کم‌بضاعتی هستند و گاهاً در یک خانواده دو سه نفر بیمار تالاسمی هستند و این دارو برای آن‌ها یک داروی حیاتی است که این موضوع کار را بسیار سخت کرده است. بیمه‌ها همچنان همان قیمت قبل را که حدود 12 هزار تومان است تقبل می‌کنند و باقی مبلغ را بیمار باید بپردازد.
واردات دسفرال ممنوع شد، شرکت‌های ایرانی قول افزایش کیفیت دادند
رئیس بیمارستان شفای اهواز بیان کرد: چند روز پیش در وزارت بهداشت جلسه‌ای بود که اعلام شد دولت دیگر دارویی را که مشابه داخلی دارد وارد نمی‌کند، درحالی‌که نمونه داخلی کیفیت نمونه خارجی را ندارد و بیماران بارها تفاوت این دو نمونه را گزارش داده‌اند. اما در جلسه‌ای که داشتیم شرکت‌های داروساز ایرانی این وعده را داده‌اند که سری جدید این دارو را با کیفیت مناسبی عرضه کنند.
چشم‌انتظار خیرین حوزه سلامت
وی ادامه داد: در حال حاضر یک دسته از بیماران که تعدادشان کم است، می‌توانند فرانشیز و هزینه دارو را پرداخت کنند اما بخش عمده‌ای از آن‌ها قادر به پرداخت این هزینه نیستند، لذا از خیرین حوزه سلامت درخواست دارم با توجه به اهمیت بالای این موضوع و بیماران خاص، تا زمانی که داروی جدید و باکیفیت ساخت داخل وارد بازار شود، در تأمین هزینه دسفرال بیماران تالاسمی کمک کنند.
کیخایی گفت: دولت آب پاکی را در زمینه دسفرال روی دست ما ریخت و تأکید کرد که یک ریال بیش از این نمی‌تواند جهت تأمین این دارو برای بیمار هزینه کند و بیمه‌ها نیز گفته‌اند که نمی‌توانیم یارانه بیشتری قائل شویم.
وی افزود: خیرین معمولا به بیماران سرطانی کمک می‌کنند اما باید بدانیم مشکلات بیماران تالاسمی کم‌تر از بیماران سرطانی نیست.
تکلیف چیست؟
به‌هرحال، شاید برای این موارد که سخن از سلامت بیماران، آن هم بیماران خاصی مانند بیماران تالاسمی در میان است، صبر و مدارا جایز نباشد، این افراد تقریبا در تمام طول عمر خود گرفتار رنج بیماری هستند و اقدامات لازم جهت بهبود وضعیت درمانی آن‌ها باید هرچه زودتر صورت بگیرد.
با توجه به سال حمایت از تولید داخلی و وضعیت اقتصادی کشور، یقینا استفاده از داروی داخلی نیز امری پسندیده است به‌شرطی‌که کیفیت آن به حد قابل قبولی برسد و مصرف آن بیماران را دچار مشکل نکند. دولت، بیمه‌ها، خیرین سلامت و تولیدکنندگان دارو در کشور، همه اضلاع این موضوع هستند که باید هر چه سریع‌تر جهت مرتفع کردن مشکلات بیماران تالاسمی به‌صورت جدی‌تر وارد عمل شوند تا خدای‌ناکرده شاهد ضررهای بیشتر در این موضوع نباشیم.